Bir Kırık Gençlik Hikayesi (EySer 💔)

20.Bölüm - Pişmanlık

Nazan : oğlum iyi misin?

Serkan : sanırım...

Defne : nooldu sen ne diye çıktın dışarı?

Serkan: kardeşime gittim...

Nazan : ne?? Kimmiş o?

Serkan : babamın yıllarca benden sakladığı kardeşim.... hep benimle olan... yanımda olan Cemre... evet , kardeşim Cemreymiş ve babam bunu biliyormuş... biz taaa bebekken yaptırmış bu testi...
Anne doğru söyle, sen de biliyor muydun?

Nazan: hayır oğlum hayır, valla bilmiyodum...

Defne : Cemre mi? Yani Cemre senin kardeşin miymiş?

Serkan : evet

Defne : ee sen ondan hoşlanmıyo muydun?

Serkan : sus Defne sus, kendimden iğreniyorum zaten...

Nazan : tamam oğlum tamam...

Serkan : naapıcam ben anne? Eylülü de kaybettim...

Nazan : aa niye kaybediyormuşsun? Senden iyisini mi bulacak o?

Serkan : buldu bile anne, buldu...

Ve odasına gider...

Caner ve Eylül de buluşurlar, sahildeler yine...

Eylül : Serkan ve Cemre kardeşmiş...

Caner : Ne??

Eylül : senin sayende öğrendiler...

Caner : nasıl yani... ee bu çocuk daha geçen gün Cemreye yürüyordu?

Eylül : hı hı...

Caner : e o zaman, madem kardeşler, serkanın bu yaşadığı karmaşa anlam kazandı

Eylül : yanii...

Caner : artık barışırsınız Serkanla, eskisi gibi...

Caner üzgündü, Eylülü sevmişti, hoşlanıyordu ondan, hep yanında olmak istiyordu ama kaybedicekti onu..

Eylül : olmaz artık...

Caner : seviyosun onu...

Eylül : artık eskisi gibi hissetmiyorum....

Caner : ama...

Eylül : (buruk bir şekilde gülerek) şimdi Serkanın ne hissettiğini anlıyorum... seviyorum ama sevmiyorum...

Caner : Eylül...

Eylül : Caner, sen de beni bırakma onun gibi...

Caner : Eylül.... bırakmam, ne olursa hep olsun yanında olucam, sen beni istediğin müddetçe...

Flashback

Serkan : Eylül, ne olursa olsun hep yanında olucam, hep....

Flashback sonu

Caner Serkanı anlamıyordu... böyle bi kızı nasıl üzebildi? Eylülü üzgün görmeye dayanamıyordu. Sonra biraz düşündü ve kendine gel Caner dedi kendine.... Eylüle bağlanmamalıydı, eninde sonunda Serkana dönücekti Eylül, o ise sadece Eylülün yaralarını saracaktı...