Kookmin's presents: Then,Now and Forever

I'll be fine

Mabibigat ang mga paa,doesn't even know where his feet could take him. This make him realize na hindi na siya kabilang sa mundong kinagisnan niya--para siyang ewan na walang lugar sa mundo. Parang wala ng patutunguhan ang buhay niya.

He lost her, he lost his friends,he lost Jimin and Jungkook---his bestfriends.

He heaved a deep sigh,and just continue walking as long as his feet could.

"Taehyung wait!"

Hindi siya huminto kahit narinig niya ang pagtawag ni Jin sa pangalan niya. Napahinto lang siya nang may pumigil sa braso niya,si Namjoon pala.

"Dude,sa'n ka pupunta? Masyado pang maaga para maglibot right?"

"Maglalakad-lakad lang ako Namjoon,bumalik na kayo dun may next subject pa"
Mahina niyang sagot dito. But the two elders doesn't seem satisfied on his answers.

"Taetae, hindi kami babalik sa room ng hindi ka kasama. Baka mamaya ano pang maisipan mong gawin"

"Hey,hindi naman ako magsu-suicide. Yeah,I'm a broken hearted guy pero di naman ako yung tipo ng taong magpapatiwakal dahil lang sa kabiguan. I'm fine--I'll be fine. Sige na,pwede niyo na'kong iwan"

Tatalikuran na sana niya ang dalawa subalit,

"Hey guys. Bakit nakalabas pa kayo?"
Napatingin sila kay Micka na may bitbit pang madaming makakapal na libro.

And as a gentleman he is,sinalubong na niya ito at kinuha ang mga libro nitong dala.

"Thanks Taehyung.. Di naman mabigat akin na ang mga yan"

"Nope it's okay Micka. Sa'n mo ba'to dadalhin?"

"Ibabalik ko sa library, tapos na namin basahin ni Jas eh"

Parang may nag-uudyok sa kanya na itanong kung kumusta na ang kaibigan nito but he knows na wala naman na siyang karapatan to know about her--well hindi naman pala siya nagkaroon ng kahit konting karapatan dito.

"H-hatid na kita sa library Micks"

"Wag na Taehyung. I'm fine,really. Ikaw,mukhang di ka okay"

"Hindi talaga yan okay,Micks. Nagkaharap na naman sila ni Jungkook eh"
Sabad ni Jin.

"Ganun ba?"

"Yes,teka lang Micks. Di mo yata kasama si Jas?"

Kahit papaano nagpapasalamat siya na tinanong ni Namjoon ang mga yun dito. He just wants to know about her.

"Hindi,umm baka sa mga oras na'to nasa airport na siya"

He widened his eyes,and nabitawan ang mga librong hawak niya.

"A-airport? She's leaving?"

"Umm T-taehyung--"

Hindi niya malaman kung anong gagawin niya sa mga nalaman tungkol dito. Nangangati ang mga paa niyang habulin ito pero something inside of him stopping him--ang utak niya that telling him na wala siyang magagawa para pigilan ito sa pag-alis.

"Ayaw na ba talaga niya akong makita?"
Tanong niya sa sarili,feeling his heart broke for the nth time.

"S-sorry, I have to go guys. Pasensya ka na Micks"

Tumakbo na siya,kung saan siya pupunta? Hindi niya alam. Hinayaan na lamang niya ang mga paa niya kung saan siya dalhin o kung saan mang lupalop siya makarating.

Ayos lang naman siya--ang takbo ng isip niya pero yung puso niya talaga ang tila hindi makarecover. He's trying to be fine. He's trying to be okay again. Feeling niya kaya naman niya eh-- but everytime na maiisip niya ang mga huling napag-usapan nila ni Jas,he's always ending up falling all over again.