The Revenge of the Battered Wife [COMPLETED]

Chapter 9

Chapter 9

LEA KRISTINE'S POV

Tahimik na naka-upo si Lea sa couch at binubuklat ang pahina ng newspaper na hawak. Sa table naman naroon ang tinimplang kape–tanging suot lamang ni Lea ang pang-bahay na damit kaya't wala naman siyang pupuntahan ngayon araw.
Maaga na din tinapos ni Lea ang dapat asikasuhin at gawin sa site–kaya't free na siya ngayon buong araw.

Naka-tuon ang mata ni Lea sa newspaper, sa  gilid ng aking mata namuo na bulto na parating. Naka-tayo si Mark at suot nito ang black-suit na mukhang may pupuntahan.

"Fucking shit!" Naagaw lamang ang atensyon ko sa pag-mumura nito. Kasalukuyan na mag-kasalubong na ang kilay nito, na hindi nito maayos-ayos ang pag-kakakit ng tie. Panaka-naka rin na napapa-tingin ito sa relo,at hinahabol nito ang oras.

Hindi sana ito papansinin ni Lea, at pababayaan na lang mainis pero nakaka-irita kasi siyang pag-masdan na frustrated na maayos lamang ang tie nito.
Ano ba Mark,
Ilang taon kanang nag-tratrabaho sa kompaniya, heto't para kang batang nag mamaktol lamang dahil sa tie mo.

"Need a help?"  Suhesyon ko. Aba! Mabuti ng mag offer ako sakaniya at baka, mahambalos pa nito ang ibang gamit sa galit lamang sa necktie nito.

"I don't need your help. I can fixed this on my on!" Pag susungit nito. Oh ang harsh naman bakla!

"Oh Come on! Ngayon ka pa ba mag iinarte? Sige ka, baka lalo kang ma-late sa pupuntahan mo kapag hindi mo pa, pinaayos sa akin ang tie mo."Sinamaan lamang ako ng titig ni Mark, na para bang naka-gawa ako nang pag-kakamali sakaniya. "Promise, wala akong gagawin na masama sa'yo." Tinaas ang kaliwang kamay ni Lea—na nanumpa sa harapan ng asawa. Aba! May trust issue ata ito sa akin ah?

"Fine!" he said constrained.
Dali-daling tumayo sa kina-uupuan si Lea at pinuntahan ang asawa. Mahirap na din at baka mag-iba na naman ang timpla ng mood nito.
Nang maka-lapit na ako kay Mark–una kong hiwakan ang tie nito. Aba! Ano pa ba? Alangan naman ang daks niyang t*t*!

Tinuon na lang ni Lea ang atensyon sa pag-aayos ng tie ni Mark–umiwas naman kaagad ito ng tingin, na iniiwasan nito mag-karoon kami ng eye contact na talaga. Kahit masama ang timpla ng mukha nito na nag fe-feeling galit-galitan ang itsura, hindi pa rin maitago ni Mark ang palihim nitong sulyap sa akin.

"Done." Sa wakas natapos ko na rin iayos ang tie nito. Kunot-noo na tumitig sa akin si Mark—tahimik ngunit sobrang lamlam niya ako titigan. Ibang-ibang ito kumpara sa kong paano niya ako titigan noo. "Bakit? May dumi ba sa mukha ko?"

"Ts." Iritado nitong saad. "Salamat."
Ha? Did he say thank you?

"Ha?" Kahit na rin ako nabinggi sa pag hinggi nito ng salamat. Like the hell, hindi si Mark ang klase ng lalaki na hihinggi na lang ng thank you! Kahit maliit at malaki pa man na bagay ang ginawa mo sakaniya–para siyang matigas na bato, mahirap mong paamuhin. Kumbaga, hindi sa ugali at dictionary ng pag-katao ni Mark ang pag pag-sabi ng thank you at sorry.

"Ts, hindi ko na uulitin kong ano man ang sinabi ko." Matabang nitong tinig. "Hindi ko alam na magaling ka din pala sa ganito Lea. Buong akala ko sa pag-lilinis at pag-luluto ka lang magaling. Sa pag-aayos din pala ng tie."

"Baka, nakaka-limutan mo Mark, magaling din ako sa kama."

"Lea!"

"Oh come on, just joking. Sobrang mainitin naman masyado ang ulo mo." Pag-bibiro ko pa, just to lighten up the mood. "Matagal na akong marunong mag-ayos ng tie–hindi ka lang talaga nag-tatanong. Well I guess, hindi mo naman kaagad iyon mapapansin noon dahil hindi mo naman ako nilalapitan at kinakausap.. Naayos ko na ang tie mo, toodles!" Tinalikuran ko na si Mark para bumalik sa dati kong kina-uupuan.