Kookmin's presents: Then,Now and Forever

Leader of the Gang

"Jungkook,wait!!"

Napalingon siya sa tumawag sa pangalan niya, and just rolled his eyes as it's just Jin,one of his friend. Tumalikod na siya ulit,at nagpatuloy sa paglakad.

"Hey, sandali lang naman"
Pigil pa nito sa braso niya,that made him stopped walking.

"Ano bang kailangan mo? Jin,I'm not in my mood today. Kaya pwede ba,instead of playing with me,just go and find your boyfriend Namjoon?"
Iritable niyang harap dito at magpapatuloy na sana sa paglakad but Jin held him again.

"We need our leader,dahil nagsimula na naman ng away ang ibang gang sa kabilang room.They need help!"

He bit his bottom lip in anger and just ran ahead of Jin to help his friends who had been stuck and always sticking with him even in his unbearable mood swings.

"Mga gago,lumalaban lang kayo pag alam niyong di patas ang laban! Shall we start again?"
He said between his gritted teeth,taking the attentions of those bastards that's currently hurting his friends.

Mabilis namang nakabangon ang mga kaibigan niyang sina Taehyung,Yoongi at Namjoon. He took a chair and directly threw it on the student who hurt Yoongi badly.

"Tsk,matapang ka lang naman Jungkook dahil anak ka ng may-ari ng university na'to"
He smirked and threw another chair to the member of the gang,obviously just to teased the leader.

"Isn't it an advantage? And it goes to show that I'm the King eh??  At ikaw bilang surot,dun ka na lang sa pinanggalingan mo!"

Another war has started. Lima laban sa pito. Llamado man ang kalaban nila sa bilang ,mas panalo sila kung tapang lang naman ang pag-uusapan. Since pumasok siya as a freshman college student,at inilipat siya ng parents niya to study here--in this university na pag-aari ng mga magulang niya,eto na ang niyakap niyang buhay. Pinakabata siya sa kanilang magkakaibigan but they'd still named him as the leader of their brotherhood.

Halos araw-araw, nakikipag-away sila--well,hindi naman talaga sila ang nagsisimula ng gulo. Pinagtatanggol lang nila ang mga sarili nila. And as a person who's seeking for a pain na makakatalo sa sakit ng puso niya,he would gladly fight until he feels numb.

"Young master,Jungkook"
Tumigil siya sa pagsuntok sa mga nakalaban nila nang marinig ang boses na yun ni Mister Choi--his head butler and the one who's always taking care all the mess he made.

"You're here again,mister Choi.. Sakto na naman ang dating mo,pakilinis na lang ang mga duming 'to.Salamat"

He took a deep breath before he helped Namjoon to get back on his feet dahil sa kanilang lima,ito ang nasaktan ng todo.

"Young master,next week darating na dito sa Korea ang parents mo. Anong ire-report ko sa kanila?"

Hinarap niya ito,and shrugged.

"Tell 'em the truth or pagtatakpan mo ulit ako? It's your choice, mister Choi. Let's go guys,kain muna tayo after niyong magamot"
Harap niya sa mga kaibigan.

"Libre mo?"
Pabirong tanong ni Yoongi sa kanya while head still bleeding.

"Libre ng canteen"
Sagot niyang hindi ngumingiti--and he actually don't know how to smile anymore.

Natawa naman ang mga ito at sabay-sabay na silang naglakad papunta sa school clinic para ipalinis ang mga sugat nilang natamo.

"Thanks,leader-nim"
Sabad ni Taehyung habang nililinisan ang mga sugat nito ng medyo may edad ng school nurse. Ito at si Namjoon na lang ginagamot dahil natapos na sila at puro mga galos at mabababaw na sugat lang naman ang mga natamo nila.

He playfully threw a pillow on Taehyung and smirked.

"It's not a big deal,alien"

"Yah! I'm older than you"

"But I'm your leader eh?"

Natawa ang mga kaibigan nila,habang sumimangot naman si Taehyung,siya naman nahiga sa kama at ipinikit ang mga mata.

"You really look not in mood,Jungkook. Iniisip mo na naman ba siya?"

Napamulat siya sa tanong na yun ni Yoongi. He shifted his body to face his hyung.

"Sino?"
Paasik niyang tanong. But he knows kung sino ang tinutukoy nito.

"Your ex. Siya lang naman ang pwedeng dahilan kung bakit ka ganyan"
Matapang na sagot nito sa kanya. He flinched,grimacing.

Instead of fighting Yoongi,he just shut his eyes closed again. He wants to forget.

"Don't mention that person again. Kinakalimutan ko na nga siya eh. Now,let's stop talking about that shit past. I'm hungry"
Pang-iiba na niya saka bumangon na.

"Well,Jimin is not that shit Jungkook. He's still beautiful as ever"

Napatingin siya kay Taehyung at muli itong binato ng unan.

"I told you that don't mention him again..bobo at di makaintinde lang Taehyung?"
Galit niyang tanong dito. Sumeryoso ang mukha nito at tila galit ding tumingin sa mga mata niya.

"Ikaw ang hindi makaintindi Jungkook. Baka pag nalaman mo ang totoo,ikaw mismo ang tatawag sa sarili mong bobo?"

"Kim Taehyung!"

"Hey,stop that guys. Magkakaibigan tayo dito"
Saway na ni Jin sa kanila at namagitan na din sina Namjoon at Yoongi sa kanilang dalawa ni Taehyung.

"Ilayo niyo nga yang gagong yan! He started this!"
Paasik niyang sabi sabay duro kay Taehyung.

"Hindi mo ko kailangan itaboy,Jungkook. Hayy~ nakaka-suffocate ang sobrang ka-bitter-an ng isang yan"

"Abat!"

Lumabas na ito ng clinic,at susunod sana siya para sugurin si Taehyung but Namjoon held him.

"Wag mo ng patulan,Jungkook. Wala din yan sa mood,kase di niya nakita yung crush niya"

"Tsk, wag niya akong idadamay paki sabi sa kanya. Tara na nga,I'm hungry"
Pagsuko niya at nagpauna ng lumabas sa clinic matapos nilang magpasalamat sa nurse na umasikaso sa kanila.

Nagtungo na sila sa canteen para makakain sana but a bunch of girls and guys suddenly came to them, asking him and Yoongi out since Namjoon and Jin are couples already.

Pero wala sa isip niya ang tumanggap ng kahit sino at pumasok sa isang relasyon. Hindi sa ayaw niya,kundi di pa siya handa. May hinahanap pa ang puso niya eh. Sino or ano? Ewan din niya,hindi niya alam.

"Oppa,for you"
Anang isa sa mga babae na humaharang sa dinaraanan niya,offering a box of cupcakes.

Parang may naalala siyang mahilig mag-bake ng cupcakes. He bitterly smiles to himself saka kinuha ang box sa babae saka yun itinapon sa pinakamalapit na trashcan.

"Get out of my way"
Mariin niyang sabi dahilan para tumabi naman ang mga estudyante sa daraanan nilang magkakaibigan.

Tuloy-tuloy na siyang naglakad papunta sa favorite nilang pwesto but he frowned when he noticed the two guys that were sitting and seems like happily chatting while eating. Nakatalikod ang mga ito sa kanya,kaya tahimik siyang lumapit sa mga 'to para gulatin.

"Doesn't anyone warned you that,this place is mine?"
He asked sabay akbay sa dalawang tao na nakaupo pa sa upuan niya.

Sabay pang lumingon sa kanya ang dalawa and he's literally frozen as the person who's looking directly into his eyes is none other than--his ex.

Tila maging ito ay natigilan,with his little eyes slightly widened,mouth cutely opened then closed again.

"Jimin?"