Gelen maile bakarken derince bir nefes alıp arkama yaslandım. Bacaklarımı kendime çekip "Hallettin mi?" diye soran anneme dönerken onayladım onu hemen.
"Kabul ettiler yeni kariyerimde başarılar diliyorlar."
"Çok çabuk oldu."
"Zaten böyle bir ihtimal olduğunu biliyorlardı, başka bir hastaneden daha teklif almıştım." annem kaşlarını çatarken "Neden oraya değil de bu hastaneyi tercih ediyorsun o zaman?" diye sordu.
Haklı bir soruydu.
"Aslında onu reddetmiştim zaten. Afrika'ya gidecektim biliyorsun." ağzına attığı fındığı uzunca bir süre çiğnerken bilgisayarı kucağıma çekip ev bakmaya devam ettim.
"Burası güzel gözüküyor hem terası da var manzaralı." annemi onaylarken Çınar'ın gelirken getirdiği uykucu aramıza kıvrıldı. Yağız'a ait bende kalan tek şey bu kediydi belki de. Beni hiç yalnız bırakmamıştı.
Tüylerini okşayıp evler arasında eleme yaparken "Burası da güzel ama çok eşya gerek fazla büyük." dedim.
"Alışverişe çıkmak lazım." kafamı aşağı yukarı sallarken "Ev sahibini arayayım burayla görüşmeye gidelim." diyerek telefonumu elime almıştım hemen.
"Oradan da eşya bakmaya gideriz."
"Olur."
Ev sahibi yerine bir emlakçıyla görüştüğümde evin müsait olduğunu istediğimiz zaman gidip görebileceğimizi öğrendim. Hastaneye yakın olması en büyük artıydı.
Üstümü değiştirmek için odama çıkarken annem teyzemlerden biriyle konuşuyordu ama hangisi olduğuna dikkat edemedim. Evi beğenirsek kısa sürede taşınmam gerekecekti neyse ki karar verme konusunda hızlı davranan biriydim.
"Özüm bugün buluşmamız biraz zor sanırım." dolabın başına geçerken o çoktan sebebini sormuştu bile.
"Ev bakmaya gidiyoruz annemle beğenirsek de eşya bakacağız."
"Eee tamam işte evi beğenirseniz haber ver ben de kızları alır alışveriş için yardıma gelirim."
"İşiniz yok mu?" olumsuz anlamda cevap verirken diğerlerine de soracağını söyleyip telefonu kapatmıştı.
Havanın güzel oluşuna güvenerek biraz da bol kıyafetler tercih ettim. Kahverengi çantama cüzdanımı ve telefonumu atıp arabanın anahtarlarını alarak odadan çıktım. Uykucunun mama kabını kontrol edip annemden önce evden çıkarken güneş gözlüğümü takıp arabama geçtim.
Bu arabayı en son kullandığım zaman aklıma gelince yutkunma ihtiyacı hissettim. Gerçekten zaman geçse bile izi geçmiyordu.
"Ne çabuk hazırlanmışsın." annem yanımda son derece şık bir şekilde yerini alırken "Hava güzelmiş keyfim yerine geldi." dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BÖĞÜRTLEN
ChickLitBöğürtlen dikenler arasında yetişen nadide bir meyvedir. Dikenler arasından türlü zorluklarla sahip olursunuz onun lezzetine. İnsan umut ettikçe yaşardı. Ecrin'in tek dayanağı umuduydu. Ama öyle bir gün geldi ki... "Herkes benden umudu kestiğinde b...