KAYIP RUHLAR LİSESİ

KRL 33

Elfida duydukları karşısında donup kaldı. Öylece Ateş’in gözlerine bakıyordu. Ne diyeceğini bilemiyordu. Hiçbir şey söylemeden ayağa kalkıp yürümeye başladı. Ateş, bir iki saniye Elfida’nın arkasından baktıktan sonra ayağa kalktı, peşinden koşup elini tutarak durdurdu.

“Bekle bir saniye. Hiçbir şey söylemeyecek misin?”

BÖLÜM 33

             Ateş, bir cevap bekliyordu. Elfida ne söyleyeceğini bilemez bir haldeydi, çok şaşırmıştı. Çalan telefonuyla derin bir nefes aldı. “Kusura bakma, beklediğim bir telefondu. Bakmam gerekiyor.” diyerek Ateş’in bir şey söylemesine müsaade etmeden hızlı adımlarla uzaklaşıp telefonu açtı. Arayan kişi, daha önce gizli numaradan arayan kişinin ta kendisiydi.  Elfida şarkısını açmış, dinletiyordu. Elfida şarkıyı dinledikten sonra, “Fatih, sensin biliyorum. Artık saklamana gerek yok. Her şeyi çözdüm. Konuşabilirsin.” dedi sevinçle.

Karşı taraftan ses gelmiyor, sadece dinliyordu. Elfida, “Anlamadığım bir şey var. Neden böyle bir oyun oynadınız ki ne gerek vardı?” diye sordu ama yine cevap gelmedi.

Elfida telefonla konuşurken odasına kadar çıkmıştı. Yatakhane arkadaşları uyuduğu için fısıltıyla konuşuyordu. “Neden konuşmuyorsun? Yeter artık. Bak, sana söylemek istediğim çok şey var. Bu oyunu bırak artık.” dediği sırada şarjı bittiği için telefon kapandı. Çekmeceden şarjı çıkarıp telefona takarken bildiği bütün küfürleri ediyordu. Birkaç dakika telefonun başında bekledi. Biraz şarj olunca telefonu açtı. Şebeke çektiği anda bir mesaj geldi.

-Seni çok özledim.

-Kimsin?

-Şarjın mı bitti?

-Fatih, sen misin yoksa?

-Bana ne söyleyecektin?

-Evet, sensin. Ben gözlerinin içine bakıp söylemek istiyorum. Ayrıca neden konuşmuyorsun?

Elfida’nın içi kıpır kıpırdı, elleri titriyordu. Beklediği cevap hemen geldi.

-Şu an için konuşmam yasak. Ne söyleyeceksen şimdi söyle.

-Ne yasağı? Sana kim yasak koyabilir?

-Şimdilik bir şey sorma. Sesin bana iyi geliyor.

-Ya ne demek sorma? Ben sana bir şey oldu diye kafayı yedim. Ne kadar üzüldüğümü biliyor musun?

-Evet, haberim var. Elimden bir şey gelmedi. Neden bu kadar üzüldün, yoksa bana aşık mısın?

-Öyleymişim.

-Seni çok özledim.

-Ben de seni özledim. Mektubunu okudum. Beni bu kadar çok sevdiğini bilmiyordum.

-O halde öğrenmiş oldun.

-Yazdığın şiir mükemmeldi. Mavi ile alakalı olan.

-Sen, Elfida, mavinin gizemisin.

-Fatih, beni kurtardığın o günü hatırlıyor musun? Az kalsın intihar ediyordum.

-Nasıl unuturum o günü? Bugün gibi aklımda.

-O gün bana sarılmıştın, ağlamıştım kollarında. Şimdi yine uçurumun kenarındayım. Kollarına ihtiyacım var.

Elfida yazdığı bu mesajdan sonra göz kapaklarının isyanına dayanamayıp uykuya daldı. Sabah Melek’in dürtmesiyle kendine geldi. Hemen telefona baktı, herhangi bir cevap gelmemişti. Lavaboya gidip ihtiyaçlarını giderdikten sonra giyinirken bir mesaj geldi. Hemen telefonu alıp mesajı açtı.