Bumalik kami nang Pilipinas para ipagpatuloy ang aming pag-aaral. Chrystal is just so happy about it. It's fine with me, though. Kahit saan basta kasama ang pamilya ko ay okay lang.
Isang umaga nang dumating kami sa aming bahay. Matapos kong magbihis ay pumunta kaagad ako sa kwarto ni Mommy at Daddy para mapuntahan ang isa sa lugar na gusto ko sa aking pagbabalik.
Kumatok ako sa pinto.
"Come in." I heard my daddy said. Kaya mabilis kong binuksan ang pintuan ng kwarto nila.
Nadatnan ko silang nag-aayos nang kanilang mga damit. Well, it is just my dad who is busy folding my mom's clothes and dresses. Samantalang si mommy nama'y nakaupo lang sa kanilang kama at kaharap ang kanyang laptop.
"Chrime, you need something?" Daddy asked ng hindi man lang ako nilingon.
"Dad, I'm gonna hang around. Can I use your bike?" Diretso kong pagpapaalam saka niya lang ako nilingon at nanliit ang mata nang makita ang ayos ko.
"Hey! That's dangerous, Chrime. Magmomotocross ka?" Si mommy na bumaling din sakin.
Ngumuso ako. "Mom, malapit lang naman po 'yun. Pinakita sakin ni daddy 'yong lugar nang nasa Korea pa tayo. I want it to go there."
Nilingon ni mommy si dad na bahagyang nagkamot nang ulo. "Your being unfair. Your teaching Chrime some dangerous stuff while you don't let Chrystal to alteast learn in driving." Humalukipkip siya.
"Baby, Chrystal is young and besides, Chrime is here to be his personal driver. She doesn't need to learn." Malambing naman na sinabi ni dad.
Nagtaas lang nang kilay ang nanay ko. "And you think that Chrime is old? Because the last time I was informed ay sabay silang pinanganak, Chris." She rolled her eyes.
Napangiti ako at lumapit sa kanya. "Mom, I'll take care. I promise. Babalik din kaagad ako." Niyakap ko siya sa kanyang tagiliran.
I'm sure she won't resist my charm!
"God! Whatever! Umuwi ka kaagad dahil pupunta dito ang mga Tito at Tita niyo. We're going to have a party."
Tumango ako at bumaling kay dad. Bahagya siyang kumindat kaya napangisi ako. I told you, konting lambing lang ay bibigay kaagad siya.
Hindi ko mapigilan ang maexcite nang umangkas ako sa motorbike ni dad. Thanks God, I am tall as him kahit bata pa ako.
An adrenaline rush to my body when I start the engine. Iba talaga ang nagagawang excitement sakin kapag sumasakay ako sa ganito.
Isinuot ko ang helmet at mabilis itong pinaandar. Halos magkanda-ugaga pa sa pagbubukas nang gate ang aming mga guards. Hindi ko na pinansin ang pagyuko nila.
Dumiretso ako sa lugar kung saan nagaganap ang iilang motocross race. May mga ramp ito na talagang nakakatakot kapag tiningnan mo.
"Hey kid! Ikaw ba 'yung anak ni Christof?" Napalingon ako sa lalaking nagsalita.
I want it to punch him when he called me a kid. Seriously? Mas matangkad pa nga ako sa kanya. Sino ba 'tong pandak na'to?
Inalis ko ang helmet ko at ginulo ang buhok na nagulo na rin naman nang malakas na hangin sa lugar.
"Ikaw nga. This ducatti owned by Mr. Freyan. Balak mo bang sumama sa Junior division?" Muling tanong niya.
Tumango ako. "Do I need to fill-up some form?" Malamig kong tanong.
