ANDY POV :
Whoaaaaa! Ang ganda ng gising ko ngayon. Haaaaaaaaaay! Finally.
"Mukhang maganda ngayon ang gising mo". Bungad sa akin ni ate pagkababa ko ng hagdan.
"Goodmorning too ate". Nagkiss ako sa cheek nya. "Ang aga mo yata ngayon".
"May aasikasuhin pa ako sa office. Anyway, bakit nga ba maganda ang gising mo?".
"Balik school na ako ate! Ugh! Atat na nga akong makapasok ngayon e".
"Excited kang pumasok or excited kang makita sya". Napakunot ang noo ko sa snbi nya. Sinong sya?
"Sinong sya ate?".
"Sino nga ba sya Andy?". Binigyan nya akong ng nakakalokang ngiti.
"Ewan ko sayo ate. Alis na ako".
"Hindi kana ba kakain dito? Nagluto ako ng breakfast natin".
"Hindi na ate. Sa school na lang, sasabay ako kali ange. Namiss ko silang makasabay kumain e".
"Makakasabay mo pa rin silang kakain mamaya". Tinulak nya ako papunta sa dinning area. "Kakain tayong dalawa".
"Ate naman e". Pagmamaktol ko.
"Wag na maraming reklamo kiddo. Kakain tayo ng sabay". Wala na akong nagawa.
Pagkatapos kumain sabay na din kaming lumabas ni ate. Pero sympre bago ako umalis, binigay nya ang susi ng car. Finally! Makakapgdrive na din ako. Isang linggo nya din kinuha ang susi ng car ko.
Happy akong nakawala ako sa kulungan ko. Ano ba yan! Dahil sa pagtwag sa akin ni lazaro ng unggoy, ginagawa ko na talaga unggoy ang sarili ko.
Speaking lazaro, isang linggo din syang natahimik dahil wala ako. Namiss nya kaya ako? Ugh! Bakit ba gnon iniisip ko. Im sure naman hindi ako namimiss non. Masaya pa nga yatang nasuspended ako e.
Pagdating ko sa school para akong tangang bumabati sa mga students na nakikita. Ganito ba talaga ako kaexcited? Haha. Sabagay, isang linggo ko din kseng hindi nakita ang mga students na to.
Oo nga pala nung isang araw pala dumaan ako dito. Dinaanan ko pala sina chummy non, at the same time gusto ko din makita ang lazaro na yun. At hindi naman ako nabigo, dahil nakita ko sya.
Ewan ko ba, sa isang linggong pananahimik ko. Sya lang iniisip ko. Hindi ko na nga alam bat naiisip ko yung babaeng yun. Dahil sguro sa kakaasar ko sya, nagkakaganito ako.
Habang naglalakad ako, binabati ako ng mga students. May mga nangaasar, kung kamusta daw ang pagiging suspended daw. Mga baliw sila! Ipatry ko kaya sknila no.
"Chummmmmmy!". Natawa na lang ako ng makita kong tumatakbo papunta sa akin ang babaeng to.
"God! I miss you". Sinabi ko yun ng mayakap ko sya.
"Finally! Bumalik kana din dito". Humiwalay sya ng yakap. "Sguro naman titino kana no?".
"Aba! Oo naman. Ayoko ng gnon. Mababaliw ako sa pagkakakulong sa office". Natawa naman sya doon.
Sa isang linggo kong suspended, pinarusahan din ako ni ate. Pinatrain nya ako sa office. Wala naman akong magawa dahil ginamit nya na ang pagiging ate nya.
At thank god! Na survived ko naman. Infairness nakakaenjoy din pala ang gnon, pero sympre ayoko muna. Gusto ko munang ienjoy ang pgaaral at pagbabasketball ko.
"So nakabalik kana pala". That voice. Ang boses na laging sumsigaw sa akin, pero kahit ganon. Namiss ko din ang boses na yun.
Dahn dahan akong tumingin sa likod ko. "Lazaro". Ngumiti ako sknya.
