Kookmin's presents: Then,Now and Forever

Fears

Jimin's pov

I'm happy,totoo yun.

But....

I'm not ready for this. I'm too young diba? Bakit hindi ko naisip na posible pala itong mangyari? Sana binalaan man lang niya ako nuh?

I'm still schooling!

"Baby"

"Please Jungkook,gusto kong mapag-isa. Guys,iwan niyo muna ako. Sumama ka na Jungkook"

"Bakit--

"Just get out! Di mo ba yun maintindihan ha!?"

O-omo..

"S-Sige. Iwan na muna siguro natin siya guys"

He didn't looked at me,but he stood up and leading our friends to go outside.

"You're acting like a bratty kid"

"I'm not acting Jas. You just don't know what I feel right now. Kung sesermunan mo lang ako,please not now and I want to be alone"

"Fine. I'm just slightly disappointed to you kase umaasta ka na parang hindi ka masaya. Hindi mo ba nakita ang inggit sa mga mata ni Jin? Gustong-gusto niyang magbuntis ulit. Samantalang ikaw hindi mo tanggap. Tsk,sige iiwan na kita dito since you want to be alone and doesn't need anybody even Jungkook"

Fuck!!

"Jas,s-sandali lang naman kase..."

Hindi naman sa hindi ako masaya eh..natatakot ako!

"Fears... Sabi mo natatakot ka sa maraming bagay pero bakit?"

"D-dahil wala akong alam sa ganito. I have weak heart,nag-aaral pa'ko. Ano na lang ang sasabihin ng Papa ko na magkaka-baby kami ni Jungkook while not married yet? This is wrong,this all a mistake!"

"Wrong? Naririnig mo ba ang sarili mo? You're calling that innocent baby wrong? Wow. A mistake?? Ako yata ang nasaktan para diyan sa batang yan. Wala pa nga yang feelings,pero ang sakit naman ng dating ng sinabi mong yan. Siguro nga hindi ko alam kung anong nararamdaman mo,kung ano ang mga kinakatakot mo pero hindi yan sapat na dahilan para sabihin mo yang ganyang bagay. Anak mo yan,Jimin. Hindi kailanman naging pagkakamali ang pagkakaroon ng anak. You're lucky. Why? Kase not at all people na same sex couple, nabibigyan ng chance ng magkaroon ng sarili nilang anak,carrying their blood and own genes. Kailangan pa nilang mag-adopt,pero ikaw? You're unbelievable. Ang saya-saya pa naman ni Jungkook,pero mukhang siya lang ang masaya.Panandalian nga lang yung saya niya eh kase binawi mo yuna agad sa pagtataboy mo sa kanya"

Shit shit shit shit!!! Oh,I-I'm so sorry..

"I'll leave you now since you want to be alone. Don't worry,itsi-cheer up namin si Kookie mo"

"J-Jas"

Hindi na niya ako pinansin and just went outside as well. Fuck this! I know I've been careless to my actions and reactions..

Mali nga naman yun,I made my Kookie cried,sinigawan ko pa nga. Pinaalis ko silang lahat, I called this kid a mistake. Shit!

"S-sorry anak..you're not a mistake"

Natatakot lang ako kaya ko yun nasabi. Hindi pa'ko handa eh. It's too soon. Ano na lang sasabihin ko sa Papa ko? Sa parents ni Jungkook? We both still young,both schooling.

"P-pasensya ka na,kailangan mo munang uminom ng gamot para bumaba yang lagnat mo"

"Jungkoo--