The maze runner imagine/preference

Gally #3 Imagine

(Y/N) P.O.V
Wicked is goed. Pijn is fijn. Huilen is voor zwakke. Wicked is goed. gally. Huilen is zwak. Winnen. Verslaan. Wicked is goed. Gally. Pijn is fijn. Niemand houd echt van je. Winnen. Rennen. Wicked is goed. Gally. Labyrint. Laar. Laarders. Wicked is goed. Gally. Huilen is voor zwakke. Pijn is fijn. Rennen. Verslaan. Winnen. Wicked is goed.

Weken spookt dit in mijn hoofd. Wie is gally. En waarom überhaupt deze woorden. Al weken lang zit ik in een donkere cel. Ik herinner me nog wel wat dingen. Mijn naam. Mijn leeftijd. Mijn hobby's. Maar meer niet echt. Ik heb een flinke klap gekregen. Ik ben van de trap gevallen. Iemand duwde me. En schreeuwde nog. Maar wat dat weet ik niet meer. Waarom ik hier zit weet ik ook niet. Alles duurt eeuwigheid. Soms gaat de deur open. En heeft een jongen mijn eten. Er is eigenlijk nooit licht.

Wicked is goed. Winnen. Verliezen is slecht. Verslaan. Huilen is zwak. Wicked is goed. Gally.......

De deur ging open. Een fel licht kwam naar binnen. Ik hield mijn handen omhoog om het licht tegen te houden van mijn ogen. Een jongen rond mijn leeftijd stond bij de deur. '(Y/N)?' 'ja?' 'kom maar mee.' voorzichtig stond ik op. 'Kom.' voorzichtig liep ik naar de jongen toe. Hij zag er sterk uit. 'Volg mij maar. Het komt goed.' rustig liep ik de jongen achterna. 'Waar breng je me heen?' de jongen zei niks. 'Ken ik jou?' weer geen antwoord. 'Hoe heet je?' weer niks. 'Je kan toch op tenminste je naam zeggen. Jij weet ook de mijne.' De jongen stopte en draaide zich om. 'Ik ben gally.' Gelijk draaide hij zich om. 'Oh. Leuk je te ontmoeten gally.' hij knikte. We liepen een andere kamer in. 'Dit is mijn kamer. Vanaf nu delen wij hem. Dat is jou bed. Dit is de mijne.' 'Oke.' 'en sorry dat je zo lang in die cel moest zitten.' Ik knikte. Hij keek mij aan. 'Zonde dat ze zo'n perfect meisje. Willen gebruiken voor een stom project.' Hij legde zijn hand op mijn wang. ik voelde me rood worden. 'Maar gelukkig ben je nu in goede handen.' Een kleine glimlach. Kwam op mijn gezicht. 'Je bent echt perfect.' 'dankje.'

Wicked is goed. Winnen. Niemand vertrouwen. Wicked is goed.

'Is er iets.' ik knikte. 'Je mag het me vertellen. Als je dat wilt.' gally keek me aan. 'Ik hoor de hele tijd stemmen in mijn hoofd. Gally ik ben bang.' hij sloeg beschermend zijn armen om me heen. 'Je hoef niet bang te zijn. Ik ben er nu voor je. Ik zal je beschermen.' 'Dankje gally.' 'geen probleem. Ik kan toch zo'n mooi iemand toch niet in de steek laten.' Weer voelde ik me blozen. 'Niemand zal jou met een vinger aanraken. Dat beloof ik je.' voorzichtig duwde ik me uit de knuffel. 'Gally waarom ben je zo aardig. En dan bedoel ik de echte rede.' Hij zuchtte. 'Je weet het misschien niet meer maar voor al dit gedoe. Hadden wij met elkaar. Maar toen moest ik het labyrint in. We werden gescheiden. Jij bleef hier. Ik ben terug gekomen voor jou. (Y/N) ik ben je al een keer kwijt geraakt. Ik wil dat niet nog een keer.' 'Gally.' '(Y/N) wil je nog steeds mijn kleine soldaat blijven.' Ik knikte. Hij kreeg een grote glimlacht op zijn gezicht. 'Ik heb 3 jaar op jou moeten wachten gally. Kon het niet was sneller.' Hij glimlachte. 'I love you.' 'i love you to gally.'