95.Bölüm - Misafir

490 43 11
                                    

Defne eve gittiğinde annesi evde oturuyordu...

Defne : tüm gün seni aradım nerdeydin?

Nazan : hiç... dışarıdaydım biraz

Defne : ne kadar korktum biliyo musun? Haber verseydin

Nazan : burdayım işte kızım

Eylülle Serkan da eve dönmüştü.

Serkan : Eylül, telefonumu versene, Defne'yi arayayım

Eylül : anneni mi merak ediyorsun?

Serkan: aynen...

Serkan dayanamaz ve Defneyi arar.

Defne : nooldu? Çok sevgili karından ve çocuğundan vakit kaldı ve kardeşini mi özledin bu saatte?

Serkan : özledim tabii. Sen de gerçek abini buldun unuttun beni.

Defne : öyle değil... unutmadım tabii Serkan

Serkan: herneyse anneme ulaştın mı?

Defne : evet geldi

Serkan : oh... versene onunla konuşayım

Nazan : efendim oğlum?

Serkan : anne nerdesin? Defne merak etmiş, bize kadar geldi

Nazan : geldim işte... hamamdaydım Mesude ile. Tüm gün ordaydık, telefonu da görmedim tabii

Serkan : ya ben de korktum, aklıma neler neler geldi. maaşallah aranızdan su sızmıyo

Nazan : alakası yok. Ayrıca sırf ikimiz değildik. Bir sürü kişi vardı

Serkan : neyse annecim, ben sadece merak ettiğim için aradım...

Serkan telefonu kapandığında gülüyordu...

Eylül : nooldu canım?

Serkan: bizimkiler hamamdaymış tüm gün

Eylül: bizimkiler derken?

Serkan: Annelerimiz sevgilim...

Eylül: yok artık

Serkan : cidden...

İkisi de gülmeye başlar...

Serkan : eskiden birbirlerinden nefret ederlerdi hatırlıyor musun?

Eylül : hatırlamaz mıyım? Şuanki hallerini düşününce çok komik geliyo

Serkan : aynen..

Eylül: ya Serkan... ben kızımı çok özledim

Serkan: ben de

Eylül: ama birkaç gün daha orda kalsın. Doktor mikrobik dedi biliyorsun...

Serkan : aynen kalsın. Naapıyolar acaba?

Eylül: bilmiyorum ama uykusuz bir gece onları bekliyor

Bir Kırık Gençlik Hikayesi (EySer 💔)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin