Bir Kırık Gençlik Hikayesi (EySer 💔)

9.Bölüm - Kararlar

Songülle Güney, karşılarında kıpkırmızı gözlerle Eylülü görünce şok olurlar. Üşümüştü, titriyordu, Songül hiç yurda gitmediğini anlamıştı.

Eylül : nereye gideceğimi bilemedim...

Songül: geç kardeşim, geç...

Güney : ben biraz yürüyüş yapıcam Songül, görüşürüz Eylül...

Songülle Eylül otururlar. Songül birşeyler hazırlamak için mutfağa geçer. Bu sırada kızlar arar. Eylül yurda gelmeyince merak etmişlerdi. Songül de yanında olduğunu söyleyerek rahatlatır. Bunu duyan Cemre birden fırlar, Kader de peşinden gider. Kızları idare etme işi de Merale kalmıştı...

Eylül, Songülle dertleşmeye gelmişti.

Eylül : olmuyo Songül, yapamıyorum, peşimde olan Kemal'e mi takayım kafamı, Serkan'a mı Cemreye mi hangisine?

Songül : kardeşim yapma böyle noolur. Zaten daha yeni iyileştin, iyice yemeden içmeden kesildin, başına birşey gelicek diye korkuyorum.

O sırada kapı çalar, Cemre ve Kader gelmişti.

Cemre : Eylül, Eylül.... başına birşey geldi diye öyle korktum ki....

Eylül susar...

Cemre : Eylül bak ben..... evet, Serkana karşı yeniden birşeyler hissetmeye başlamış olabilirim, ama seni üzecek birşey yapmam anlıyor musun? Asla yapmam...

Eylül: Sen yapmasan ne farkeder Cemre? Serkan da senden hoşlanıyor. Burada istenmeyen benim, yeri olmayan benim...

Cemre : Eylül, Eylül hayır bak Kader de biliyo, Serkan sen yokken nasıl üzüldü, dimi Kader?

Kader : evet...

Eylül : o kadar şey yaşadık, insan üzülür tabii ki. Ama zorlamayın, olmuyor işte... Ben daha fazla konuşmak istemiyorum, gidelim hadi.

Yurda giderler

Cemre: iyi miyiz Eylül?

Eylül : hı hı

Cemre : biz ne söz verdik? Aramıza değil bir erkek...

Eylül: .... koca bir hayat bile giremez

Cemre : evet (gülerek)
İyi geceler

Eylül : sana da...

Ertesi gün yan yana okula gelen Eylül ve Cemre, Serkanı şok eder. Dün olanlardan sonra beklemiyordu ama rahatlamıştı...

Yalnız oldukları bir fırsat bulduğunda

Serkan : Eylülle aranız iyi sanırım

Cemre: evet, iyi, öyle de kalmasını istiyorum

Serkan : anladım.

Cemre: bak Serkan ben çok utanıyorum tamam mı? Hani unutacaktın? Sözünü tutmuyorsun...

Serkan : ben unutkan bir insan değilim Cemre, kahretsin ki hayatımdaki en küçük ayrıntıları bile hatırlarım...

Cemre : Serkan bak evet ben senden hoşlanmış olabilirim ama olmaz Eylül'e yapamam bunu. Eylül hala seni seviyor, ben ona rağmen seni sevemem...

Serkan düşüncelere dalar....

Flashback

Eylül : Cemre senden hoşlanıyor...

Serkan : Cemre benim çocukluk arkadaşım, ona karşı hiçbirşey hissetmiyorum.

Eylül : ..... ben ona rağmen seni sevemem....

Flashback sonu

Eylül, cüzdanından kartı çıkartır. Zamanı gelmişti. Böyle tek başına olucak iş değildi, yoksa kafayı yiyecekti. Kartta yazan numarayı çevirdi

Eylül : Caner merhaba ben Eylül.

Caner : merhaba Eylül nasılsın?

Eylül : iyi olmaya çalışıyorum. Şey dicektim, şu dediğini düşündüm de, bana yardımcı olabilir misin? Şu ruh halinden, kafamdaki seslerden, şüphelerden kurtulamıyorum.

Caner : tamamdır , hallolmayacak şeyler değil, yeter ki sen iste. Bugün başlamak ister misin? Benim bir lisede tanıtım gününde olmam gerekiyor ama akşamüstü konuşabiliriz istersen.

Eylül: çok iyi olur. Benim de okulum var zaten. O zaman görüşürüz

Caner : görüşürüz

Eylül sınıfa gider...

Songül : Eylül , Kaderle takıya gidicez, sen de gelmek ister misin?

Eylül : yok Songül, gelemem. Bu seferlik affedin, Canerle randevum var okuldan sonra.

Duyduklarından sonra Serkanın içtiği su boğazında kalmıştı, öksürmeye başladı.

Güney : oha kızım, yavaş gel, daha geçen gün ağlayan sen değil miydin?

Caner'in sevgilisi sanılması ve erkeklerin tepkisi Eylül'ün gizliden gizliye hoşuna gitmişti. Bozuntuya vermedi

Eylül : niye ki, ben mutlu olamaz mıyım? Hakkım yok mu?

Güney : orası öyle ama bu kadar çabuk sevgili yapmış olman...

Serkan pür dikkat dinliyordu. Kıskanmış mıydı? Hayır, kıskanması için bir sebep yoktu ki, Eylüle aşık değildi artık, istediğiyle sevgili olabilirdi. ama Cemre... çocukluk arkadaşı, hatta çocukluk aşkı... çok güzel bir kız ve çok güzel desteği vardı, huzur veriyordu adeta . Ama aşık mıydı?

Kızlar da şok olmuştu, ama Eylül adına mutlu olmuşlardı, sonunda Serkanı geçmişte bırakmaya karar vermesi iyiydi.

Cemre ise düşünceliydi, artık Eylülün sevgilisi olduğuna göre...