The maze runner imagine/preference

Aris imagine

Heeey gladers/lezers
Deze imagine is voor Beau een goeie vriendin van me

------
Aris P.O.V
Een nieuwe groep kwam naar binnen toe. Een groepje jongens. Achter het groepje jongens liep een meisje. Een van de jongens keek me aan. Gelijk keek ik weg. Niemand mag mij eigenlijk omdat niemand mij geloofd. Iedereen denkt dat ze gered zijn. Ik geloof er niks van. 'Hoi.' Het meisje stond voor mijn tafel. 'Uh...h-hoi.' 'Ik ben Beau. En ik vroeg me af of je bij ons wilde zitten?' 'Uh. Nee dankje.' 'Oke. Ik zie je nog wel dan.' Ik knikte. Toen liep ze terug naar de jongens toe.

Dag later*

Ik liep de kantine in. Met een vaart liep ik tegen iemand aan. 'Sorry.' Een jongen met donkere haren en een kop groter keek me aan. 'Kijk uit.' 'S-sorry.' 'Minho laat hem met rust.' Beau kwam erbij staan. 'Gaat het?' 'Nee hij liep tegen me aan. Die kleine shank.' 'Minho ik had het niet tegen jou maar tegen hem. Gaat het?' Snel knikte ik. 'Hoe heet je?' 'Aris.' 'Wil je vandaag bij ons zitten. Je zit anders zo alleen..' 'Nee dankje.' Snel liep ik door. 'Je bent altijd welkom.' Snel ging ik aan mijn tafel zitten.

*die avond*
Ik heb net een jongen een paar dingen laten zien. 'we moeten gaan anders merken ze dat we weg zijn.' Snel kroop ik terug. 'Wacht.... Wat is je naam?' 'Aris.' 'Waarom laat je me dit zien?' 'Omdat jij net als ik denk en misschien kun jij ze wel overtuigen.' Hij knikte. Snel kroop ik weg. Ik hoorde hem achter me na kruipen. 'Ik heet Thomas.' 'Ik zie je morgen wel weer Thomas.' 'Is goed.' Snel kroop ik de andere kant op.

*bij het ontbijt*
Ik voelde me bekeken. Die rare Chinees kijkt al de hele tijd. Ineens stond Thomas op en liep naar me toe. 'Aris kom...' 'Wat?' 'Kom mee.' 'Nee ik blijf liever hier.' 'Aris' ik stond voorzichtig op en liep Thomas achterna. 'Jongens dit is Aris. Aris dit zijn. Newt, minho, Frypan, winston, en Beau.' 'Hoi.' 'Vanaf nu zit jij bij ons.' 'Maar....' 'Niks maar..' Ik ging zuchtend aan de tafel zitten. 'Ik vertrouw jou niet.' 'Minho laat hem eens met rust.' 'Waarom bescherm jij hem de hele tijd Beau. Je kent hem nog niet eens.' 'Ja nou en.' Minho schudde zijn hoofd. 'Sorry hij is nu eenmaal zo.' Ik knikte. 'Je praat niet veel he?' Ik schudde mijn hoofd. 'Dat is oke. Ik vind het wel leuk.' 'Dankje denk ik.' 'Weetje Aris ik denk dat we goeie vrienden zullen worden.' Ik knikte.

En dat werden Aris en Beau ook. Alleen werden ze meer dan vrienden 😉

--------
Eerste scorch trials imagine