BEDEL

BEDEL 32 *SEVDA*

Multimedya: SEVDA

Olduğum yerde donup kalmış, gözümü Sevda'ya dikmiştim. Ne hakla gelebilirdi benim evime hangi cesaretle. Yoksa.. Yoksa Ömer mi çağırmıştı. Hayır.. Bunu bana yapamazdı.

Şimdi yanına gidip o kadını bu eve geldiğine pişman edecektim. Benim evime böyle canı istediğinde giremezdi.

"Elif sen odana çık hadi."

Gülsüm ananın sesiyle kendimi toparlarken elimden almak için tuttuğu tepsiyi çekerek çardağa doğru yürümeye başlamıştım.

Bir an duraksadım. Sakin olmalıydım. Bana yakışanı yapmalıydım. Belki de onun istediği buydu. Kendime hakim olmayıp kavga edersem, haklıyken haksız duruma düşebilirdim.

Sakin ol Elif.. Sakin.. Gülümse.. Kim olursa olsun misafir o.. Seviyeni düşürme.. Kendine yakışanı yap...

Kendi kendimi sakinleştirmeye çalışırken çardağa ulaşmıştım bile.

"Aa misafirimiz mi vardı? Hoşgeldiniz."

Zoraki gülümsemle suratımdaki öfkeyi kapatmaya çalışırken gözümü Sevda'dan ayırıp Bekir ağaya kahvesini uzattım. Bu yaptığıma ben bile inanamamıştım. Yüzüme endişeyle bakarken kahvesini almış, gergin yüzüyle gülümsemeye çalışmıştı.

"Eline sağlık kızım. Özlemiştim kahveni."

"Afiyet olsun ağam."

Bekir ağaya gülümserken Sevda'nın sözüyle bir anda yüzümdeki gülümseme solmuştu.

"Hoşbulduk tatlım. Yeni hizmetçi misin sen?"

Tepsideki su bardağını masaya bırakıp Sevda'nın sözüyle hışımla arkamı dönüp yüzüne baktım. Gülsüm ana yanımda durmuş çıkacak bir sorunda müdahale etmek için bekliyordu.

Ağzımı açıp cevap vermeye imkan vermeden alaycı tavrıyla tekrar konuşmuştu.

"Bana da bir kahve getirsene tatlım."

Ben ağzımı açacakken Bekir ağa sert kızgın ses tonuyla Sevda'yı uyarmıştı.

"Gelinimdir o benim. Senin babanın uşağı değil."

Gülsüm ana Şeyma'ya seslenirken ben yüzümdeki sahte gülümsemeyi tekrar takınmıştım.

"Ben Elif. Ömer'in karısı."

Sevda söylediğime şaşırmış gibi dudağını bükerken Şeyma yanımıza gelmişti bile.

"Misafirimize bir kahve getirir misin tatlım."

Şeyma dediğimi onaylayıp mutfağa gidecekken gözlerim tekrar Sevda'yı bulmuştu.

"Ayrıca bu konakta hizmetçi yoktur. Ev işlerinde bize yardım eden yardımcılarımız var."

Sözümü duyan Şeyma başını bana çevirip minnetli bir şekilde gülümserken bende ona gülümseyip başımı Sevda'ya çevirdim.

"Biz tanışmadık."

Sevda dediğime alaycı tavırla gülümserken elini sıkmam için uzatmıştı.

"Ben de Sevda. Ömer beyin asistanıyım."

"Haa kocamın şirketinde çalışan bir işçisin yani."

Bingo.. Aferin Elif. Devam..

Bunu söylerken sedire oturup kasılarak arkama yaslanmıştım. Sevda havada kalan elini geri çekerken alaycı suratı bir anda asılmıştı. Üstüne basa basa sözünü tekrarlamıştı.