Bölüm Şarkısı: Zeynep Casalini- Duvar
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_"Bu duvarı resimlerle doldurmayı düşünüyorum hatta çerçeveleri aldık bile." Ömür manzaradaki bakışlarını bana çevirirken gözlerimi kısıp "Neyin var senin?" dedim.
"Hiç yok bir şeyim."
"Emin misin?"
"Evet şimdi bunu nereye koyacağız?" elindeki tabloyu gösterince omuz silktim. "Bilmem Kerem'e diyelim de gelirken bant getirsin."
"Kerem gelecek mi?" kafamı aşağı yukarı sallarken "Ne zaman dönüyor Amerika'ya?" diye sordu.
"Bilmem birkaç gün izni varmış sanırım o sırada burayı halledip benim eve misafir olmayı planlıyor. Bir de magazinden kaçıyor şu aralar gizlice kaçar gider sanırım." bu dediğim ikimizi de güldürürken ailecek gerçekten sürekli bir yerlerden ve birilerinden kaçtığımızı fark etmiştim.
"Ecrin kargo geldi teslim alsana." Ceren seslenirken adımlarımı kapıya yöneltmiştim çoktan. Hastaneye yakın olduğu için bulduğum bir boşlukta eve gelir eşyaları teslim alırım diye düşünürken Ceren sabah anahtarımı almış benden önce de eve gelerek eşyaları almaya başlamıştı.
Ama o kadar çok şey vardı ki her şey parça parça geliyordu resmen.
Gelen kutuyu mutfağa bırakırken burada çalışan ustalara kolay gelsin deyip tekrar yatak odasına geçtim.
Burada bir duvarı boylu boyunca küçük ışıklarla kaplamıştık. Fotoğrafları da akşam gelince çerçeveleyip duvara yapıştıracaktım.
Bugün itibariyle artık resmi olarak hastanede çalışıyordum. Bu sürede fark ettiğim şey Yağız Tuna buz gibi bir adam olmuş çıkmıştı. Yani gerçekten beni gördüğü yerde de kafasını çevirip yoluna devam etmesindi bir zahmet.
Düşündükçe kafayı yiyordum. Düşünmemeye çalışırken daha da deli oluyordum. Sonumuz ne olacak bilmiyordum ki yani her konuda bir fikre sahip olan benim gram fikrim yoktu bu konu hakkında.
Yüzüme bile bakmıyor şaka değil bir kez daha bakmadı gözlerimin içine. Baksa görecek onu hala ne kadar çok sevdiğimi, ona hala deli olduğumu. Ben çok sevmiştim hala seviyordum ama başka çare yoksa gitmeliydi insan.
Benim başka çarem kalmamıştı sanırım.
O çok beğendiğim güzel ellerinde başka kadına ait bir yüzük vardı artık. Şaka gibiydi ama nişanlıydı . Kızların dediklerine inanmak ona gerçekleri anlatmak istiyordum ama Yağız hiç tanışmıyormuşuz gibi davranmakta ısrarcıydı.
"Şunu da bitirelim de çıkalım randevularım birikmesin." Bukre'yi hastanede bırakmış Ömür'le birlikte gelmiştim ama baya bir iş bitirmiştik.
"Aynen çıkalım anca gideriz zaten." Ceren elindeki koliyi yatağın yanına bırakırken "Giyinme odasını yerleştirip çıkarım ben de." dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BÖĞÜRTLEN
ChickLitBöğürtlen dikenler arasında yetişen nadide bir meyvedir. Dikenler arasından türlü zorluklarla sahip olursunuz onun lezzetine. İnsan umut ettikçe yaşardı. Ecrin'in tek dayanağı umuduydu. Ama öyle bir gün geldi ki... "Herkes benden umudu kestiğinde b...