The maze runner imagine/preference

Newt imagine #10

Deze imagine is voor XX_sha_XX

Emily P.O.V
Gally en ik hebben een van de slaapplekken gerepareerd. "Ga maar ik kom er zo wel aan." "Dankje Gally." hij knikte. Ik liep rustig naar het buurthuis/gemeentehuis toe. "Hey! Makkepoot." een groepje stond om newt heen. "Gehandicapte" sommige begonnen newt te duwen. "Hey!" Ik liep er naar toe "Hey!" Ze keken me aan. "Doe normaal." "hou je er buiten." "Nee doe normaal tegen hem." "Aww hoe schattig. Nee." Ik keek ze verbaast aan. "Ze wilt een mankepoot beschermen." Ze begonnen te lachen. newt deed niks. Hij keek ze gewoon aan. "Doof? Ik zei toch stop daar mee." "Je bent wel een pittige he?" "Hou je mond suckface." "wat wil je nou. Dat we sorry moeten zeggen tegen je gehandicapte vriendje van je." "stop gewoon." ze begonnen te lachen. "Nee waarom zouden we?" Hij duwde newt. Newt verloor zijn evenwicht en viel. "Suckface!" Ik liep op die jongen af. En duwde hem. gelijk kreeg ik een duw terug. "Shank!" Ik voelde pijn in mijn gezicht. Ik sloeg hem hard terug. "Suckface." Ik hoorde veel mensen schreeuwen. "Klunk!" Iedereen stond te kijken. "Stoppen nu! Allebei." alby kwam tussen ons staan. "Nu!" Alby keek ons kwaad aan. "Wat heeft dit te betekenen?" "Hij schold neet uit en ik......" "newt kan zo iets zelf wel oplossen." "Jack waarom sloeg je haar?" "ze sloeg mij. Ik deed helemaal niks verkeerd. Ik stond hier en ineens sloeg ze me." "dat is niet waar. Hij liegt!" "Is dat waar Jack?" "Nee. Ik zou nooit liegen dat weet iedereen toch. Ik stond hier gewoon te praten. En ineens kwam zij aan." Ik schudde mijn hoofd. alby knikte. "Emily gaat samen met newt die kant op. En jullie die kant. De rest gaat weer aan het werk. Hup hup." hij klapte in zijn handen. Iedereen liep weg. Jack keek me lachend aan. "Shank." newt en ik liepen naar de doodshoofden toe. newt keek kwaad. "Wat is er?" "Wat is er?!" Ik keek hem geschrokken aan. "Je hoefde me niet te helpen." "Newt...." "nee. Ik red me heus wel." "Maar..." "nee! Waarom verpest je het altijd. Iedereen denk juist nu dat ik een mietje ben. Laat me gewoon met rust. Is dat nu zo moeilijk. Altijd moet jij er weer bij bemoeien!" Kwaad liep niet weg. "Newt?" "Emily ga weg! Ik wil je niet meer spreken."

1 uur later.
Ik zit voor de poort. Ze gaan over een half uurtje dicht. Niemand vind mij aardig. Ik probeer alleen maar te helpen. Het is echt niet makkelijk om de enigste meisje te zijn. Alles wat ik doe is toch fout. Niemand geeft om me. Waarom ren ik gewoon het labyrint niet in? Dan is alles toch opgelost. Ik val niemand meer lastig en hun zijn van me af. Ik stond op. Rustig liep ik dichter naar de poort toe. "Emily?" Ik draaide me om. Newt keek me aan. "Wat ga je doen?" "Weg." "waar heen?" Ik haalde mijn schouder op. "Weg van hier." "waarom?" "Niemand mag me. En ik doe toch alles fout." "Nee niet waar." "wel waar je zei zelf nog dat ik altijd alles verpest." "dat meende ik niet echt." Hij kwam dichterbij. "Sorry." hij stond recht voor me. "Het ligt aan mij Emily. Ik verpest alles." "Niet waar." Hij legde zijn hand op mijn wang. "Wel." hij keek me aan. Hij glimlachte. Zijn duim streelde mijn wang. "Emily wist je al dat je mooi bent." "wat?" "Vooral als je lacht." "newt...." "sssstt." hij leunde dichterbij. Voor ik nog iets kon zeggen zoende hij mij. Eerst wist ik niet wat ik moest doen. Maar nog niet eens 5 seconde later zoende ik hem terug. Mijn handen gingen door zijn haren heen. Ik voelde hem glimlachen. Voorzichtig trok hij zich terug. "Ik hou van je." "ik ook van jou newt."

---------
Hopelijk was dit een vrolijke imagine.

(Wil je ook een imagine. Stuur dan effe een privé berichtje. Met je idee,naam en een naam van een glader)

Xxxx