BÖĞÜRTLEN

31

31. Bölüm: Efulim.

O karanlık şehrimdeki tek sokak lambasıydı

Bölüm Şarkısı: Nichole Nordeman- Brave

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Sabah boş bir yatağa uyandığımda kendime gelmek için bir süre bekledim. Yağız erkenden hastaneye gitmiş olmalıydı. Barkın abinin durumuyla ilgili bir gelişme olursa bana haber vermesi için mesaj atıp telefonumu komodinin üstüne bıraktım.

Saat daha erkendi bu da demek oluyordu ki birkaç dakika sonra kızlar odama damlayacak beni neşeli bir şekilde uyandırmaya çalışacaklardı.

Her kötü olduğumuzda yaptığımız gibi Ömür'ü de kendi aralarına katmışlardı ama onun hiç şikayeti yoktu herkese mükemmel bir şekilde uyum sağlamıştı.

Gözlerimi kapatıp sessizliği dinledim. Sanırım son birkaç gündür aradığım tek şey buydu. Sessizlik tabi bir de Yağız olsa daha güzel olurdu.

Kapım sessizce açıldığında sırtım kapıya dönük yattığım için uyuduğumu sandıklarından "Sessiz olun." diye fısıldayarak yaklaştılar yanıma.

Ayak seslerini duyduğum için gülümsedim. Bu kadar özverili arkadaşlara sahip olmak için ne sevap işlemiştim acaba? Bazen onları hak etmediğimi düşünüyordum.

"Ecrin güzellik uykun bittiyse kahvaltı hazır ballı lokumum hadi." diyen Özüm yatağın boş tarafına oturmuştu. Yatağım ikinci kez hareketlenirken saçlarımda eller hissettim.

"O kadar yorulmuş ki Yağız'ın gittiğini bile fark etmemiş." Ömür'ün sesini duydum. Huzursuz ama sessizce konuşuyordu.

"Kerem onun en zayıf noktası biliyorsunuz." diyen Ceren saçlarımı okşayan elin sahibiydi.

"Hadi uyandıralım daha hastaneye gideceğiz eminim onu geç uyandırdığımız için kızacak."

"Hayır kızmayacağım gelsenize yanıma sizi çok özledim." gözlerim kapalı bir şekilde mırıldanırken onların şaşkınca birbirlerine baktığına emindim. Ben onlar uyanmadan uyanmıştım. Sanırım kendi kendime uyandığım nadir zamanlardandı.

Beni bu eve geldiğimden beri ya annem ya da alarmım uyandırmıştı. Son zamanlarda buna sevgilim de dahil olmuştu ama konumuz bu değildi.

Sonra çift kişilik yatağım dört kişiye ev sahipliği yaptı. Etrafıma sarılı kollarla gülümsedim, ağlamaklı bir şekilde güne başlamak istemiyordum ama duygulanmıştım.

"Sizi çok seviyorum bunu sakın aklınızdan çıkarmayın."

"Ecrin ne olursa olsun biz de seni çok seviyoruz." Dördü aynı anda destek olmak için söylemişti bu cümleyi. Sanki sözleşmişler gibiydi ama içlerinden gelerek söylediklerini biliyordum.

Gözlerimi açıp onlara baktığımda etrafıma sarılı 8 kolla kıkırdadım. Kapı tekrar çalındığında içeri giren Çınar bizi o halde görünce gülümsemiş kafasını iki yana sallayarak içeri girmişti . Hepimiz pijamalarımız ve kızarmış yanaklarımızla ona bakarken "Kızlar sizi onu uyandırmanız için göndermiştim." diyordu.

"Tamam işte Çınar onu uyandırdık bak." ellerini iki yana açıp durumumuzu gösteren Ömür'e gülümseyip Ceren'i yataktan iteledim. Sonra Bukreyi de onunla birlikte dışarı gönderdiğimde Özüm de aynı şeyi Ömür için yapmış kendi de yataktan kalkmıştı.

Elimi yüzümü yıkayıp tekrar odaya döndüğümde yatak çoktan toplanmıştı.

Giyinme odama geçip hepimiz üstümüze uyan rahat kıyafetler seçtik. Ceren hariç hepimizin bedeni uyuşuyordu. Ceren daha zayıftı ama bol kıyafetler giymeyi tercih ettiği için bu onu pek etkilemiyordu sanırım. Ben ise biraz daha dolgun hatlara sahiptim. Hani şu ele gelen vücut tiplemesi vardır ya işte o benim vücuduma uyuyordu.