74.Bölüm - Sevgili Günlük

586 51 19
                                    

" Bebeğim...

Şimdi söyleyeceğim şey için belki bana kızacaksın. Biz bugün babanla boşandık, artık o bizimle olmayacak. Beni neden ailemden, babamdan ayırdın, bunu neden yaptın bize diyeceksin. Ama hiçbirşey bilmiyorsun kızım. Biz babanla birbirimizi çok seviyoruz evet, çok şeyler atlattık birlikte. Sonra herşeyi geride bıraktık, evlendik, sonra sen oldun... Biz birbirimizi ne kadar sevsek de hep bir problem çıkıyor. Bir başkası olmasa, biz kendi içimizde bir problem yaratıp kavga ediyoruz, birbirimizi tüketiyoruz, yıpranıyoruz... Eğer birbirimize olan öfkemiz, sevgimizin önüne geçmişse bu durumda yapılacak birşey kalmıyor bebeğim. Belki de kaçmak çözüm değil, belki korkak diyeceksin bana, neden savaşmadın, neden direnmedin diyeceksin. Her seferinde yeni bir sorun çıkıyor. Bu bittiğinde bir yenisi olacak, iyice yara alıcaz. Bu durumdan ne kadar çabuk kurtulursak, o kadar çabuk toparlanırız. Ama sen hiç merak etme, seni ondan ayırmayacağım, sen benim gibi babasız büyümeyeceksin, istediğin herşeyi yapacaksın onunla, istediğin kadar kalıcaksın onunla. Bizim anlaşamamamız, senin onunla baba-kız ilişkisi yaşamayacağın anlamına gelmiyor...Biliyorum, şimdi anlamsız geliyor ama eminim ki beni ileride anlayacaksın...

Annen"

Eylül günlüğü yazdıktan sonra annesiyle konuşur biraz, sonra da kardeşleriyle. Annesine çok birşey anlatmıyordu, onun da üzülmesini istemiyordu...

Serkan morali bozuk bir şekilde işe gider, ne yaparsa yapsın kendini işe veremiyordu, dışarı çıkacakken Aslı ile karşılaşır...

Aslı : nasılsın?

Serkan: iyi değil

Aslı : kötü birşey mi oldu?

Serkan : Eylülle boşandık

Aslı : hadi ya... yazık olmuş

Serkan : öyle oldu evet... belki de iyi oldu bilmiyorum. Birbirimizi çok seviyoruz ama hep birşey oluyor, ya kavga ediyoruz ya da birbirimizi kırıyoruz.

Aslı : bazen anlaşabilmek daha önemli oluyor, bazen sadece sevgi yetmiyor

Serkan : bilmem, öyle galiba

Aslı : merak etme, zamanla üzüntün de azalır

Serkan : umarım dediğin gibi olur. Neyse.. ben gitsem iyi olucak

Aslı : konuşmak istediğin zaman ben burdayım

Serkan : sağol

Serkanı, Songül ve Güney akşam yemeğine çağırmıştı. Serkan daha fazla kaçamayacağını düşündüğünden gitti. Konunun fazla açılmamasını umuyordu...

Songül : hoşgeldin Serkan. Güney yok, birazdan gelir herhalde...

Serkan : tamam, ben de sana yardım edeyim

Songülle Serkan sofrayı hazırlarlar...

Güney de Eylülle beraberdi, onunla konuşuyordu...

Güney : nasılsın kardeşim?

Eylül : iyiyim Güney sağol. Sen nasılsın?

Güney : iyiyim. Kabuğuna çekildin, bizi görmez oldun. Özledik

Eylül : çabuk yoruluyorum Güney. Ondan..

Güney : iyi hissettiğinde gel mutlaka, hatta bizimle kal, Songüle de değişiklik olur.

Eylül : tamam gelirim...

Bir Kırık Gençlik Hikayesi (EySer 💔)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin