Thomas imagine #5 part 2

480 25 6
                                    

Part 2 :D

Thomas P.O.V
"Minho!" Minho lag op de grond. "Minho schiet op!" Minho krabbelde overeind. we rende zo snel mogelijk door de gangen heen. De labyrint begon al te veranderen. Dus de muren gaan dicht. "Thomas. We gaan dit nooit halen." "Jawel. We gaan dit halen. Kom op minho blijf rennen." links. Recht. Link. Rechtdoor. En weer links. Minho raakte achter. "Minho!" Ik keek achter me. Minho rende een stukje achter me. "Thomas we moeten stoppen. Ik voel mijn benen niet meer." "nee minho we moeten door. Kom op." We rende al zo snel en zo lang dat ik mijn eigen benen ook al niet meer voelde. De pijn in mijn zij werd ook erger. "Kom op. We zijn er bijna." In de verte zagen we de labyrint deuren. Ze gingen langzaam dicht. "Minho hou vol!" Mijn benen werden steeds zwaarder. Mijn hoofd begon te draaien. Kom op Thomas. Hou vol. "Thomas." minho lag op de grond. "Verdomme minho. Kom op." minho krabbelde weer op. "Ga jij maar Thomas. Ik kan niet meer." ik keek hem aan. "Wat. nee kom op minho nog een klein stukje." Hij schudde zijn hoofd. Hij ging tegen de muur zitten. "Ga! Thomas. Ga naar je meisje. Ze heeft je nodig. Ik red me wel." Ik knikte. "Tot morgen. Thomas." "tot morgen minho." ik rende door. De deuren waren bijna dicht.

Diantha P.O.V
Ik lag in mijn bedje te huilen. Alles om me heen draaide. Ik hoorde niks. Alleen mijn huil. Mijn hele lichaam trilt. Hij is gewoon voor altijd weg. Hij komt niet terug. Ik zal nooit meer zijn lieve lach zien. Zijn ochtend stem horen. Zijn warmte voelen. Het enigste wat er nog blijft is. Herinneren en veel verdriet.

Newt P.O.V
De deuren waren dicht. Niemand ging bij de deuren kijken. Ze halen het of niet. "We kijken morgen wel." Alby liep weg. "Ja.." iedereen ging naar hij slaapplek toe. Chuck liep huilend weg. Hij is de enigste die echt van de jongens huilt waar andere bij zijn. Iedereen ligt straks snikkend in zijn bedje. Zelfs Gally.

Minho P.O.V
Ik hoorde allerlei stemmen. Wazige hoofden hangen boven mijn gezicht. "Minho? hoor je ons." ik knipperde een paar keer met mijn ogen. De medjacks staan voor me. ze kijken me blij aan. "Hey." "Minho hoe voel je je?" "Gaat wel." "Ergens pijn?" "Hoofdpijn." "ja je hebt een flinken klap gehad toen we je vonden." "wat is er gebeurd?" "Jij en Thomas waren gister niet terug gekomen uit het labyrint. We vonden je vanmorgen. Bewusteloos." Ik knikte. "Hoe gaat het met Thomas?" Ze keken me aan. "Dat weten we niet." "hoezo dat weten jullie niet?" "We hebben hem nog niet gevonden." "Wat?!"

------------
Einde van part 2. Er komt nog een part 3 en dat is het einde dan. Wat er gebeurt met Thomas wie weet :)

The maze runner imagine/preferenceWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu