Chapter 58

32 5 0
                                    

58: The antidote

I can’t stop from worrying because 1 hour left and Lerden will die if there’s no antidote for the poison in his body.

“We can’t escape here.” Nanginginig ko sabi habang hindi mapakali dahil iniisip parin ang kalagayan ni Lerden.

No one is allowed to die. Not my friends.

Nakahawak lang din si Code sa ulo niya dahil sa pagkainis. Sinabi ko sakanya kung bakit ako napunta dito sa laboratory ni Kyra at yun ay para iligtas si Lerden.

Biglang bumukas ang pinto ng laboratory at niluwa nito si Kyra. Kinuha niya ang labcoat niya at sinuot ito.

“Want some update about your dying friend?” nakangiti niyang saad at lumapit sa’min.

Tumayo kami at tinapatan siya. Mukhang galing ulit siya sa hospital.

“1 hour left. They are all crying.” Humagikhik pa siya.

Hinampas ko ang salamin.

“How can you be evil like this?”

“What makes a person evil? It is humans.” Naglakad siya papunta sa mesa at kinuha ang antidote at sinimulan itong iassemble at ilagay sa isang syringe.

“I can’t wait to see how your antidote will work.” Sambit niya habang nakatingin parin sa antidote.

“Y-you’re going to test that to u-us?” kinakahaban kong tanong at tiningnan si Code.

“Uh-huh! I told you right, the both of you will be my subject.” Hahakbang na sana si Kyra papalapit muli saamin ng matigilan siya ng magsalita si Code.

“Kyra, tama na.” Code is gazing Kyra through the glass walls. “Hindi ito ang Kyra na nakilala ko---ang nakilala namin.”

Ngumisi si Kyra. “Code, why it can’t be me? Why can’t anybody choose me? Why can’t anyone love me?”

“You have to love yourself first, Kyra. You have to accept and embrace yourself.” Kitang kita ko ang sinseridad sa mga mata ni Code.

“I am not enough!” biglang bulyaw ni Kyra. It looks like we triggered her again. “It can’t always be me. My parents can’t choose me. They left me in the orphanage. The person who adopted me can’t accept me. The kids I want to be friends don’t choose me. The guys in the school. They always want different girls but why it can’t be me? That kid from our trip chose to admire a girl but not me. The guy I’m in love didn’t choose me. Now tell me, what’s wrong with me? What kind of person people want to? You know what I just blended in this world full of monsters.” Tears escaped from her eyes.

“I’m sorry…”

Napatingin ako kay Code at nagulat sa nakita. He’s kneeling down before Kyra.

“Code!” sigaw ko sakanya.

“Kyra, I’m so sorry. Wala kaming alam. Kung sinabi mo sana lahat saamin nung una pa lang hindi ka na sana namin nasaktan.” Nakayukong sabi ni Code.

Mas lalong namula ang mukha ni Kyra sa galit habang patuloy na bumubuhos ang mga luha niya.

“Walang gustong may makinig! Walang sino man ang nakinig saakin.” Mabibigat ang bawat salitang binbitawan ni Kyra.

“I think it’s time to stop. Let’s end it here, Kyra. Tama na, madami ng nadamay at nasaktan.” Pakiusap ni Code.

“Kyra, listen to him. Kaibigan ka namin hindi kaaway.” Umiling iling lang siya sa sinabi ko.

“Lerden is going to die. Naging mabuti siya sayong kaibigan. Kailangan natin siyang iligtas.”

Umismid lang si Kyra at pinunasan ang mga luha nito.

Locked with Code (COMPLETED)Where stories live. Discover now