Chapter Nine
"Let me go!"
"not until you give me the keys!"
pilit kong inaalis yung kamay nya sa bewang ko pero sadyang malakas talaga ang ungas na to.
tinulak ko sya gamit ang likod ko kaya pareho pa rin kaming natumba.
Damn!
"Stop wiggling, Samantha!" aniya sa paos na boses.
paos?
"Damn it!" asar na sabi nya.
pinipilit kong kumawala hanggang sa maihagis ko yung susi at napunta sa ilalim ng sofa. sabay kaming napatayo at nagunahan pa rin sa susi.
"Stop it!" mariing sabi nya nung sabay naming naabot yung susi. mas lamang na nakahawak yung kamay ko.
mariin nyang hinawakan yung kamay ko saka kinuha yung susi dito.
"Bastard!" mariing sabi ko.
"i've been called worst" cool na sabi nya saka binulsa yung susi nung makatayo sya. tumayo din ako.
"Bat ba ayaw mo kong paalisin?!"
"Delikado sa labas ng gabi. matigas ang ulo mo"
"I.WANT.TO.GO.HOME!"
"And i told you to wait! may kailangan akong asikasuhin dito sa Santa Gracia! wala akong oras para magdrive pabalik ng maynila at Santa Gracia ng isang araw para lang maihatid ka!"
"Eh de ihatid mo ko sa sakayan ng bus!"
"May pera ka ba?! you have cash? di ba wala? What you have is your passport and your phone" nakataas ang kilay na sabi nya.
"Then give me back my phone! Tatawag ako ng sundo!" pasigaw na sabi ko
"And invade my privacy? no way, Miss Del Rosario. Manila can wait!"
"Asshole! you're the most despicable man i've ever met" puno ng galit na sabi ko.
nagkibit balikat lang sya saka ngumisi. kinuha nya yung paper bag na hawak nya kanina saka binato sakin.
"You can wear those. pahiram yan ng pinsan ko. the underwears are new though. Santa Gracia is quite far from the city. mahirap maghanap ng malls"
tumalikod na sya saka umakyat ng hagdan. inis na napasabunot nalang ako sa buhok ko.
kinuha yung paper bag saka inusisa yung laman.
Limang bra at isang dosenang panty yung isa naman ay may lamang limang tshirt, isang long sleeve, limang walking shorts, isang leggings, isang pants saka tatlong pajama set at isang.pantulog na palda.
no wonder mas malaki yung paperbag na isa.
binalik ko yung mga damit sa paper bag saka inakyat sa kwartong pinagdalhan nya sakin.
kinuha ko yung paldang pantulog saka isang pares ng panloob. naligo ulit ako saka nagpalit ng malinis na damit.
pagkalabas ko ng banyo ay nandun nanaman ang peste!
"ano nanamang kailangan mo? as you can see di pa naman ako tumatakas. anong balak mo? maging gwardiya hanggang sa pagtulog ko?" sarkastikong sabi ko.
"Di ko masisiguro yung hindi ka makakatakas. sa tigas ng ulo mo na yan. paniguradong makakahanal ka ng paraan para makaalis kaya sa kwarto kita matutulog!"
bago pa ko makapagreact ay hinila na nya yung braso ko palabas ng kwarto at papunta sa kwarto nya.
"What the hell!?! Damn it Xander! Let go!" halos gamitin ko na buong pwersa ko para makawala pero hindi ko magawa.
BINABASA MO ANG
Samantha's Marriage Proposal ★
RomanceSamantha Allison Del Rosario doesnt have anything to do with Men eversince she dropped her ambition to become a pianist. she thought she made it clear. so why the heck is Xander Miguel Montenegro pestering her about playing the piano again. too desp...