His Baby Maker (Completed)

Ika-Animnapu't Dalawa na Kabanta

*Arshane's POV*

Hindi rin naman ako nag tagal doon sa sasakyan ni prince kanina. Nag pahatid lang talaga ako sa kaniya tapos hindi ko na siya hinayaang ihatid ako pati sa loob nang unit na kinuha ko!

Hindi ko kasi kaya ang makasama siya sa iisang lugar lalo na kung matagal. Kasi hindi ako mapakali.

Sa sobrang pagod siguro ay gabi na ako nang magising. Nakaka tamad bumangon pero nag rereklamo na ang tiyan ko dahil sa gutom.  Kaya kahit tamad man ay pinilit kong tumayo para ma kapag luto ng makakain.

"Hay bakit walang pag kain!" Iyan nalang ang nasabi ko nang kalkalin ko ang ref ng hotel na ito. Maski sa mga kabenet  ay wala ding laman. mga mga gamit sa banyo lang ang nakita ko dito. Hindi ko naman iyon makakain. Hay!

Napag pasyahan kong kumain nalang sa malapit na fast food chain para matawid lang ang gutom ko. Anong oras na kasi sigurado akong wala ng bukas na mga grocery stores diyan sa mga kanto. Wala akong mailuluto. 

Lalabas na sana ako ng unit nang marinig ko ang pag bell sa pintuan ko.

"Sino ka?" Saad ko nang pindutin ko ang intercom. Pero wala akong na rinig na kahit anong boses mula sa labas. Tatlong  sunod sunod na bell muli ang sumagot sa akin.

Wala akong nagawa kundi ang padarag na buksan ang pintuan. Doon  nalang tumambad sa akin ang nag iisang taong kina iinisan kong makitang muli.

Punyeta! Paano niya na laman?

"Bakit andito ka? Anong ginagawa mo dito? Paano mo na laman ang number ng  room ko?" Sunod sunod tanong ko sa kaniya.

"Haha wait! Chill. Isa isa lang ang tanong. Mahina ang kalaban" itinulak niya ang pintuan kaya mabilis siyang naka pasok sa loob.

May dala siyang tatlong plastic. Kung hindi ako nag kakamali ay  mga supot ng grocery iyon.

"Anong ginagawa mo dito? Paano mo na laman ang room ko? At bakit ka andito?" Naka pameywangan ko muling tanong sa kaniya noong maka rating kami sa kusina.

Feel at home na feel at home kasi ang gago! Hindi man lang inalam kung okey lang ba sa akin na tumuloy tuloy siyang pumasok. Na paka walang hiya talaga.

"I have my ways!" Maiksing sagot niya. Mas inuna niya pang pag ligpit ng mga pina mili niyang groceries kaya sa harapin ako.

"Hoy sir, anong oras na oh! Bat andito ka? Hindi ka ba hinahanap ng fianceè mo? " na babagot na tanong ko sa kaniya. Wala kasi akong makuhang matinong sagot sa lahat ng ibinabato kong tanong. Nakaka gigil lang kumausap sa isang gago. Walang kwenta!

"She is busy!" He said with a smile in his face.

"Busy? sa wedding nyo?" Dugtong ko pang  tanong sa kaniya tska umupo sa bar stool paharap sa kaniya.

"Yeah! Short of. I'll cook dinner" Tumango tango nalang ako habang pinag masdan ang likod niya.

Hindi ko alam kung bakit ganito ako makipag usap sa kaniya ngayon. Bakit parang hindi ko makapa ang galit na inipon ko noong nasa spain pa ako?  Bakit ngayon parang okey lang sa akin ang kausapin siya ng walang galit sa dibdib? Anong nangyayari na naman ba sa akin?

Diba dapat galit ako? Dapat itataboy ko siya? Dapat hindi ko siya papansinin? Pero bakit lahat ng iyan ay hindi ko magawa sa kaniya?

Hayy! Arshane! Maling mali talaga itong ginagawa mo.

Ganitong ganito din ako noon eh. Na alala ko! Ganitong ganito din ako nung na laman ko na may anak pala siya. Noong nakita ko ang pag halik sa kaniya ni jesebel dati sa company nila. Ganito din yung naging reaction ko noon. Hindi na ngibabaw ang galit ko kasi lagi nalang inis at pag tatampo. Tapos after that wala na. Okey na naman ulit!