The maze runner imagine/preference

Newt imagine

Deze imagine is voor @JadaxNewt

Newt P.O.V

"Hey." "Hey." Thomas ging met een zucht langs me zitten. "Newt....Ik weet dat het zwaar is maar je moet het tegen haar zeggen." "Nee. Thomas ze mag het niet weten." "Maar...." boos stond ik op. "Nee Thomas. Ik heb het je vertelt omdat ik je vertrouw. En ik wil niet dat ze er achter komt."

"Wat is er toch met je?" Thomas ging tegen over me zitten. "Gewoon." Thomas keek me lachend aan. "Kom op Newt. Niet liegen wat is er. Je bent de laatste tijd zo geprikkeld." Ik haalde mijn schouders op. "Newt. Kom op je kunt me vertrouwen." Voorzichtig knikte ik. "Thomas i-i-ik." Voorzichtig trok ik mijn mouw omhoog. "Dit is er Thomas." Thomas stond op en bekeek mijn arm goed. "Oh man." En hij wreef met zijn hand door zijn haren heen. "Wie weet Newt. Misschien heeft Teresa wel een tegengif gevonden." Ik knikte. "Maar je moet me beloven dat Jada hier niet achter komt." Hij stak zijn hand uit. "Beloofd." Ik knikte en schudde zijn hand.

"Heey Newt" Jada ging langs me zitten. Gelijk stond Thomas op. "Ik zie je straks nog wel." En hij liep weg. "Hij kijkt boos. Is er iets gebeurt." Ik schudde mijn hoofd. "Nee hij is gewoon moe en bezorgd." Ze knikte. "Newt ik denk dat we even moeten praten." Gelijk stopte mijn hart even. "Uhh oke?" "Newt je bent de laatste tijd super raar aan het doen. Snel boos, moe en je hebt de laatste tijd helemaal geen honger meer." "Jada is er echt niks ernstigs. Ik ben gewoon heel erg bezorgd over Minho en hoe we het allemaal gaan doen." Ze knikte en gaf me een glimlach. "Okee dan is het goed. Ik ga met Brenda even op een ronde. Ik zie je straks weer?" Ik knikte. "Is goed. Tot straks en doe voorzichtig." Ze stond op. "Altijd." En ze gaf me een kus op mijn wang. "Tot straks." En ze rende naar Brenda toe. "Tot straks."

Jada P.O.V

Brenda en ik liepen terug van onze ronde. Iedereen stond in een cirkel. Er werd veel geschreeuwd. "Doe rustig!" Brenda en ik keken elkaar aan en rende toen samen naar de cirkel toe. "Newt doe eens rustig." "Hou je mond Gally!" Newt werd tegen gehouden door Frypan en Gally. "Newt wat is dit?" Gally liet Newt los. "Ja Newt wat is er. Vertel het haar." Newt keek naar de grond. "Wat is er Newt" hij haalde zijn schouders op. "Jada. Newt gaat dood." Gelijk keek Newt op. "Wat zei ik nu. Mond houden!" En hij begon Gally te duwen. "Jongens!" Brenda sprong er tussen voordat het erger kon worden. "Newt is dit waar?" Voorzichtig knikte hij. "Waarom vertel je het me gewoon niet." Newt bleef zwijgend naar de grond staren. "Prima. Kom maar praten wanneer je zin hebt." En kwaad liep ik weg. Brenda rende achter me aan. "Jada niet zo snel." Hijgend liep ze langs me. "Hey gaat het wel?" En ze legde een hand op mijn schouders. Ik schudde mijn hoofd. Ik voelde al mijn ogen prikkelen. "Och Jada. Kom hier." En ze trok me in een knuffel. Langzaam begonnen de tranen te vallen. "Waarom vertelt hij het me gewoon niet." "Weet ik niet maar wat ik wel weet is dat hij van je houdt." Ik knikte. "Weetje we kunnen nog uren lang knuffelen maar we kunnen ook er voor zorgen dat Alles weer goed kokt tussen jou en Newt." Gelijk trok ik me uit de knuffel houding. "Hoe dan? Hij durfde me nog niet eens aan te kijken." Ze pakte mijn hand vast. "Kom." En ze trok me mee. We liepen weer terug waar net een ruzie aan de hand was. Gally zat met frypan op de grond. Gelijk toen ze ons zagen wezen ze naar buiten toe. "Dankje." En we liepen verder. Buiten stonden Thomas en Newt. Newt liep zenuwachtig heen en weer. Thomas stond langs hem en probeerde hem te kalmeren. "Hey Thomas. Heb je even tijd?" Thomas keek ons aan en toen weer naar Newt. Hij knikte. Brenda gaf me een schouder klopje en liep met Thomas terug naar binnen. Newt stond met zijn rug naar me toe. Langzaam liep ik naar hem toe. "Newt?" En ik legde een hand op zijn schouder. Voorzichtig draaide hij zich om. Zijn ogen waren rood. "Hey. Niet huilen." En ik trok hem in een knuffel. Hij sloeg zijn armen om me heen en begon me te knuffelen. "Het spijt me zo erg. Ik durfde het niet en eerst ging het allemaal goed maar nu hoor ik stemmen en word ik zo snel boos. Ik weet niet meer wat ik moet doen." "Newt het komt allemaal goed. Ik help je. Onze vrienden helpen je. Maar je moet het wel zeggen als er iets is en niet alles geheim houden." Ik voelde hem knikken. "Ik was bang dat je me zou verlaten." Gelijk liet ik hem los. "Newt ik ben soms een beetje boos maar jou verlaten. Nee nooit." Hij kreeg een grote glimlach op zijn gezicht. "Jada ik hou echt super veel van je. En ja ik had het je gewoon moeten vertellen maar ik was gewoon bang." "Newt ik hou ook van jou. En je hoeft niet bang te zijn. Ik ben er voor je." En ik gaf hem een kus op zijn wang. "Van al dat geruzie en die drama heb ik honger gekregen." Newt begon gelijk te lachen. "Nou kom. Dan gaan we wat eten voordat er een nieuwe ruzie aan komt." Lachend gaf ik hem een klein duwtje tegen zijn schouder. "Pas maar op hoor." Lachend liepen we naar binnen toe.

——————-
Iknow het duurde lang. Maar ik ben op vakantie geweest en heb nu stage enzo. Maar de update is er🎉🎉🎉

Voor de gene die geïnteresseerd zijn in natuur foto's. (Dieren en natuur) die kunnen mijn account volgen op Instagram of Facebook en het heet Worldslife109 en op Facebook kun je hem vinden onder Worldlife. Alvast bedankt en veel plezier met de leuke en mooie foto's en filmpjes 🐘🦓🌏