Ayşe Hoca elini uzatıp telefonu aldığı sırada telefon çalmaya başladı. Hazal arıyordu. Elfida, “Hocam, yalvarırım bakmama izin verin. Sonra ne istiyorsanız yapın. Ne olur, verin şu telefonu.” diyerek ağlıyordu.
Müdür Bey, “Verin, konuşsun.” deyince Elfida hemen alıp açtı telefonu.
“Hazal, durumu nasıl?”
Hazal bir süre konuşamadı. “Elfida, Fatih...”
BÖLÜM 12
“Konuşsana kızım! Ne oldu Fatih’e?”
“Üzgünüm...”
“Ne? Ne demek oluyor bu?”
“Fatih öldü...”
Elfida’nın duyduğu bu iki kelime, kulaklarında çınlamaya devam ediyordu. Telefon ellerinin arasından kayıp yere düştüğünde Elfida’nın bedeni kaskatı kesilmişti. Hiçbir sese tepki vermiyordu. Öldü. Bu kelime beyninde sancılara sebep oluyordu. Gözleri kararmaya başladı, midesi bulandı. Uzunca bir süre öğürdükten sonra istifra edip bağırmaya başladı. “Hayıııııırr, hayııııııırrrrr! Ölemezsin, hayııııııırrrrr!” diye bağırırken elleriyle ayakları titremeye başladı ve bir anda yere yığıldı.
***
Yatağında uzanmış müzik dinlerken koğuşa Fatih girdi. Elfida şaşkınlık içinde ona bakarken Fatih kapıya yaslanmış, tatlı gülüşü ile sırıtarak onu seyrediyordu. Elfida, Fatih’in kapıda durduğunu görünce neşeyle ayağa kalkarak yanına gidip boynuna sarıldı. “Çok özür dilerim, sana karşılık vermediğim için, seni sevdiğim halde sevmiyorum dediğim için özür dilerim. Aşkını saçma bulmuyordum, benden soğuman için söylemiştim.” diyerek özür diledi.
Fatih, Elfida’nın yanaklarını avucunun içine alarak, “Asi meleğim, yaban çiçeğim, üzülme sen. Ben sana aşık olmayı sevdim. Ben seni uzaktan sevmeyi sevdim. Özür dileme, sana kızamam, sana gönül koyamam.” dedi ve alnından öptü.
Elfida sıkıca sarıldı. “Bundan sonra aşkın karşılıksız kalmayacak. Zayıf düşmekten korkmuyorum. Varsın sana olan aşkım beni zayıf düşürsün. Varsın zayıf noktam sen ol. En hassas parçam sen ol. Yeter ki yanımda ol. Bundan sonra ayrılmak yok. Sen de bu okulda olacaksın.”
Fatih tebessüm ediyor, Elfida’yı seyrediyordu. Elfida koluna girerek, “Gel, otur da sana okuldaki saçmalıklardan bahsedeyim biraz.” dedi.
***
Altı saat sonra Kayıp Ruhlar Lisesinde her zamankinden farklı bir telaş vardı. Bütün öğrenci, öğretmen ve çalışanlar yemekhanede toplanmış, perdeler çekilerek yemekhane kapısı kilitlenmişti. Okul içinde Müdür Bey, Çınar Hoca, silah derslerine giren Ayaz Hoca ve işkence metodları dersine giren Asya Hoca dışında kimse yoktu. Onlar da en güzel kıyafetlerini giyerek okulun dış kapısında sıraya girmiş, bekliyorlardı.
Siyah zırhlı araçlar uzun yolda gözükmeye başlamıştı. Araçların yanlarında korumalar koşuşturuyordu. Yirmi kadar zırhlı araç çevreye yayılarak dış korumayı aldıktan sonra, yedi zırhlı araç konvoyunun ortasındaki Jeep kapıya yanaşarak durdu. Ön tarafta oturan koruma hızla arabadan çıkarak, arka kapıyı açıp ellerini ceketinin önünde bağladı. Jeep’ten inen kadın, ceketi omzunda yavaş adımlarla müdüre doğru yaklaştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP RUHLAR LİSESİ
Mystery / Thriller#2 +18 şiddet içerir Karanlık hüküm sürer ruhunu kaybetmiş bedenlerde. Bakanlar onları güçlü sanırlar. Hasta bedenlerdir onlar. Ruhları kayıptır. Acı çekmeye alışmak kolay bir duygu mu sanılır? Acı ile yaşamak zevklimi geliyor sana? Yere düşünce...
