Locked with Code (COMPLETED)

Chapter 43

43: War has started

Tumingala ako at nakita ko ang isang sobrang laki at taas na kompanya. Is this really Code’s company? It is much bigger than I thought.

I slowly walked in and asked for Code. I made an appointment with him so madali na lang akong nakapunta sa office niya. Code is now working. Hinintay ko siya ng mga ilang minute at ng lumabas na ito sa pinto ay napanganga ako.

Medyo magulo ang buhok niya. Nakataas hanggang siko ang sleeves ng polo niya at seryoso at halatang pagoda ng itsura niya. He’s more manly now.

“Sugar, I’m sorry pinaghintay pa kita.” Paumanhin niya habang inaayos ang neck tie niyang itim.

“No, it’s okay.” Kinalma ko ang sarili dahil sa totoo lang ay gustong gusto ko na siyang yakapin. “So you’re working now. I thought nag aaral ka pa?”

“Yes, nag aaral ako. I’m architecture on my last year but at the same time tumutulong ako dito sa company ng mga magulang ko. Ang hirap nga e. Kailangan kong pag aralan ulit kung anong mga ginagawa ko dati dito sa kompanya. Nakakapagod.”

Sumandal si Code sa upuan at bumunga ng hangin.

“Bakit ka pala nandito?” umayos siya ng upo at humarap sa’kin. Bigla niyang pinatong ang mukha niya sa dalawa niyang palad na nag alis ng seryoso niyang mukha. “Gano’n mo na ba ako ka-miss?” nag blink pa siya ng ilang beses.

“Namiss mo rin ba yung kamao ko?” pinakita ko sakanya ang nakayukom kong kamay.

Napaayos siya ng upo.

“Chill.”

“I came here para sabihin sa’yo na…” I told him everything about the conversation I had with Inspector Garcia and about the CCTV footages.

“Here. Nandyan sa flashdrive na ‘yan lahat ng footages. You can watch it later.”

“Sigurado ka bang sinusundan din ako ng killer?” takang tanong niya habang nakatingin sa flahdrive na hawak niya.

“Yes. I think it is safer for you here. Mas safe na kasama mo ang pamilya mo. They can protect you.”

“How about you?” nag aalalang tanong niya.

“I’m born to face this struggles so I can handle this.” Ngumiti ako.

Sumilay naman sa mukha niya ang pagkaawa. I don’t need that.

“What we need to know is that what’s your connection with that horrifying killer?”

“Aalamin ko.”

Nagpasya akong umuwi na matapos namin mag usap ni Code. Humingi siya ng pasensya dahil hindi niya ako maihahatid palabras ng company nila dahil hindi niya magawang takas an ang mga pinapagawa sakanya. Binilisan niya lamang tapusin ang mga pinagawa sakanya para magkaro’n ng oras para makausap ako.

Hindi ko parin maiwasan matuwa kapag naiisip ko ‘yon.

Paglabas ko ng office niya ay bigla kong nakasalubong si Alice. He’s fiancée.

She’s wearing a blue dress with her white channel bag and blue high heels na nagcompliment sa katawan at balat niya. Nakalugay din ang buhok nito na parang endorser ng shampoo. She’s indeed beautiful kaya hindi na ako magtataka kung bakit siya naging fiancée ni Code.

Tinaasan ako nito ng kilay at naka halukipkip ang mga braso. I stared at her.

“What are you doing here?” tanong niya na nakataas parin ang kilay.

“I came here to visit Code.” Simple kong tugon.

“Why are you visiting him?” hindi ko siya sinagot. “Well, I’m his fiancée I have the right to know.”