Advices
"M-Magiging okay lang ba ang lahat?" Nauutal kong tanong habang papasakay sa kanyang magarang sasakyan.
Tamad niya akong nilingon nang may pagtataka.
"I-I mean.. sa bahay n-niyo? Galit ang d-daddy mo?" Nag-iwas ako nang tingin.
Narinig ko ang pagbuhay nang engine nang kanyang sasakyan.
"Dad is mad, yes. But he won't hurt Chrystal or us, probably not. He might scold us, for sure."
Napatango-tango ako sa sinabi niya. "S-sometimes, hurting physically is better than breaking emotionally." Nasabi ko out of the blue.
Tama! Totoo 'yon! Para sakin mas gusto ko pang saktan muna lang ako nang pisikal kesa saktan mo ang damdamin ko gamit ang mga salitang di katanggap-tanggap.
Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Chrime. Nilingon ko siya at napansin ko kung gaano kahigpit ang hawak niya sa manibela.
"You should've apply that thoughts to yourself." Malamig niyang sinabi.
Nilingon niya ako at nagtama ang aming paningin. Kaagad din akong nag-iwas nang makita ang sakit na bumalot sa kanyang mga mata.
I know, alright! Hindi ko talaga alam kung papaanong n-nainlove siya sa isang tulad ko? Inlove? I don't think ganun nga ang naramdaman niya! Pero bakit sa tuwig nakikita ko ang mga mata niyang puno nang mga emosyon ay nanghihina ako? Pinapatay ako nang konsensya at hindi ko pa rin mapaniwalaan na nasaktan ko siya.
"We're. here. Get out of my car." Napalunok ako at halos hindi ko mabuksan ang pinto nang sasakyan dahil sa nanginginig kong kamay.
Nang sa wakas ay mabuksan ko, mabilis akong lumabas at bago paman ako makapagpasalamat ay humarurot na ang kanyang sasakyan.
Damn! Hindi pa ba matatapos ang lahat nang 'to? Lahat nang sakit na naramdaman ko ay worth it pa ba? Alam kong kasalanan ko kung bakit ganun ang turing niya. Pero tama pa ba ang mga nangyayari?
Just avoid them, Chaera! Less hassles, less heartbreaks.
Nagsimula ang klase at natuwa pa rin ako nang mapanatili ko ang mataas kong marka. Gawd! Even with those stressful situations, nakaya ko pa rin ang manatili sa HSC. Maybe it's right, ang ituon ang aking atensyon sa pag-aaral and ofcourse, take care of myself.
"How's New York?" Napatingin ako sa nagsalitang si Ross.
Tinitigan ko siya at ngayon ko lang narealize na hindi lahat nang nerd ay baduy. May mga tulad ni Ross na sadyang mahilig lang talagang magbasa at malabo rin talaga ang mata.
Natawa ako at umusod nang uupo siya sa tabi ko.
"Ross, wala ka bang girlfriend?" Naitanong ko habang nagmamasid sa mga estudyanteng may kanya-kanyang ginagawa.
"I'm still young. Hindi ko kailangang magmadali." Sagot niya bago kinuha ang libro na namang babasahin.
Umiling na lang ako. "Obviously. Ganun ba talaga? Hindi ka nagmamdali o may hinihintay ka?" Pasaring ko at narinig ko siyang tumawa.
"You know what Chaera, if you really like Chrime. Why don't you try it? Wala namang mawawala eh." Nanlaki ang mata ko nang marealize ang kanyang sinabi.
"W-What are you talking about? H-Hindi ko naman sina-"
"Sshh.." Nagulat ako nang itinapat niya sa aking bibig ang kanyang hintuturo. "Don't deny it. Though, I didn't know you so well halata pa rin ang pagkakaron mo nang gusto sa kanya. I'd always caught you staring at him all the time."
