The maze runner imagine/preference

Minho #6

Deze imagine is voor floravanclooster

Flora P.O.V
"Jij gaat mee. Punt uit." "minho ik wil geen renner worden." "Je wordt het ook niet. Je bent het al." "Maar.." "niks maar. Je bent nu een renner. Geen discussie over mogelijk. Leer er maar mee te leven." ik zuchtte. "Je kan zuchtte wat je wilt flora. Maar je gaat mee." "Oke oke." Minho glimlachte. "Oke. Dan kunnen we gaan."

4 uur later.

We rende de laar weer op. mijn benen zijn zwaar. Mijn voeten doen pijn. Mijn keel brand. "We gaan nu naar de kaartenkamer en gaan..." minho praten maar door. "minho." hij rende gewoon door. "Heb je het gehoord?" Alles werd wazig. "Flora?" Minho draaide zich om. "Flora?!" Met een harde klap viel ik op de grond. En gelijk werd alles zwart.

Minho P.O.V
"Dan tekenen we alles wat we gezien hebben. Daarna ben je klaar en mag je doen wat je wilt. Oke?" Flora geageerde niet. "Heb je het gehoord?" Ik stopte. "Flora?" Ik draaide me om. Ze stond door. "Flora?!" Haar ogen draaide wat. Ineens viel ze op de grond. "Flora!" Ik rende naar haar toe. "medjacks!" Ik draaide haar op haar rug. "Flora hoor je me." ik pakte haar vast bij haar schouders en schudde haar. "Iemand help!" Ik keek om me heen. Niemand kan me horen vanaf hier. Ik kan haar hier niet laten liggen. Alleen in het bos. "Damm it." ik pakte flora op en rende het bos uit. "Medjacks!" Sommige keken om. Andere hoorde me niet. "Medjacks!" Newt had me gezien. Zo snel als hij kon rende hij naar de medjacks toe. Flora's hoofd hing levenloos. Haar huis werd wit. "Hou vol flora." de medjacks kwamen eraan gerent. "Minho geef haar maar aan ons. Dan...." ik schudde mijn hoofd. "Kijk we moeten nu wat doen." Ik legde haar neer. De medjacks voelde aan haar pols en aan haar hals. Ze keken elkaar geschrokken aan. "Minho ze. Ze heeft geen hartslag." "Wat?! Doe dan er wat aan." "Minho" "jullie zijn toch medjacks. Jullie moeten haar helpen." "Minho we kunnen niks doen." "Wat?!" "Sorry." "Je kan toch net die handen en blazen." "Nee. Dat kunnen wij niet. Alleen flora kan dat." "Shuck! Ga aan de kant." Ik duwde iemand aan de kant. Ik legde mijn handen op haar borstbeen. En duwde. "Hoevaak?" "30 x. 2 keer blazen" ik knikte.

Flora P.O.V
Mensen liepen in witte kleren. Ze keken me aan. Sommige met medeleven andere nieuwsgierig. "Hij wilt u spreken." Een meisje stond voor me. "Wie wilt mij spreken." "Volg me maar." ik volgde haar. We liepen in een lange tunnel. Het was wit maar niet heel erg. Meer grijsachtig. Ineens stond er een man. het meisje was verdwenen. "Hallo flora." "uhh hallo." "flora je bent hier in het hart van de hemel." Ik knikte. "Ik weet dat je bang bent. maar je moet de baas over je eigen gedachtes en gevoelens worden. Want wat ik je nu ga vragen is een moeilijke vraag." "Ik knikte. "Zal het je lukken?" "Ja meneer." Hij knikte. De poort veranderde. Je zag bekende mensen. Minho. Chuck zelfs Gally. Ze huilde. Minho zat langs je lichaam. Hij huilde. "Flora deze mensen houden van je. en jij houdt van hun." Ik knikte. "Maar deze ook." de poort veranderde weer. Er stonden een paar mensen. In het wit. "Ik...ik ken ze niet meneer." hij knikte. "Je hebt een keuze flora. Naar je vrienden of naar je familie." familie? Is dat mijn familie. "Meneer ik heb een vraag." hij knikte. "Als ik voor mijn vrienden kies. Zal ik ooit dan mijn familie weer zien?" Hij lachte. "Ja flora. Je bent een slimme meid. Je vrienden hebben je nodig. Je hebt niet veel tijd meer. Je moet je keuze maken." "Dan..... dan kies ik voor mijn vrienden meneer" "zoals je wilt flora." alles werd wit.

Minho P.O.V
Ik hield haar vast. "Het spijt me zo flora. ik had je gewoon hier moeten laten. Je bent er niet geschikt voor. Ik wilde je alleen maar bij me hebben." Tranen vielen op haar gezicht. "Het spijt me." Ineens voelde ik iets bewegen op mijn rug. Haar arm bewoog. "Flora?" Ik kee haar aan. Iedereen keek me aan. "Flora?" Haar hand bewoog een beetje. "Flora?!" Haar lang bewoog naar mijn wang toe. "Minho." "flora." iedereen keek verbaast en blij. Haar ogen gingen voorzichtig open. "Flora. Je bent oke." ze knikte. "Oh het spijt me zo erg flora." "Het is al goed minho." haar hand lag op mijn wang. "Ik zal je nooit meer dwingen." ze glimlachte. "Minho?" "Ja." "dit wilde ik al heel lang doen." Voor ik nog iets kon zeggen of iets kon doen. Drukte ze haar lippen op de mijne. Ze zoent mij. Ze zoent een renner. Een shank. Zij zoent mij. Ik zoende haar terug. Voorzichtig trokken we ons terug. Onze voorhoofden ruste tegen elkaar voorhoofden aan. "Ik hou van je minho." "ik hou ook van jou flora."

--------
Oke hopelijk is deze goed. Zelf vind ik hem te. met de hemel enzo. Maar ik hoop dat jullie hem niet te gelovig vinden. Niet iedereen gelooft daar namelijk in. (Ik geloof er wel in. Maar als nog vind ik hem te voor een imagine.)

Sorry als je geen of een ander geloof hebt. Ik zoek geen ruzie. Ik wil ook niemand beledigen.

Xx