Bir Kırık Gençlik Hikayesi (EySer 💔)

97.Bölüm - Hastanede Karmaşa

Eylül, Lavinyayı Kader ve Meral'e bırakıp Serkanın telefona mesaj atıp kafeye gider. Oturup beklemeye başlar... bugün Serkanın doğum günüydü. Onun en sevdiği elbiseyi giyip, gelmeyi çok sevdikleri kafede bir masa ayarlamıştı. Burası iki sevgili üniversite öğrencisinin işlettiği minik bir kafeydi. Arada Eylülle Serkan da gelip onlarla sohbet ediyorlardı. Onlar da aynı Eylülle Serkan gibi birbirlerine aşıktı...
Ama ne gelen vardı ne giden... Merak etmeye başlar. Eylül tam Serkanı arayacakken, Eylülün telefonu çalar...

Eylül : aşkım nerde kaldın ya? Mesajımı görmedin mi? Bekliyorum seni her zamanki yerde...

Ses : hanımefendi biz telefondan son gelen mesajı görünce sizi aramaya karar verdik. Ben Polis Memuru Ekrem. Telefonun sahibi olan beyefendi ve yanındaki arkadaşı trafik kazası geçirmiş, ikisi de yaralı ve hastaneye götürülüyor

Eylül: ne?

Eylül birden hastaneye gider, hemen Serkanı sorar. Odasını öğrenince içeri girer hemen. Serkan uyanıktı, yüzü gözü yara içindeydi kolu sargıdaydı. Eylülü görünce başını çevirdi...

Eylül : Serkan... Serkan iyi misin aşkım?

Serkan: aşkım mı? Ona ne diyorsun?

Eylül: ne diyorsun sen? Kime ne diyorum? İçtin mi sen?

Serkan: evet içtim... senin yüzünden... nasıl yaptın bunu bana? Hı?

Eylül: naapmışım ben, anlamıyorum

Serkan: Leventle...

Eylül: Levent mi? Naapmışım?

Serkan : el ele tutuşmalar, gülüşmeler... hiç giymediğin elbiseler...

Eylül: ne ima ediyorsun?

Serkan: aldatıyor musun beni?

Eylül: sen baya sarhoş olmuşsun belli. Ayık kafadayken konuşalım çünkü saçmalıyorsun

Serkan: sarhoş değilim ben! ben saçmalıyorum zaten, çekilmiyorum dimi? Hatta paranoyakım, bunların hiçbiri olmadı ve hepsini kafamdan uyduruyorum

Eylül: alınganlık yapıyorsun Serkancım. Ayıldığında konuşuruz bunları, yoksa birbirimizin kalbini kırıcaz. Yanında kim vardı?

Serkan: ben seni aldatmıyorum...

Eylül: biliyorum Serkan ama onu sormadım ben

Serkan : neden bu elbiseyi giydin?

Eylül : çünkü bugün senin doğum günün bugün, özel olsun istedim. Seni hep gittiğimiz o kafeye çağırdım, giyindim, hazırlık yaptım. Bu elbiseyi bana çok yakıştırıyorsun diye bunu giydim, yoksa ben çok sevmem bilirsin...

Serkan: unutmamışsın...

Eylül: unutabilir miyim?

Serkan: yani o doktorla aranda birşey yok mu?

Eylül: hayır Serkan, sence böyle birşey olabilir mi? Ama evet haklı olduğun bir konu var...