Bir Kırık Gençlik Hikayesi (EySer 💔)

101.Bölüm - Dertler Bitmez

Yine bir sorun... Eylül artık şaşırmıyordu, hep sorunlarla geçen bir hayatı vardı. Ama bu sefer ne olmuştu?

Sessiz kalmıştı... bu sessizlik korkutuyordu. İnsanlar genelde hemen "ne oldu?" diye tepki verirdi çünkü...

Cenkin annesi : Eylülcüm, iyi misin?

Eylül: evet evet... sorun nedir?

Cenkin annesi : söylüyorum ama sakin ol tamam mı? koğuşta kavga çıkmış, Serkan da arada kalmış. Biraz yaralanmış ama önemli birşey yok. Hastanede şuan...

Eylül : ne? Nesi var? İyi mi?

Cenkin annesi : evet evet... iyi. Sadece bir gün orda kalması gerekiyormuş...

Eylül : tamam ben gidicem...

Cenkin annesi: tamam canım...

Eylül hemen hastaneye gider, Nazan hanım da Serkanın başındaydı...

Eylül: ne olmuş?

Nazan : kavgada arada kalmış... oğlumu hırpalamışlar...

Eylül: iyi ama dimi?

Nazan : dövülen biri ne kadar iyi olursa işte...

Eylül: serbest bırakıldığı gün başına gelenlere bak...

Nazan : benim oğlumda şans yok zaten...

Eylül gözlerini devirir, cevap vermez. O sırada Serkan uyanır...

Nazan : oğlum... oğlum, iyisin dimi annecim?

Serkan: iyiyim anne iyiyim merak etme...

Nazan : tamam... istediğin birşeyler var mı? Yaptırırım, ya da getiririm... sen zayıflamışsın da.. orda yemek vermiyolar mıydı sana?

Serkan : anne sakin ol iyiyim ben...

Nazan : oğlum...

Serkan : tamam anne, illa birşey getirmek istiyorsan börek getirebilirsin, ama senin böreğin olacak...

Nazan : ama eve gitmem lazım onun için... nasıl bırakayım seni?

Serkan : yalnız değilim ki anne...

Nazan : iyi tamam.. ben yapıp getiririm.

Serkan : tamam... acele etme

Nazan toparlanıp gider...

Serkan da arkasından güler..

Eylül : bana söyleseydin getirirdim ben börek...

Serkan : istediğim yok Eylül, başka türlü gitmeyecekti naapayım...

Güney ise sonunda hastaneden çıkacağı için mutluydu...

Güney : sonunda gidiyoruz, gerçekten nefret ediyorum şu ortamdan...

Songül : hazır burdayken biraz daha mı kalsak?

Güney : ben bir dakika bile kalmak istemiyorum Songül...

Songül : bebeğimizin cinsiyetini öğrenmek istersin diye düşünüyordum...

Güney : ne? Sen ciddi misin?

Songül : evet... artık öğrenebiliriz muhtemelen

Güney : iyi hadi çabuk gidelim hemen doktora...

Songül : yavaş Güney, yavaş...

Güney : tamam kızım, naapıyım heyecanlandım...

Eylül Serkana birşey söylemeden ağlamaya başlar...

Serkan : Eylül... ne oldu? Neden ağlıyorsun?

Eylül: bilmiyorum... ya sana birşey olsaydı?

Serkan : iyiyim ben.. gerçekten çok iyiyim... hatta kızımı ver kucağıma, daha iyi olurum ben...

Serkan Lavinyayı alıp sevmeye başlar...

Songülle Güney de hastanedeki kadın doğum uzmanına giderler... 

Doktor : bir sorun görünmüyor...

Songül : oh..

Doktor : cinsiyeti öğrenmek istiyor musunuz?

Songül : evet...

Doktor : hımm... erkek, bir oğlunuz olacak, tebrik ederim...

Güney : oğlan mı? Songül bak... oğlumuz olucak...

Songül : duydum sevgili, hani ben de burdayım ya... te Allahım yarabbim

Doktor : baba heyecanlı galibaa

Songül : aynen..

Songülle Güney sevinçle eve gelmişlerdi. Güney artık iyiydi ve ertesi gün işe gidecekti...Güney eline telefonunu almıştı, Serkanı arayacaktı...

Songül : kimi arıyosun sevgili, ben kızlara haber verdim eve geldiğimizi...

Güney : Serkanı arıcam Songül, kardeşimle görüşemedik kaç gündür...

Songül : aman ne yapıcak, hapisten çıktı şimdi karısıyla çocuğuyla gülüp eğleniyordur...

Güney : öyle olsa gelirdi, kardeşim beni görmeden eve gitmezdi, bence bir terslik var..

Songül : ne tersliği Güney? Dedim ya birliktelerdir...

Güney : sen ısrarcı mısın hala Eylülle konuşmamaya?

Songül cevap vermez...

Serkan telefonu açmaz... Güney bu sefer Eylülü arar...

Güney : Eylül, ben Serkanı merak ettim, onu aradım ama açmadı.

Eylül : hastanedeyiz biz Güney, kimseye söylemedik...

Güney : neden? Ne oldu?

Eylül : İçerdeyken Serkan bir kavganın arasında kalmış, karnına darbe almış ama akşama çıkıcaz hastaneden

Güney : ne? gelelim mi?

Eylül : hayır hayır.. hiç gerek yok. sen de yeni çıktın zaten hastaneden. 

Güney : emin misin?

Eylül : evet, merak etmeyin... Songül nasıl? Konuşamıyoruz kaç gündür..

Güney : çok iyi.. bugün oğlumuz olacağını öğrendik biliyor musun?

Eylül : çok sevindim Güney, Songüle de tebriklerimi ilet lütfen...bu arada kızlara söyleme ne olur...Cemre zaten kaç zamandır çok üzüldü, daha fazla üzülmesin

Akşam Serkan da Eylül de eve döner. Gece yarısı aldıkları bir telefon ikisini de uyandırır...