Bir Kırık Gençlik Hikayesi (EySer 💔)

4.Bölüm - Trajikomedya

Güney, Serkanı yakalamıştı ama Serkanın eve gitmeye niyeti yoktu. Yalnız kalmak ve kafasını toparlamak istiyordu. Güneyi de eve gönderdi.

Ertesi gün,
Okulda tatsız bir hava dolanıyordu sınıfta, kimse kimseyle konuşmuyordu.
Tiyatro dersine gelirler .

Hoca : Geçen sene Songül ve Güney çok güzel bir oyun sergilediler, Leonardo ve Maria'ya yepyeni bir hava verdiler. Bu sene de benzerini yapmak istiyorum.

Güney : hocam yalnız ben Leonardoyum, aynı isimde olmayacaksam ben yokum... (gülerek)

Hoca : zaten bu sene size büyük roller vermeyeceğim, rol vermediklerim oynayacak. Bu seneki oyunumuz Romeo & Juliet...

Meral : ay bu tam Eylülle Serkanlık... (sessizce)

Kader : Meral şimdi sırası mı?

Hoca : Serkan sen Romeo'sun. Hımm Eylül sen de Juliet ol... ve Rosaline var tabii o da ana karakterlerden biri, hiç rol vermediklerimden...

Not : Rosaline, Romeo'nun Julietten önceki aşkı...

Meral : eyvahh...

Songül: ne diyosun be Meral (sessizce)

Meral cevap vermez...

Eylül: hocam ben beceremem böyle tiyatro falan. Zaten olaylar yüzünden derslerimi zor yetiştiriyorum, çok şey kaçırdım. Ben figuran olayım...

Hoca : peki Eylül, o zaman sen Rosaline ol zaten repliği de yok pek... O zaman bir Juliet lazım. Cemre o zaman sen de Juliet ol...
hadi bakalım bunlar replikleriniz, doğaçlama yapıp üstünde oynayabilirsiniz, aynı Songülle Güney gibi...

Cemre itiraz edememişti bile, hoca lafı ağzına tıkadı.

Güney : hocam kimse bizim gibi oynayamaz. Dimi Maria'm?

Songül : zevzekliği kes Güney, dersteyiz...

Hoca : Rahibe Laurence rolünü sen oyna Songül, Benvolio da sen ol Güney...

Güney : hay hay...

Not : Benvolio Romeonun kuzeni ve dert ortağı
Rahibe Laurence'ın karakterini de repliklerle anlayacaksınız...

Meral : (Kadere eğilerek) kavga var kızım kavga...

Kader : sussana kızım, ağzını hayra aç

Hoca : evet başlayın bakalım...

Not :Tekrar hatırlatırsam
Romeo : Serkan
Juliet : Cemre
Rosaline : Eylül
Benvolio : Güney
Rahibe Laurence : Songül

Romeo : Delirmedim ama deli gömleği giymiş gibi bağlandım, Hücreye kapatıldım, aç bırakıldım Kırbaçlandım, işkence gördüm.... (Rosaline'e karşı karşılıksız bir aşk acısı çekmektedir...)

Benvolio :
Ateş ateşi söndürür
Acı acıyı unutturur
Çaresiz derdin ilacı başka derttir
İyisi mi sen yeni hastalık bulaştır gözüne
Bak nasıl alır ötekinin zehrini.... (Rosaline'i unutması için başka biriyle birlikte olması gerektiğini söyleyerek onu zorlamaktadır)

Romeo :
Eğer benim o denli iman etmiş gözlerim
Böyle bir yanılgıya düşerse
Gözyaşlarım tutuşsun o zaman... (Rosaline'i unutamam, başka bir kadına bakamam anlamında..)

Ve partiye giderler. Benvolio, Romeo'yu başka kadınlarla tanışması için zorlamaktadır...

Romeo :
sizde dans ayakkabısı var
hafif tabanlı; bendeyse kurşun gibi bir ruh
Yere yapıştım sanki, kımıldayamıyorum... ( hayatına bakmak istese de hala acı çekmekte...)

Rosaline gözden kaybolur, Juliet gelir ve Romeo Julieti görür...

Romeo :
Şu ana kadar kalbim kimseyi sevmiş mi acaba?
Bu geceden önce
Gerçek güzel görmemişim ben (Ve artık Rosaline'e olan aşkını unutup, Juliet'ten etkilenir...)

R.Laurance :
Bu ne değişim!
O kadar sevdiğin Rosaline'den
Ne çabuk vazgeçtin! Demek gençlerin aşkı Yüreklerinde değil gözlerinde olurmuş sadece.
İsa ve Meryem hakkı için, Rosaline uğruna
Solgun yanaklarından inen onca yaş neydi?
İşte eski bir gözyaşı damlasının izi
Yanağında olduğu gibi duruyor hâlâ.... ( Bir anda Rosalini unutup Juliete aşkının saçmalık olduğunu düşünüyor..,)

Romeo:
Ne olur kızma bana.
Sevdiğim kız
Saygıma saygı, aşkıma aşkla karşılık veriyor
Öteki bunu yapmadı... (Rosalinin ona aşık olmadığını iddia ediyor, bunca zamanlık dillere destan aşkı yalan mıydı?)

Bu replikten sonra Eylül kenarda ağlayarak izliyordu....

R.Laurence :
Çünkü o pekâlâ biliyordu
Aşk şiirlerini ezberden okuduğunu senin
Ve ne dediğin hakkında bir fikrin olmadığını....

Songül : hocam ama burda, Romeoya destek olduğum yazıyo...

Hoca : evet Songül

Songül : Hocam kusura bakmayın da ben bunu kabullenemem, ben arkadaşıma ihanet edeni, onu üzeni destekleyemem...

Diyerek gider, Eylül de gözyaşlarıyla arkadaşının peşinden koşar...

Hoca da tiyatro dersini bitirir...