Defne eve gittiğinde annesi evde oturuyordu...
Defne : tüm gün seni aradım nerdeydin?
Nazan : hiç... dışarıdaydım biraz
Defne : ne kadar korktum biliyo musun? Haber verseydin
Nazan : burdayım işte kızım
Eylülle Serkan da eve dönmüştü.
Serkan : Eylül, telefonumu versene, Defne'yi arayayım
Eylül : anneni mi merak ediyorsun?
Serkan: aynen...
Serkan dayanamaz ve Defneyi arar.
Defne : nooldu? Çok sevgili karından ve çocuğundan vakit kaldı ve kardeşini mi özledin bu saatte?
Serkan : özledim tabii. Sen de gerçek abini buldun unuttun beni.
Defne : öyle değil... unutmadım tabii Serkan
Serkan: herneyse anneme ulaştın mı?
Defne : evet geldi
Serkan : oh... versene onunla konuşayım
Nazan : efendim oğlum?
Serkan : anne nerdesin? Defne merak etmiş, bize kadar geldi
Nazan : geldim işte... hamamdaydım Mesude ile. Tüm gün ordaydık, telefonu da görmedim tabii
Serkan : ya ben de korktum, aklıma neler neler geldi. maaşallah aranızdan su sızmıyo
Nazan : alakası yok. Ayrıca sırf ikimiz değildik. Bir sürü kişi vardı
Serkan : neyse annecim, ben sadece merak ettiğim için aradım...
Serkan telefonu kapandığında gülüyordu...
Eylül : nooldu canım?
Serkan: bizimkiler hamamdaymış tüm gün
Eylül: bizimkiler derken?
Serkan: Annelerimiz sevgilim...
Eylül: yok artık
Serkan : cidden...
İkisi de gülmeye başlar...
Serkan : eskiden birbirlerinden nefret ederlerdi hatırlıyor musun?
Eylül : hatırlamaz mıyım? Şuanki hallerini düşününce çok komik geliyo
Serkan : aynen..
Eylül: ya Serkan... ben kızımı çok özledim
Serkan: ben de
Eylül: ama birkaç gün daha orda kalsın. Doktor mikrobik dedi biliyorsun...
Serkan : aynen kalsın. Naapıyolar acaba?
Eylül: bilmiyorum ama uykusuz bir gece onları bekliyor
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Kırık Gençlik Hikayesi (EySer 💔)
FanfictionSevdiği adam tarafından terkedilen yosun gözlü kız ve onu eskiden çok seven deniz gözlü oğlanın hikayesi...