The maze runner imagine/preference

Newt #9 Imagine

Deze imagine is voor itsmedebby

Newt P.O.V
"Please newt. Please." ik schudde mijn hoofd. "Waarom niet. Doe het voor mij." "nee." "oke dan niet." ze liep weg. "Debby." Ik liep haar achterna. "Debby wacht." Ze liep gewoon door. "Oké. Ik ga vanavond buiten in de openlucht slapen." Ze draaide zich om. "Dankje." ze gaf me een kus op mijn wang. "Geen probleem. Maar niet huilen als het te koud is hè." "Ik huil niet." ik begon te lachen. "Oké." "Ik meen het newt." "Oké we maken een deal. Als jij begint te zeuren dat het te koud is. Dan moet je alles doen wat ik morgen wil. Als je niet zeurt. Dan doe ik alles wat jij wilt. Oké?" "Oke." we schudde elkaar hand. "Ik ga winnen hoor." "Echt niet. Ik ga winnen."

Debby P.O.V
We legde van alles op de grond. Een deken. En soort van matras. Sommige gladers vonden het grappig. Andere vonden het weer een stom idee. Gally vond het wel een leuk idee. Hij vind het een echte uitdaging. Natuurlijk stemt hij voor Newt. Bijna iedereen stem voor Newt. Behalve Chuck en Jeff. "Nou ben je er klaar voor?" "Ja. Jij?" "Ja tuurlijk. Duhh." de meeste gladers gingen naar hun hangmat toe. Alby en Gally maakte hun ronde. Ze gingen iedereen voorbij. Newt en ik liggen onder een deken in de kou. Iedereen ligt lekker warm bij elkaar in een hangmat.

Newt P.O.V
Debby kroop tegen me aan. "Heb je het koud?" "Nee." Ik keek haar lachend aan. "Okee." "Heb jij het dan koud?" "Nee." Ze keek me aan. "Echt niet?" Ik schudde mijn hoofd. "Oké." Ze nestelde zich tegen me aan.

1uur later.

Debby lag nog steeds tegen me aan. Haar ogen waren gesloten. Ik streelde daar haar haren heen. Ze heeft het tot nu toe nog goed volgehouden. Ik keek omhoog. Overal schijnen sterren. Sommige zijn feller dan de anderen. "Newt?" Debby keek me aan. "Hey debby. Wat is er?" "Niks laat maar." ze legde haar hoofd terug op mijn borst/schouder. "Wow debby." Ze voelde koud aan. "Debby heb je het koud?" "Nee." "Jawel. Je hebt het koud." "Niet waar." "Ik voel het toch." "Dan voel je het verkeerd." "We stoppen nu." "Nee." "Jawel." "dan win ik." "Dan win je maar. Maar ik wil niet dat jij ziek wordt ofso." Ze keek me aan. "Maar newt. Iedereen stemt op je. wil je dan echt niet winnen?" "Natuurlijk wil ik winnen. Maar ik wil niet winnen als ik mijn grooste en beste prijs daar voor moet op geven." ze glimlachte. "Kom." we stonden op. "Newt. Ik geef op. Jij wint." "Wat?" "Je hoorde me wel. Jij wint." Ik keek haar aan. "Je bent echt de beste." "I know." We gaven elkaar een knuffel. "Kom dan gaan we ons op warmen." we liepen naar de homestead toe.