Samantha's Marriage Proposal ★

Five

Chapter Five

"Tita, wake up! pinapatawag ka ni Grandpy." Niyuyog ni Chalize yung balikat ko bago ako dinaganan.

"Hmm! Charlize, get off!" nakasimangot na sabi ko saka inalis sya sa likod ko. natatawang umalis naman sya saka humiga sa tabi ko.

"Gising na kasi. Its already seven in the morning."

"Who cares? i dont even want to wake up in this house."

tumawa sya saka umupo sa tabi ko.

"Why do you hate this place so much?"

napatingin ako kay Charlize na seryosong nakatingin sakin. hawak hawak nya yung dalawa nyang paa habang magkadikit to. para syang naka indian seat.

"i dont. i just feel strange being inside this house. i've been living in FT for eight years now." ngumisi ako saka umupo sa harap nya.

"but still. you shouldn't feel that way. this was your home before you moved in with Ate Tiff and the rest of the girls."

natahimik lang ako sa sinabi nya. huminga nalang ako ng malalim saka ngumisi ulit.

"Someday, you'll understand why." hinawakan ko yung pisngi nya saka hinalikan ng madiin.

"yuck, Tita. di ka pa nagbabrush." reklamo nya.

"di naman ako bad breath." binelatan ko sya saka pumasok sa banyo ko para maligo.

i wore a pastel green cropped top and white shorts. paglabas ko ng kwarto bumaba ako papuntang kusina. nag aalmusal na sila.

parang wala lang akong nakita. dumiretso ako sa kusina saka kumuha ng garlic bread.

pagdaan ko sa dining room nagsalita si Senator.

"Sit down, Samantha. wag kang bastos!" mariing sabi nya.

i wrinkled my nose and smiled a little.

"Wag na lang. i might ruin your apetite or you might ruin mine" naglakad ulit ako nung dumagundong yung boses nya.

"YOU SIT DOWN, SAMANTHA!"

humarap ako sa kanya saka nanghahamon na ngumisi.

"Make me."

marahas syang tumayo kaya nagkaroon ng ingay dahil sa pagtunog ng mga kubyertos na gamit nya.

"Kaya mo, Senator? can you make me sit and eat with you?" nakataas ang kilay na sabi ko

"Wala kang respeto!" he hissed.

ngumisi ako.

"I lost it eight years ago." nagkibit balikat ako saka ngumisi.

"That's enough, Samantha." mariing sabi ni Mommy saka binitawan yung kubyertos.

"you should say that to yourself, Senyora." natatawang sabi ko saka tinalikuran sila.

hindi pa man ako nakakalabas ng pinto hinila na ni Senator yung braso ko.

"yan ba ang natutunan mo nung umalis ka sa poder ko at sumama sa mga kaibigan mo?!" galit na galit na sabi nya.

"No, yan ang natutunan ko sa inyo. particularly, Sayo." ngumisi ako sa kanya. lumapat yung kamay nya sa pisngi ko sabay ng sigaw ni Kuya.

"Dad!" tumakbo si Kuya palapit samin.

ngumiti ako saka tumingin sa kanya mula sa pagkakabaling ng mukha ko dahil sa sampal nya. feeling ko tuloy namanhid yon sa sobrang lakas.

"this is just a piece of cake, Senator. compare to everything i've been through. parang kagat lang ng langgam." tumawa ako saka lumapit sa isang side ng bahay namin kung san nakalagay yung mga displays ng antique samurais.