Chapter Sixty Seven
Malamig na hangin dagat na humahaplos sa aking mukha ang dahilan ng aking pag gising. Bumungad sa akin ang isang malaking glass wall na may pintuan at ang puting kurtina nito na sumasayaw sa ritmo ng hangin.
Napapikit ako ng mariin habang inaalala kung anong nangyari nang mapabangon ako bigla ng maalala ang anak.
Shit! Nasan ang anak ko?
Hindi nakatali ang aking mga paa at kamay. Sinilip ko ang buong sarili at nakitang suot pa rin ang damit na natatakpan ng comforter.
Tumayo ako at mabilis sa pintong alam kong magdadala sa akon sa buong kabahayan.
Nang matanawan ang hagdan doon ko napagtanto na nasa ikalawang palapag ako ng bahay kung nasan ako.
I looked around to find a modern designed house with neutral colors of beige, black and brown.
Dahan dahan akong lumapit sa hagdanan para silipin kung nandon ba ang anak o kung ayos lang ba ito.
Pilit kong pinipigilan ang kabang gumagapang sa buong katawan ko sa bawat segundong hindi natatanaw ang anak. Bumaba ako ng marahan sa baitang habang lumilibot ang mata sa paligid.
Nang makarating sa sala ay tahimik pa rin akong naglakad at nagmasid nang matanawan ko ang dalawang lalaki na kumuha sa akin habang may kausap na isang lalaking may suot na sumbrero at nakatalikod sa akin.
"Naicheck na namin ang vicinity Boss. Nakapwesto na rin ang mga bata sa lahat ng area."
Boss? Sino tong may pakana nito.
Humigop ng mainit na kape ang isa sa kidnapper habang abala sa pagtipa sa cellphone ang hudas nilang boss.
SINONG HUDAS ANG MAGPAPAKIDNAP NG BABAENG MAY ANAK NA PASLIT!
Napatiim bagang ako saka kumuha ng vase sa mesang malapit.
Nakapanginig ng laman. Di bale nang mahuli ako basta masaktan ko tong taong to!
Galit na nagmartsa ako palapit sa dining hall. Hudas na to! Ilang araw nalang ako sa mundo kinidnap pa ako!
Naipalo ko ng malakas yung vase sa ulo ng Boss nila bago nila ako mapigilan.
"You motherfvcking asshole!" Sigaw ko habang nakahawak ang tinawag nilang boss sa ulo nya
"Aw Shit!" Napamura yung boss nila
Sandali!!
"Xander!" Sigaw ko nang makilala ko ang boses nya. "Are you fvcking out of your mind!"
Sinamaan ko sya ng tingin habang may hawak sya na ice bag na nakapatong sa ulo nyang nabukulan.
Lucky for him he was wearing a cap when it happened. Di sya nasugatan.
Pagkatapos ko malamang si Xander ang kumidnap samin ay medyo kumalma na ko pero masama pa rin ang tingin ko sa kanya.
"What?" Masama din ang tingin nya sakin.
"Dont you what me huh! What the hell is this? Where the hell is my daughter?!" Halos bumuga ng apoy yung bibig ko sa sobrang inis sa kanya.
"She's sleeping upstairs dont worry. She recognized me ako nagpatulog" umismid sya sakin
The nerve! Sya pa may ganang gumanyan sa akin. The attitude!
"So what is this all about huh?"
"Please Love. Give me a break. Kakahampas mo palang sa ulo ko pinapasakit mo nanaman" he sighed
Umirap ako para pagtakpan yung guilt na nararamdaman ko. Had i known it was him di ko na sana tinuloy.
Bumuntong hininga ako.
"Are you hungry?" Marahan nyang tanong habang hawak pa din ang kanyang ulo.
Umiling ako.
Bumuntong hininga sya ulit saka nagtawag ng kasambahay.
Isang babaeng nasa mid fifties ang lumapit sa kanya
"Manang pahain po ako please" utos nya dito. Ngumiti sa akin ang matanda bago tumalima sa utos nya
"I said i'm not hungry"
"You're too thin. Malamang hindi ka kumakain ng maayos" umiwas sya ng tingin at sumimsim ng kape nya.
"You know we need to talk right?" Tumingin ako sa kanya at umupo ng diretso
"Yeah, but can we do it tomorrow? I want you to rest please"
Tumango nalang ako at nagpaubaya sa kanya.
Pagkatapos kumain ay pinuntahan ko na ang anak kong himbing na himbing sa pag tulog.
"she's really beautiful" buntong hininga ni Xander habang hinahaplos ang pisngi ng paslit.
Of course she is. Thats my girl
"Get some rest Xander. We are not done yet" tumingin sya sakin saka tumayo.
Napaawang ang labi kung nung naghubad sya ng Tshirt at jeans.
"What the hell?" Impit kong angil sa kanya sa takot na magising ang anak namin.
"What? Arent you going to take a shower before you go to sleep?" Tamad nyang sabi at tinuloy ang ginagawa hanggang boxers nalang ang natira.
"Why are you taking a shower here then! Dun ka sa kwarto mo"
"But this is my room" Sagot nya
"Then why are we here? Saan ang guest room nyo?"
Tumalim ang titig nya sakin.
"Whats so wrong with us sharing a room?" Naiinis na sabi nya
"We are not married hello? Why should we share a room?"
"We had a daughter for pete's sake. What difference does it make? And remember? I proposed? Twice? You turned down both?" Iritadong iritado na yung mukha nya sa pinagtatalunan namin.
"You expect me to say yes with Irina?" I crossed my arms and stood mighty in front of him.
"Believe me, you really wouldn't want to know about that" he crossed his arms too.
Abaaaa!!
"Love i'm really tired please" lumapit sya sakin saka yumakap habang nakabaon yung mukha nya sa leeg ko. Napaawang ako sa ginawa nya "you can question me for as long as you like. Even forever. But please start tomorrow. I just wanna rest and i wanna do it with you and our daughter"
Tumingin sya sakin habang nakapalupot pa ang braso nya sa akin.
"You see you gave me a lot of sleepless night baby. You owe just this one"
Magsasalita pa sana ako pero hinalikan nya ko ng marahan.
"Tomorrow please?" He pleaded.
Tumango nalang ako. Hinalikan nya ako sa noo saka pumasok sa banyo.
Nakarinig ako ng lagaslas ng tubig ng matauhan.
You motherfvcking Bitch Samantha!!!
SA HALIK KA LANG PALA BIBIGAY!
BINABASA MO ANG
Samantha's Marriage Proposal ★
RomansaSamantha Allison Del Rosario doesnt have anything to do with Men eversince she dropped her ambition to become a pianist. she thought she made it clear. so why the heck is Xander Miguel Montenegro pestering her about playing the piano again. too desp...