Bir Kırık Gençlik Hikayesi (EySer 💔)

12.Bölüm - Kokusu Sinmiş

Cemre, Serkana doğru gelip sarıldığında Eylül oradan ayrılma vakti geldiğini anlamıştı. Yavaşça yanlarından ayrıldı
Hastaneden çıkmak üzereyken arkasından Serkan geldi.

Serkan : Eylül yurda mı gidiyosun? Yalnız gitme ben bırakayım.

Eylül : hayır ben giderim.

Serkan : peki ama dikkat et kendine, hava da soğuk zaten.

Eylül kafasıyla onaylar

Serkan boynundaki şalı çıkartır ve Eylülün boynuna dolar.

Serkan : üşüme...

Eylül : bu benim sana geçen yılbaşında ördüğüm atkı

Serkan avucunu açar

Serkan : bu da benim sana doğum gününde aldığım kolyeydi. Bu atkı da kalan son emanetin...

Eylül birşey demeden oradan uzaklaşır. Yurda gelir.
Kızlar etüt odasındaydı, Eylülü görmediler. Eylül üstünü değiştirdi, en son atkıyı eline aldı, hala üzerinde kokusu vardı....

Kader ve Meral sonradan geldiler. Elinde şalla ağlayarak yattığını gördüklerinde hemen Eylülün yanına geldiler. Eylül doğruldu...

Kader : elindeki ne kuzum? Atkı mı?

Eylül : Serkana yılbaşı için ördüğüm atkı...

Kader : ahh be Eylül...

Eylül : unuttum desem de olmuyor.

Meral : sen hala aşık mısın Serkan'a?

Eylül : maalesef, hala aşığım...

Kader ve Meral birbirlerine bakar...

Eylül elindeki atkıyı koklayıp ağlayarak uyur.

Eylül uyandığında Cemre gelmişti. O yüzden o da hastaneye gitmeye karar verdi. Pastaneden bir kaç birşey alarak hastaneye geldiğinde Serkanın koltuk tepesinde uyuduğunu görür. O yüzden Defnenin yanına girer. İçeride Nazan hanım vardı, Defne de uyuyordu. Geçmiş olsun diledikten sonra dışarı çıktı. Serkan yoktu dışarıda. Nazan da hemen Eylülün arkasından geldi.

Nazan :Serkan yok mu?

Eylül : bilmiyorum içeri girerken burda uyuyordu ama çıktığımda gitmişti

Nazan : o zaman sen durabilir misin biraz Defnenin yanında. Benim işe gitmem lazım, Serkan gelene kadar dur en azından olur mu?

Eylül : tamam tamam dururum ben.

Nazan : sağol

Nazan gider. Caner arar o sıra

Caner : Eylül, dün arkadaşın nasıl oldu merak ettim.

Eylül : iyi iyi, sayende

Caner : ne demek...

Eylül : biz bugün de görüşecektik dimi?

Caner : evet hatta yoldayım. Bir problem mi oldu yoksa?

Eylül : problem yok da hastanedeyim. Defnenin yanında