Ika- Dalawangpu't isa na kabanata

9K 166 2
                                    

*Arshane's POV"

"ATEEEE! HUHUHU!"

"ATE!  *huk* GISING NA! Si tatay ate! Waaaahhhh"

nagising ako mula sa masarap na pagka tulog dahil sa malakas na yugyog at sigaw ni tim.

Bigla akong na pa mulat ng makita kong umiiyak siya. Bigla nalang siyang napa upo at saka malakas na umiyak kaya napa tayo ako mula sa kama tska nilapitan siya.

"tim! Bakit??  Bakit ka umiiyak?? " nag aalalang tanong ko sa kaniya. Iba kasi yung iyak ni tim ngayon eh kaka iba hindi ko alam kong bakit. 
Punyemas!  Nakakakaba.

"kasi---*huhuhu*ate. Si tatay----*huk*" hindi niya na natatapos ang sinasabi niya dahil sa iyak ng iyak.

sht! Anong ng yari kay tatay??

"TIM!! ANONG NG YARI KAY TATAY TIM?? "

Kinakabahan nako sa ng yayari! Hindi ko alam kong anong ng yayari kay tatay kaya umiiyak to si tim.

Sa sobrang kaba ko napatakbo nako sa room ni tatay.

Halos madapa pa ako sa kakatakbo, ni wala nga akong suot na tsenelas nang maka rating ako sa labas ng pinto.

Nakita ko doon ang dalawa kong kapatid na naka tayo sa labas ng room kung saan andun si tatay! Katulad ni tim umiiyak din si sab ay sync habang naka tingin sa loob ng kuwarto ni tatay.

"sab! Sync! " na nginginig na tawag ko sa kanila. Halos sabay pa silang naka tingin sakin habang umiiyak.

"ateeeee! " umiiyak na yumakap sa akin si sync.

"a--anong ng yari kay tatay sab?? " na luluhang tanong ko.

Punyeta! Na iiyak nako sa kaba.

"ateng si tatay!! Deko keribels to!huhuhu." napa upo na siya sa sahig sa sobrang iyak!

Dumungaw ako sa labas ng pinto ng kuwarto ni tatay at doon ko nakita kong papaano naging busy ang mga doctor at nurse sa pag aasikaso kay tatay.  Kung ano anong aparato ang inilagay nila sa katawan ni tatay.

Dahil sa taranta at pag aalala pumasok ako sa loob ng kuwarto.

"check the vitals of the patient!" utos ng doctor don sa isang nurse na babae. Dali dali niya naman itong sinunod.

" the heart beat is too low" sagot ng nurse kaya dalidaling ginawa ng doctor ang CPR kay tatay

Hindi ko na napigilang umiyak, na aawa nako sa katawan ni tatay ang dami na nilang aparatong inilagay pero yung machine na nag momonitor sa impulse ni tatay ay unti unti ng na wawala ang pag baba taas niya, kaya tumakbo ako palapit sa mga nurse at doctor.

"DOC!  BUHAYIN NYO PO SI TATAY PLEASE! NAG MAMAKAAWA PO AKO SAINYO! BUHAYIN NYO PO SIYA DOC! " umiiyak na pag mamakaawa ko sa kanila hinawakan ko ng mahigpit ang damit ni doc kasi mas lalo akong ng hina ng makita kong tumitirik na ang mata ni tatay, pa isa isa narin ang kaniyang pag hinga.

"doc please, tulungan mo kami, wag niyong hayaang mamatay si tatay doc! " paulit-ulit na pakiusap ko sakanila.

"ma'am!  I'm sorry but you are not allowed here,  just wait outside the room!" saad sakin ng lalaking nurse. Hinawakan niya ako sa dalawang braso saka sapilitang inalis ang aking kamay mula sa pagkaka kapit sa damit ni doc.

"kuya nag mamakaawa ako please! Wag nyong pabayaan ang tatay ko! Please!  Please" hindi parin ako tumitigil sa pag iyak.

"we will do our best just to save the life of your father Ma'am. Just wait and relax. He will be okey" panlulubag loob saakin ng nurse na lalaki ngunit parang wala man din akong na iintindihan sa sinabi niya. Naka tulala lang ako habang umiiyak.

His Baby Maker (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon