Locked with Code (COMPLETED)

Chapter 29

29: The Project

“Why so sudden?” gulat kong tanong.

“Why do we have to do that?” giit ni Lerden.

“Seryoso ba kayo? Yes!” si Code lang ata ang masaya matapos naming matanggap ang isang balita.

Umuugong na rin ang bulungan dito sa cafeteria dahil ang iba ay nasasabik at ang iba naman ay nagtataka.

Hindi agad si Kyra nakasagot sa sunod-sunod naming mga tanong.

“Guys kalma… This is the way of diverting the student’s attention from the incidents that happened here. He will not make a decision without a reason.” Sagot niya sa’min.

“My dear future scientists listen. I have a very important announcement. This coming week we are going to have a trip to a rural place. We will go there to help to indigenous people that lives there and as we have our trip I want all of you to discover new things and put it on a report and that will be your project for this semester. This will have greater effects on your grades. For your questions feel free to read what’s posted in the bulletin board. Prepare your things and good luck. Class dismissed.”

“Pero bakit kailangan gano’n?” tanong ko ulit.

“He will use that project to let Inspector Garcia investigate here.”

“Kaya magaganap ang gano’ng activity para makapagimbistiga si Inspector Garcia at makapagbakasyon tayong lahat! Whooo!” tuwang tuwang sambit ni Code.

“Yes. But not a nonsense activity.” Sagot ni Kyra.

“Let’s think about it makakapag imbistiga ang mga pulis dito ng walang mga students na makakaalam at walang maaapektuhan. And this will also increase our grades. This project is actually reasonable.” Tumatango tangong sambit ni Lerden habang nakadikit ang dalawang kamay. “But only a student of Brainiac Academy can join right?” nagsisimula na namang magbangayan sina Lerden at Code.

“H-hoy!” tinuro ni Code si Lerden.

Tiningnan lang siya ni Lerden nang nakakaasar. Napangisi ako at nakaisip ng kalokohan.

“Code, matagal ko ng hindi natatanong. Anong field ka ba sa science?” nanlaki ang mga mata niya sa tanong ko dahil hindi siya estudyate dito sa B.A. Pinandilatan niya ako.

“A-ah e-eh---”

“I’ve been also curious about that.” Sinundan pa ni Kyra kaya mas naging tensyonado si Code at pinipigilan ko ang sariling matawa.

“U-uhm…K-kasi… ah… ano….” Hindi agad makaisip ng rason si Code at tinitingnan niya ako sa mata at humihingi ng tulong. Tinaasan ko siya ng kilay kaya napapikit siya.

Nag aabang ng kasagutan sina Lerden at Kyra.

“Ang totoo kasi…Hindi---”

“He’s an art student.” Bigla kong sambit kaya natigilan si Code sa muntikang pag amin. “He is an art student. Yes. Ha-ha. I bet solo niya yung room ng Arts.” Naiilang kong sambit.

Napasandal si Code sa upuan at napahinga nang maluwag dahil nakaligtas siya.

“Eh? It’s very rare to have an art student here. Students are more focused on science.” Hindi makapaniwalang sambit ni Lerden.

“But Code if you’re an Art student why do you wear a coat like us?” nagtatakang tanong ni Kyra.

Lagot. Mahirap makipaglokohan sa mga taong matatalino kaya kailangan namin maging the best liar in town para mapaniwala sila. Hindi sila agad naniniwala sa isang rason. Hindi sila nakapasok dito sa Brainiac Academy para sa wala.