The maze runner imagine/preference

Thomas #2 Imagine

(Y/N) P.O.V

'Thomas?' ik keek om me heen. 'Thomas?' waar is hij toch. Ik liep naar Chuck toe. 'Hey Chuck. Heb je Thomas gezien?' 'nee hoezo?' 'ik moet hem effe hebben.' 'Nee niet gezien.' 'Oke. Toch bedankt.' ik liep naar newt toe. 'Hey newt. Heb jij Thomas gezien?' hij schudde zijn hoofd. 'Sinds vanmorgen niet gezien. Hoezo?' 'ik moet hem effe hebben.' 'Oh. Nou sorry maar ik heb hem niet gezien.' Een zucht verliet mijn mond. Waar kan hij zijn. Gally liep voor bij. 'Hey gally.....' 'Nee niet gezien.' Gally keek me niet eens aan en liep gewoon door. Ugh. Misschien weet frypan wel waar Thomas is. Ik liep de keuken in. 'Hey frypan. Weetje misschien waar Thomas is?' 'nee. Heb hem sinds vanmorgen niet gezien. Sorry.' 'maak niks. Tot nu toe weet niemand waar hij is.' 'Ach meid toch. Het komt wel goed. Je weet hoe Thomas is.' Ik knikte. 'Dan ga ik maar weer verder zoeken. Maar toch bedankt.' Hij knikte. Ik liep de keuken uit. In de verte liep alby. 'Hey alby!' ik rende naar hem toe. 'Hey (Y/N). Is er iets?' 'ja. Weetje misschien waar Thomas is.' Hij schudde zijn hoofd. Ik gooide mijn handen/armen in de lucht. 'Hoe kan dat nou! niemand weet waar hij is. Normaal zie je hem overal. En nu net dat je hem nodig hebt. Is hij niet te vinden.' 'Het komt wel goed. Maak je niet zo druk.' ik knikte. 'Nou toch bedankt alby.' Ik liep naar het midden van de Laar toe. (Laar=glade) in het midden van de Laar stond een boom. Rustig liep ik naar die boom toe. Zuchtend ging ik er tegen aan zitten. Dit kan niet. Thomas en ik hebben al met elkaar sinds we elkaar kennen. Dus voor de leventje weet ik het niet. En ineens is hij weg. En ik moet hem wat dringend vertellen. Maar hij is er niet. Het lijkt net dat hij niet op de Laar is. Oh nee. Ik stond op. Waar is minho. Snel rende ik naar Chuck. 'Chuck!' Chuck keek me verbaast aan. 'Ja?' 'waar is minho?' 'in het labyrint. Hoezo?' 'Met wie?' 'met niemand.' Chuck keek zenuwachtig om zich heen. 'Chuck? heb je mij iets te vertellen?' hij schudde zijn hoofd. 'Niet liegen Chuck.' de jongen stapte naar achteren. 'Het is niet mijn schuld. Hij wou het zelf.' 'Wie?' 'Thomas. Please sla me niet.' de jongen ging op de grond zitten. Iedereen stopte met werken en keek ons aan. 'Chuck. Ik wilde je niet slaan. Hey je weet toch dat ik niet sla.' Ik ging langs de huilend jongen zitten. 'Ik weet het. Maar het is zo moeilijk. Iedereen weet hier van. Ik zag hoe je aan iedereen aan het vragen was. I-ik....' ik trok hem in een knuffel. Iedereen ging rond ons heen staan. 'Chuck ik ben niet boos op jou. Ik ben blij dat hier iemand ten minste eerlijk is.' Chuck keek me aan. Een kleine glimlacht kwam op zijn gezicht. 'Beter?' hij knikte. Ik stond op. Ik keek ze een voor een aan. Ik schudde mijn hoofd. 'Dit noem je dan Familie. Nou ik noem dit zielige klunks. Jullie zijn nog niet eens familie waardig. En ook niet mijn vrienden.' Boos liep ik weg. Mijn ogen begonnen te prikkelen. '(Y/N)!' ik draaide me om. Alby en newt kwam er aangelopen. 'We deden het voor je eigen bestwil.' 'Voor mijn eigenbestwil?! ik heb de hele dag Thomas liggen te zoeken. De hele dag! en dan is het voor mijn eigenbestwil!' 'doe rustig.' Ik wees naar alby. 'Jij. Moet snel je kop houden. Het was zeker jouw idee.' Newt keek naar de labyrint poorten/deuren. Snel draaide ik me om. Minho en Thomas rende de Laar op. 'Thomas!' ze stopte met rennen. Ik rende naar ze toe. Achter me hoorde ik 100x mijn naam. Ik kwam dichterbij. Minho deed zijn rugzak af. 'Hey (Y/N).' Thomas liep blij op me af. Ik keek hem boos aan. 'Wat is er?' 'wat is er!' 'Oh nee. (Y/N) luister. Ik had ze verteld om het niet te vertellen. Ze mochten het pas vertellen na het middag eten. Sorry.' 'Na het middag eten?' 'ja.' Ik draaide me boos om. Iedereen stond er. 'Horen jullie dat. Na het middag eten. En wanneer vertelde jullie het. Net 3 bloody minuten geleden. We gaan nu naar het avond eten. Weetje hoeveel uur daar tussen zit. 6 uur!' iedereen keek me zonder emoties aan. 'Ze vertelde het net pas?' ik draaide me om. 'Ja. Maar weetje. Laat maar.' Ik liep boos weg. '(Y/N) je moest hem toch dringend spreken?' Ik draaide me om. 'Ja newt. 6 uur geleden.' Sommige zeiden oh. Andere keken naar de grond toe. 'Het is nu niet meer dringend. Heb het zelf al opgelost.' Boos liep ik weg. Ondertussen rolde er tranen over mijn wangen heen. Ik liep het bos in. Hoe gemeen zijn ze. Ik kroop een boom in. Rustig bleef ik er in zitten. Wat ik wou vertellen wil ik nu helemaal niet meer vertellen. Laat maar. Vanmorgen was ik er zo enthousiast daar over. Nu laat maar. Thomas vind het niks. Hij wilt nu liever in het labyrint rennen.

Thomas P.O.V
'Hey bedankt he.' snel rende ik waar ze naar toe liep. '(Y/N)?' ik liep het bos in. 'Je mag het nog altijd tegen me zeggen. Sorry ik had je wakker moeten makken.' Geen reactie. Ik liep verder het bos in. 'Je mag me helemaal uitschelden.' Ineens hoorde ik gesnik. Ik keek om me heen. 'Boven je.' haar stem kraakte. Ik keek naar boven toe. 'Hey.' Ze klom de boom uit. Ik trok haar in een knuffel. 'Sorry.' haar gehuil was afschuwelijk om te horen. Ik wil haar niet horen huilen. Ik heb haar echt pijn gedaan. 'Sorry.' Ze trok zich een klein beetje terug. Ze keek me aan. 'Het is niet jouw schuld. Hun hebben het te lang voor zich gehouden.' 'Als nog. Ik kon je wakker maken.' Ze schudde haar hoofd. 'Nee want jij liet me slapen omdat jij een hart heb Thomas. Je wilde me juist niet wakker maken omdat het zo vroeg was.' Ik knikte voorzichtig. 'Ik hou van je.' 'Thomas ik ook van jou.' 'maar je wilde me iets vertellen? het was dringend.' Ze zuchtte. 'Nee laat maar.' 'Je mag het altijd zeggen.' 'Nou oke dan. Ik had een goed idee. Maar het is een raar idee. Nou ja ik dacht iets wat misschien kon helpen.' 'Oke vertel.' 'Ik dacht vanmorgen toen ik wakker werd. De renners maken kaarten. Misschien als je ze overtekend enzo dat er misschien een hint of een code er uit komt. Maar later deze dag dacht ik. Nee dat zou nooit kunnen want ze maken elke keer maar een kaart.' '(Y/N)! dat is een geweldig idee. We maken meerde kaarten. Elke sector een. En als we nu van elke sector over tekenen en...... Wou!' ze keek me verbaast aan. 'Je vind het een goed idee?' 'ja! kom me moeten dit tegen minho vertellen. En tegen newt en alby.' 'Thomas niet zo snel. Het is maar een idee die ik vanmorgen bedacht.' 'het is een geweldig idee.' Ik pakte haar vast. 'Thomas....' 'Ssst.' Ik drukte mijn lippen op de hare.