KAYIP RUHLAR LİSESİ

KRL 34

BÖLÜM 34

Ders boyunca kaçamak bakışlarla Elfida’ya bakan Ateş, ufaktan terlemeye başlamıştı. Teneffüs zili çaldığında Elfida’nın gözlerine bakarak, “Teşekkür ederim.” dedi.

Elfida gülümseyerek, “Boş ver teşekkürü. Kantine gidelim mi? Çay içmek istiyorum.” dedi işveli bir şekilde. Gözlerini hiç kaçırmadan konuşuyordu.

Ateş kafasını hafif sallayarak, “Durduğumuz kabahat. Ders boyunca çatladım zaten. Hem biraz konuşuruz.” diyerek ayağa kalktı. Elfida ve Ateş yan yana yürüyüp giderken, Kaan ağzını tutamadı. “Elf, kendine yeni kurban buldun herhalde. Ateş kardeş, yazık oldu sana, ölümün yakındır. Bu kızı sevenler fazla yaşamaz, haberin olsun.” diyerek kahkaha attı. Onun bu sözü üzerine yanındaki arkadaşları da gülmeye başladılar.

Ateş sinirlenip, “Lan, annesi belirsiz embriyo. Senin o dilini bir tarafına sokarım. Bozuk kondom imalı.” diye küfrederek üzerine yürürken Elfida elini Ateş’in göğsüne koyup, “Çay içmek istediğimi söyledim, kurtlu çorba değil. Bırak havlasın, şimdi Cellat’la uğraşamam.” diyerek kavga çıkmasına engel olmak istedi.  Elfida’nın sözleri üzerine, “Lan, bozulmuş unlu mamul. Sen şu kıza dua et. Yoksa ben biliyordum sana yapacağımı.” diyerek sınıftan çıkarlarken Kaan ve avaneleri gülmeye devam ediyordu.

Kantine indiklerinde Ateş çayları almaya gitmişti. Melek koşarak Elfida’nın yanına geldi ve sandalyeyi çekerek oturdu. “Kız, ne iş? Benim yanıma oturmadın, abimin yanına oturdun. Sınıftan beraber çıkmalar, kantinde çaylar falan. Hayırdır, yoksa yengem mi oluyorsun?” dedi heyecanlı ve hızlı konuşarak.

Elfida gülümseyerek, “Olabilir, abine bağlı.” dediği sırada Ateş çayları getirmişti. Melek’e bakarak göz işaretiyle kalkmasını istedi. Melek durumu anlayıp, “Benim sınıfta biraz işim var. Görüşürüz.” diyerek gitti. Ateş çayları masaya koyduktan sonra cebinden bitter çikolata çıkardı. “Tatlı yiyelim, tatlı konuşalım.” dedi ve çikolatayı çayın yanına koydu.

Elfida kahkahayla gülerek, “Lan oğlum, bitter çikolata tatlı değil ki.” dedi. 

Ateş mahcup bir şekilde kafasını kaşıyarak, “Ne bileyim kızım, ben çikolata sevmem. İnanmazsın belki, ilk defa çikolata alıyorum.” dedi.

“Neyse, yanlışlıkla doğru bir şey yapmışsın. Bitter çikolatayı çok severim. Teşekkür ederim.”

“Rica ederim. Hala şaşkınlık içindeyim.”

“Neden ki?”

“Nasıl neden? Sınıfa girdiğinde yanıma oturacağına ihtimal vermiyordum. Çok hızlı gelişti her şey. İlk defa konuşmakta zorlanıyorum. Daha önce bu kadar heyecanlandığımı hatırlamıyorum.”

“Ateş, sakin ol bir. Bazı kurallarım var. Uyarsan düzeyli bir şeyler olur aramızda. Ama yok, ben kural falan bilmem dersen başlamadan bitsin.”

“Söyle bakalım, neymiş kuralların?”

“Öncelikle Melek’e karşı daha şefkatli olacaksın. Ona verdiğin her zarar bana gelmiş sayarım. Onu hiç kırmayacaksın.”

“Hmm… Ne yapalım, senin için ona katlanırım. Başka ne var?”

“Beni korumaya çalışmanı anlarım. Ama unutma, ben kendimi rahatlıkla koruyabilirim. Yani benim şahsi olaylarıma karışmayacaksın.”

“Ne yani, biri seni döverse oturup seyretmemi mi bekliyorsun?”

“Aynen öyle, otur ve Elfida show seyret.”

“Sen öyle söyleyince kulağa hoş geldi. Bu da kabul. Başka?”

“Telefon, tablet ve sosyal medya hesaplarımı hiçbir şekilde kurcalamayacak, merak dahi etmeyeceksin. Bir ilişkinin temeli güvendir. Bu konuda bana güveneceksin.” derken, bu konuda ciddi olduğunu belirtmek için harflere basa basa söylemişti.