Bir Kırık Gençlik Hikayesi (EySer 💔)

7.Bölüm - Yıldızlar Altında

Eylül koluna gelen topla sıçramıştı. Öyle sıçrayınca Caner de telaş yapmıştı.

Caner : Eylül, iyi misin?

Eylül : Ay evet evet, son yaşadıklarımdan sonra herşeye böyle aşırı tepki veriyorum...

Caner Eylülün koluna bakar,

Caner : tamam birşey yok gibi.

Başka bir Mentör : hadi bakalım yemeğe...

Herkes yemeğe geçer. Yemekten sonra dinlenip, birkaç profesörle görüşme yapılcaktı.

Bir başka Mentör : arkadaşlar 2 asansör var, 6şar kişi alıyor. Gruplar halinde çıkarsınız.

Herkes yavaş yavaş asansöre biner. Asansör bir müddet gittikten sonra durur.

Eylül : nooldu kaldık mı? Ay hayır hayır çıkarın beni, noolur yardım edin, noolur...

Grubundaki kız : Sakin ol bak şimdi haraket ederiz.

Caner : klostrofobin mi var Eylül? Tamam yere otur, gel şöyle. Tamam, sizler de gelin arkadaşlar, destek önemli, sarılın...

Eylül titriyordu ve ağlıyordu...

Ve asansör hareket eder. Eylül hala şoku atlatamamıştı. Asansörden çıkar çıkmaz Caner'e sarıldı. Sonra da farkedip geri çekildi.

Caner : bunun tedavisi var biliyorsun dimi?

Eylül : ben böyle bir hastalığım olduğunu bile bilmiyorum, sanırım şeyden sonra..... şey.....

Caner : neyse, hadi arkadaşlar gidelim.

--------------------------------------------------------------
Kızlar okula gelmişti, arkalarından Songül ve Güney de elele gelirler.
Ders başlar, Eylül yoktu.

Güney : sevgili, Eylül yok mu? Yine mi kötü oldu kız?

Serkan da kulak kabartıp onları dinliyordu

Songül: yok be sevgili, Eylül artık önüne bakmaya karar verdi. Geçen gün şu özel üniversiteden tanıtım gününe başvurusu için kabul geldi. Orada. Yarın öğleden sonra gelir herhalde....

Güney : oha, o üniversite çok iyi kızım, nasıl kabul edilmiş ki?

Songül: biliyorum, benim kardeşim bu kadar derdinin arasında bir de okuluna, dersine odaklanıyor (Serkana gönderme yaparak)

Serkan : Songül yeter! Yeter tamam mı? Artık aşık değilsem naapabilirim? Zorla onunla mı olayım? Bu onu üzmez mi?

Songül : he böyle hiç üzmedin zaten.... hayır anlamıyorum, sen aşkından ölüp bitiyordun. Biz sana güvendik, Eylüle aşık dedik... bu yaptığın, dediklerin ne? Ayrılmaya dayanamayıp yurdu basan sen değil misin oğlum? Ne değişti?

Serkan : bilmiyorum Songül, bilmiyorum. ama bulduğumda size de söylerim....

Serkan düşüncelere dalar...

Flashback
Serkan : Eylül benden sıkılmadın dimi? Hı, yalan söyledin?

Eylül : yalan söyledim ama ben senin annene söz verdim, senden ayrılmam lazım

Serkan: hayır, Eylül ayrılmıcaz

Hedoş : oğlum hadi dışarı