BÖĞÜRTLEN

FİNAL

Şimdi şöyle ki veda konuşmasını sonra yapmak istiyorum bu satırı baya dolu gözlerle yazdım ama olsundu.

Şey rica etsem yorum atsanız da bana destek olsanız cidden bunu istiyorum şu an oy falan değil derdim bu zamana kadar birlikteydik ve düşüncelerinizi merak ediyorum hadi pamuk eller klavyeye❤️

Bölüm Şarkısı: Murat Dalkılıç-Rivayet

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

"Ay dur yapamayacağım." Stresle elini tuttum. Heyecandan kalbim güm güm atıyordu.

"Ecrin delirtme beni sanki daha önce yapmadın."

"Ama Bukre kendime yapmadım ki hastalarıma yaptım." Dudağımı büzdüm.

Hazır değildim sanırım duymaya.

"Bebeğim bu zamana kadar hangi hastan ay durun doktor hanım heyecan yaptım dedi peki sana?"

"Hiç kimse tabi ki Bukre. Ya tamam sakinim, yapalım şu işi." Karnıma dökülen jelle gözlerimi odada gezdirdim.

Ya gerçekten olabilir miydi acaba? Buna hiç dikkat etmemiştim ki.

"Yalnız o değil de balayına gidemeden çocuk yaptınız ya Berkay amca öğrenince ne yapacak merak ediyorum."

"Hamile miyim?" Heyecanla ona döndüğümde elindeki aleti gösterdi. Daha karnıma koymamıştı bile.

Ama kalbimin gümbürtüsü kulaklarımda uğuldadığı için dışardan seslere kulağımı tıkamıştım.

"Ay Ecrin kan tahlili yaptırsak daha kolay öğrenirdik bir rahat dur kızım ya iyi ki çocuk doktoru olmuşum bu ayrı bir sabır işi yani."

Ultrason cihazını karnımda gezdirmeye başlayınca yukarıdaki ekrandan takip ettim görüntüyü.

"D-Dur Bukre."

"Ay teyze oluyorum." Heyecanla gördüğümüz noktayı sabitlendiğinde önümü kapatan gözyaşlarını tutamadım.

Ben anne mi olacaktım?

Karnımda bir can taşıyordum. Yağızla benim bize ait bir bebek.

"Ecrin anne oluyorsun. İnanamıyorum bu haberi benim sana vereceğim kimin aklına gelirdi ki!" Bukre'ye sarılmadan önce yavaşça karnımdaki jeli sildim.

"Şaka gibi cidden hamileyim."

Cansu'dan bir hemşire göndermesini isteyen Bukre'ye teşekkür edercesine baktım.

"Ecrin!" Ömür, Ceren ve Özüm..

"Kız daha yeni evlendin ne çabuk oldu bu." Özümün sözüne hepimiz gülerken kanımı alan hemşireye gülümsedim.

Bir hafta önce evlenmiştik. Bütün gece boyunca deli gibi eğlenmiş eve gelince de devam etmiştik.

O değilde 2 haftalık hamileydim. Daha ufacıktı.

"Balayında söylerim diye düşünüyorum."

"Mantıklı ne zaman gidiyorsunuz?"

Gülümseyerek "Bu gece." Dedim. Hala gideceğimiz yeri öğrenememiştim. Düğünden sonra acil bir doğum yüzünden balayını ertelemek zorunda kalmıştık.

Bugün ise evleneli tam bir hafta olmuştu. Cansu ve hemşireler hamile olduğumu öğrenince hepsini tembihledim.

Yağız'ın bilmesini istemiyordum.

"Ne kadar garip nereden nereye geldik." Ceren konuşmaya başlayınca elimi karnımdan çekmeden döndüm ona.

"Buraya bir daha asla dönemeyeceğimi düşünüyordum." Mırıldandım sonra da devam ettim.