Bir Kırık Gençlik Hikayesi (EySer 💔)

54.Bölüm - Kız İsteme

Eylülle Serkan sahile gider. Uzun sahil boyunca yürüyüş yaparlar, hava çok güzeldi. Eylül dondurmacıya doğru koştu, Serkan da peşinden...
Eylülün istediği sadece kağıt helvaydı, yarısını kırıp Serkana verdikten sonra yürümeye devam ettiler

Songülle Güney eve geldiğinde ikisininde aklında aynı şey vardı..

Songül : kardeşim ne de mutlu..

Güney : Serkan da öyle

Songül : bencillik mi ne denir bilmiyorum ama bu sefer kardeşimin mutluluğuna sevinemiyorum Güney...ben kötü bi insan mıyım? Kendimi kötü hissediyorum...

Güney : hayır tabii ki.. biz zor şeyler yaşadık Songül. Sadece onlar bunu bilmiyor, hatırlarsan sen söylememizi istemedin

Songül: evet istemedim, iyi ki söylememişim. Ben eminim ki Eylül bunu bilse, bu haberi bize söylemeye çekinirdi, bunun için üzülür kendine dert edinirdi.

Güney : ama yine de bilselerdi...

Songül : bilselerdi gözümüze sokmazlar mıydı diyosun?

Güney : yanii

Songül : of bilmiyorum Güney.. kardeşim için mutlu olmak istiyorum ama aklıma o günler gelince olamıyorum işte. Ağrıma gidiyor...

Güney : geçicek Songül. Hem belli olmaz ki, belki bizim de bebeğimiz olur yakında... tüm acılarımızı unutturur bize

Songül : şuan bunu düşünmek istemiyorum Güney...

Serkanla Eylül sahilde yürürken, daha yeni yeni yürümeye başlamış ufak bir kız çocuğu koşarak Eylüllere doğru geldi ve dengesini kaybederek tam önlerine düştü. Eylül hemen yere eğilerek kızı kaldırmaya çalıştı, kızın canı yanmış olacak ki çığlığı basıp ağlamaya başladı. Serkan cebindeki mendili çıkartırken Eylülse kızı sakinleştirmeye çalışıyordu. Birkaç dakika içinde kızın annesi geldi ve teşekkür ederek kızı Eylülün kucağından aldı, onlar dönüp giderken, kız geriye dönüp ikisine el salladı. Eylülle Serkan da kıza gülerek el salladı...

Flashback/ 3 yıl önce

Serkan Eylülün peşini bırakmıştı. Çünkü ona gerçekleri anlatmıştı, artık Eylül herşeyi biliyordu ama güveni kırılmıştı. Serkan artık onu zorlamayacaktı. Eylül zaten seviyorsa, günün birinde dönecekti ama eğer yeterince sevmiyorsa... Serkan bu ihtimali düşünmek istemiyordu...

Eylül herşeyi rafa kaldırıp kendine yeni bir hayat kurmak isterken Serkanın anlattıklarıyla kafa karışıklığı yaşıyordu. Üstelik Serkanın peşini bırakması ve sadece diğerleriyle buluştuğu zaman görmesi de ilginçti....

Serkan herşeyi anlattıktan 3 ay kadar geçmişti. Eylül Serkanı görünce dayanamadı yanına gitti. Serkan şaşırmıştı

Eylül: Serkan

Serkan : Eylül? Efendim?

Eylül: vaktin var mı?

Serkan : dersim var şimdi. Nooldu?

Eylül : birşey soracaktım da neyse...

Serkan : bir saate çıkarım. Sahilde beklersen eğer...