Πλησιάζουμε με τη Χαρά τα κορίτσια που κάθονται μαζεμένα στα ακρινά τραπέζια και αμέσως μια πιο τολμηρή ανάμεσά τους σηκώνεται και έρχεται προς το μέρος μας. Πιθανότατα είναι και λίγο μεγαλύτερη ηλικιακά από τις υπόλοιπες.
"Να σε ρωτήσω κάτι;", απευθύνεται σε μένα.
"Ναι βέβαια, ό,τι θέλεις.", της απαντάω ευγενικά.
"Ξέρεις τον Ίαν; Γιατί σε είδαμε να του μιλάς προηγουμένως στο μπαρ."
"Ναι, τον ξέρω. Εγώ κι η Χαρά από εδώ, είμαστε οι καλύτερές του φίλες! Εκείνος μας είπε να έρθουμε να καθίσουμε μαζί σας μέχρι να τελειώσει τη δουλειά του.", της λέω πειστικά και σκουντάω τη Χαρά διακριτικά για να συμφωνήσει.
"Τι γλυκούλης μωρέ!", μας λέει ενθουσιασμένη και γυρίζει αμέσως προς τα κορίτσια της παρέας της για να τους το πει.
Έπειτα μας κάνουν νόημα να καθίσουμε μαζί τους.
"Θέλετε να μας πείτε τα ονόματά σας κορίτσια;", τις ρωτάω καθώς τακτοποιούμαστε στα τραπέζια μαζί τους.
"Εγώ είμαι η Μαριάννα!", απαντάει το κορίτσι που μας πλησιάσε πρώτο.
"Τι ωραίο όνομα που έχεις, Μαριάννα! Εμένα με λένε Σοφία."
"Κι εμένα Χαρά."
Ξεκινάνε όλα τα κορίτσια να μας λένε τα ονόματά τους και όταν τελείωσαν τις ρωτήσαμε τι τάξη πήγαιναν κι αν τους αρέσει που ξεκίνησαν τα σχολεία και πάλι.
"Όχι με τίποτα, γιατί τώρα δεν θα μπορούμε να μένουμε μέχρι αργά ξύπνιες και το πιο σημαντικό είναι ότι δεν θα έχουμε πολύ χρόνο να ασχολούμαστε με τον Ίαν κάθε μέρα λόγω των φροντιστηρίων. Αλλά να του πείτε πως δεν τον ξεχνάμε! Τον αγαπάμε πολύ και πάντα θα βρίσκουμε χρόνο γι αυτόν!"
"Είμαι σίγουρη ότι το ξέρει αλλά θα του το πεις κι εσύ η ίδια όταν βρει λίγο χρόνο να έρθει. Και μην ανησυχείτε θα κάνει πολλές συναυλίες μέσα στους επόμενους μήνες και θα μπορείτε να τον βλέπετε και να τον ακούτε εκεί! Σας αρέσει να τον ακούτε σωστά;"
"Πάρα πολύ!", λένε όλες με μια φωνή.
"Έχει την καλύτερη φωνή που έχω ακούσει, ανατριχιάζω κάθε φορά!", ακούγεται ένα κοριτσάκι λίγο πιο πέρα.
Συμφωνούν όλα τα κορίτσια μαζί της και εμείς γνέφουμε θετικά.
"Εμείς που λέτε κορίτσια σκεφτόμασταν να ετοιμάσουμε μια έκπληξη για τον Ίαν. Θέλετε να μας βοηθήσετε;", τις ρωτάω και όλες ενθουσιάζονται αμέσως.
YOU ARE READING
Chasing the Sunset
Fanfiction"Στη μέση μιας κοινότυπης πραγματικότητας, η ζωή οφείλει να σου δώσει ένα παραμύθι. Οπότε, ζωή, μου χρωστάς ένα παραμύθι. Δεν ξεχνώ..." Τη ζωή της Σοφίας κάθε άλλο παρά παραμύθι την έλεγες, μα είχε και τα ωραία στοιχεία της. Κυνηγούσε για πάντα το η...
