The maze runner imagine/preference

Newt imagine

Dit is een persoonlijke aangevraagde imagine voor @YelinaMosso  hopelijk is het wat je wou :)

Yelina P.O.V

"Dus het is waar wat ze allemaal zeggen?" Gally liep liep me achterna. Hij had een glimlach op zijn gezicht die niemand ooit gezien heeft. "Ja. Maar waarom lach je zo?" "Yelina. Jij bent nu het zwakste punt van Thomas en van Newt. Niet dat ik je ooit iets aan zo willen doen want we zijn vrienden maar het idee al dat iemand jou iets aan wilt doen. Oh man geweldig." Gally begon te lachen. "Gally ik weet dat Thomas ineens alles op zijn kop gooit maar we moeten ons focussen op het redden van Minho. En jij moet je gedragen." En ik wees lachend naar hem. "Wat zijn we aan het lachen?" Thomas en Newt kwamen er aangelopen. Gally sloeg een arm om me heen. "Ach gewoon. Je weet wel." Newt liep naar me toe en haalde gally's arm van me af. "Gally blijf van haar af." Gally hield zijn handen omhoog. "Hey ik ben niet de bad Guy." En liep toen weg. "Yelina ik snap niet dat je met hem omgaat." "Thomas wat jij en Gally hebben is niet mijn probleem." En ik liep weg. Newt rende achter me aan. "Yelina wacht!" Newt kwam eraan gehinkeld. "Hoe is het nu met je. Voel je je al wat beter?" Ik schudde mijn hoofd. "Newt we hebben een probleem." Newt keek me verbaast aan. "Hoe bedoel je?" Ik zuchtte. "Newt ik werd vandaag toch gecontroleerd waarom ik zo misselijk ben." Newt knikte. "Ik ben zwanger." Newt keek me geschrokken aan. "Echt?" "Ja en ik weet dat je waarschijnlijk boos op me bent maar ze kunnen niks meer doen en...." Voordat ik nog iets kon zeggen zoende Newt me. "Yelina, ik weet dat dit geen goed moment is maar ik wou altijd al kinderen met je krijgen." Ik begon als een gek te glimlachen. "Echt?" "Ja echt. En we halen het wel. We redden Minho en we zoeken een veilige plek en dan wachten we op de kleine en leven we ons leven." Gelijk omhelsde ik hem. "Newt ik hou zo veel van je." "Ik ook van jou Yelina."

*****
"Yelina!" Frypan kwam naar me toegerend. "Wat is er?" "Thomas en Newt. Je moet komen." Frypan pakte mijn hand vast en trok me mee naar binnen. "Daar." En hij wees naar een groep bijna vechtende mensen. "Jongens kom op jullie zijn vrienden." Gally stond tussen Newt en Thomas in. "Gally ga weg." En Thomas probeerde Gally weg te duwen. "Nee Thomas luister..." Thomas duwde Gally op de grond en liep dreigend naar Newt. "Ik weet niet  of dit door je crank hersenen komt. Maar je bent gek en je blijft van haar af." Thomas duwde Newt een klein beetje. "Thomas wij wisten dit pas sinds vandaag." "Dat boeit me niet. Je bent zelf dood ziek. En Yelina heeft iemand nodig die voor haar kan zorgen. Die er voor haar kan zijn!" "Oh ja?! Waar was jij al die tijd Thomas?!" Toen werd het stil. Voorzichtig liep ik naar Newt toe. "Waar gaat dit over?" Newt sloeg een arm om mijn middel heen. "Dat Newt het helemaal verkloot heeft voor jullie beiden." Thomas keek ons boos aan. "Serieus Yelina. Ik dacht dat je altijd slim genoeg was." Voorzichtig liep ik naar Thomas toe. "Thomas. Ik wist dit ook niet. We hadden het echt niet gepland." Thomas keek kwaad weg. "Thomas je kent me toch. Ik zou zo iets nooit doen en vooral niet in deze situatie waar we in zitten." Voorzichtig keek hij me aan. "Thomas het belangrijkste is dat we ons nu focussen op Minho. En deze ruzies tussen door kunnen we niet gebruiken. Dus doe het voor Minho." Thomas knikte. "Ik doe het voor Minho en niet voor jullie." En kwaad liep hij weg. Newt liep naar me toe en sloeg zijn armen om me heen. "Het komt wel goed." "Dat hoop ik."

*****
"Yelina!" Brenda rende op me af. Frypan,Gally en Thomas kwamen op me af gerend. Thomas hield Newt in zijn armen. "Wat is er gebeurt?" We rende onze berg (soort vliegtuig) in. Minho maakte de deur op slot en we vlogen weg. Terwijl iedereen druk bezig was met deuren sluiten en opstijgen legde Thomas Newt op de grond. "Yelina het spijt me. Hij viel me aan en toen kwamen Brenda en Gally eraan en gaven hem het tegengif. Tenminste dat vertelde Teresa mij dat ik het tegengif ben." Thomas keek paniekerig rond. "Thomas.." en ik legde mijn hand op zijn hand. "Het is oké." Thomas knikte en liep weg. Voorzichtig ging ik langs Newt zitten. Hij had zijn ogen dicht. "Sorry. Sorry dat ik er niet bij was om je te helpen. Sorry." En ik pakte zijn hand vast. "Het is niet erg Yelina." Newt had zijn ogen een beetje open. "Omg Newt." En ik gaf hem een knuffel. "Ik ben oke." Newt me keek verbaast aan. "Ja Thomas was bij je." Newt knikte. "Ja dat weet ik. En hij was eerst nog boos." "Maar hij heeft je gered Newt. Hij is en blijft jou beste vriend. Hij zou helemaal gek worden als jij er niet meer zou zijn." "Hij huilde Yelina. Hij zei dat het hem speet. En dat hij wel blij was dat ik de vader ben en niet iemand anders. Hij is blij voor ons." Ik knikte. "Dat weet ik." Newt gaf me een knuffel. "Yelina ik hou super veel van je." "Newt ik hou ook super veel van jou. En beloof me dat je nooit mee zo iets geks doet." Hij begon te lachen. "Dat beloof ik." En we gaven elkaar een zoen.

—————-
Einde🤭. Ik wist niet zo goed om er een einde ervan te maken. Dus het is een beetje wazig maar ik hoop dat je het een beetje goed vind. Zo niet dan probeer ik het nog eens want ik wil wel dat iedereen tevreden is met zijn of haar aangevraagde imagine . 😘