Bir Kırık Gençlik Hikayesi (EySer 💔)

104.Bölüm - Final

Eylül : Güney! Güney! Burda uyuma bari...

Güney birden ayaklanır ve Songülün başına gelir...

Güney : oh be!

Songül: nooldu sevgili?

Güney : ben... sen uyanmıyordun...

Kader : rüya mı gördün?

Güney : ne rüyası? Kabustu o kabus

Hepsi gülüşür...

Songül: harbiden benim çok uykum geldi kızlar

Güney : valla benim de

Songül : sen zaten mışıl mışıl uyudun sevgili... kızlar gelmese başımda duran kimse olmayacaktı

Güney : ben anlamadım zaten, nasıl içim geçti ki?

Kader : aman Songül, sen de uyuyayım deme...

Eylül : biz başındayken pek mümkün olmaz...

Güney : çocuklar nerde?

Cemre : babaları aldı... Mert, Canere yardım ediyo ikizler için. Serkan da yanlarında Lavinya ile ilgileniyordu en son...

Meral : Songül, sen de hastaneden çık artık da şunları evlendirelim yeniden, yoksa bunların evleneceği yok...

Eylül : kızlar siz de biliyorsunuz, o kadar şey oldu, öyle hemen evlenemedik işte... ikizler, Lavinya, Ege derken...

Cemre :ertelemek için bahane bunlar... yoksa evlenmek istemiyor musun?

Erkekler de aşağıda, bebeklerle ilgileniyordu... Caner Bereni, Mert de Keremi tutuyordu...

Serkan : Caner, ikizler de büyüdü baya

Caner : aynen kardeşim, Lavinya bile kocaman kız oldu baksana... şu haliyle abla oldu 3.kez

Mert : valla öyle oldu

Caner : ee sizin düğün ne zaman Serkan?

Mert : hakkaten, bir evlenemediniz siz de...

Serkan : baya şey oldu, erteledik işte...

Caner: nasıl yani, evlenmeyi düşünmüyor musunuz?

Serkan : yook öyle değil de

Mert : kavga mı ettiniz yine?

Serkan : yok yok... ama Eylül düğün istemiyor, sadece nikah yapıcaz.

Caner : olsun...

Güney iner aşağı, Kader de onunla gelmişti. Güney hemen camın arkasından oğlunu seyretmenye başlar. Kader de Mert'in yanına gelip Keremi sevmeye başladı...

Mert : baksana baba oldu hepsi...

Kader : valla öyle oldu...

Mert : biz ne olucaz Kader?

Kader birşey diyememişti...

Güney oğullarını alıp Songüle sürpriz yaparak odaya gelir... kızlar da onları yalnız bırakmak için dışarı çıkarlar...