Η Φαίη με το Ράιαν πλέον μας έχουν γυρίσει πλάτη και ψιλοζαχαρώνουν. Χώσου κοριτσάρα μου, σκέφτομαι για πρώτη φορά στη ζωή μου και γυρίζω προς το Χαράλαμπο.
"Νομίζω θα γίνει μάχη για την καρδιά της όμορφης Φαίης απόψε!", μου λέει γελώντας.
"Μπα. Της δίνω guilt free pass αν πρόκειται για το Ράιαν! Και για πες, πώς γίνεται να έχεις τόσο κακή άποψη για τις γυναίκες;", λέω επανερχόμενη στις μισογυνιστικές απόψεις που έβγαζε κατά διαστήματα πάνω στη συζήτηση.
"Είναι μεγάλη ιστορία."
"Άσε με να μαντέψω κάποια αχάριστη καριόλα βρέθηκε στο δρόμο σου η οποία είτε σε κεράτωσε κι έφυγε με τον καλύτερό σου φίλο ή δεν σε εκτίμησε ποτέ όταν σε είχε και μια μέρα σιχαθήκατε ο ένας τον άλλο."
"Όχι και όχι.", λέει γελώντας. "Αλλά έχεις δίκιο για ένα πράγμα.. Πραγματικά τη σιχάθηκα μια μέρα." λέει και το εννοεί.
"Και ήταν αρκετό αυτό που συνέβη για να σου φταίμε όλες μετά;"
"Δεν είναι ότι μου φταίτε.. Περισσότερο είναι ότι σας βρίσκω πολύ πονηρές και ότι σχεδόν πάντα έχετε κρυφή ατζέντα. Σας αρέσει να παίζετε με τους άλλους και να τους χειραγωγείτε. Κι εγώ αρνούμαι να γίνω μαριονέτα κανενός.", λέει με μια λάμψη στα μάτια του και αμέσως μου δείχνει το tattoo στο δεξί του χέρι, το οποίο πραγματικά απεικονίζει μια κούκλα που μοιάζει με μαριονέτα και σχοινιά που φαίνεται σαν να την κατευθύνουν.
Προτείνω διστακτικά το χέρι μου για να το αγγίξω. Πολύ πιστή απεικόνιση της πραγματικότητας οφείλω να παραδεχτώ.
"Ξέρεις αυτό που λες προϋποθέτει η άλλη να είναι έξυπνη. Και όσο κι αν με στενοχωρεί αυτό σαν γυναίκα δυστυχώς οι περισσότερες σήμερα είναι χαζογκόμενες. Πού μυαλό μετά για κρυφές ατζέντες;", λέω και δείχνει εντυπωσιασμένος από αυτά που ακούει.
"Πάντως, με όλα αυτά", συνεχίζω, "μόλις μου απάντησες στο τι συνέβη. Πες μου κάτι, την αγαπούσες;".
Βλέπω το πρόσωπό του να αλλάζει έκφραση αυτόματα και το μετανιώνω στιγμιαία. Μα τι με έπιασε; Πάω να απολογηθώ όταν ξαφνικά παίρνει το λόγο αιφνιδιάζοντάς με.
"Ναι, πολύ.", μου λέει δειλά. Δεν θέλει και πολύ να καταλάβω ότι ο νους του ταξιδεύει σε αυτήν τώρα.
"Ξέρεις κάτι, ήταν χαζή ερώτηση. Δεν μου πέφτει λόγος. Συγγνώμη αλήθεια. Δεν φημίζομαι για την αυτοσυγκράτησή μου.", απολογούμαι κατευθείαν.
YOU ARE READING
Chasing the Sunset
Fanfiction"Στη μέση μιας κοινότυπης πραγματικότητας, η ζωή οφείλει να σου δώσει ένα παραμύθι. Οπότε, ζωή, μου χρωστάς ένα παραμύθι. Δεν ξεχνώ..." Τη ζωή της Σοφίας κάθε άλλο παρά παραμύθι την έλεγες, μα είχε και τα ωραία στοιχεία της. Κυνηγούσε για πάντα το η...
