ANKARA GÜN IŞIĞI BAŞLANGIÇ YILDIZ 4-1

Ölüm gibi...

Kolundan ve omzundan kurşunlar giriyor ama o bunu sadece bir dokunuş gibi görüyordu......

Mermilerin arkasından çıktığını görebiliyor ama bu ona bir acı hissettirmiyordu....

Bu durum daha çok sinirlenmesine neden oldu....

BU İNSANLAR ONU NE HALE GETİRMİŞTİ.....

BUNU ONLARA ÖDETMELİYDİ....

BU HALE GELMESİNİ ONLAR SAĞLAMIŞTI....

VE ŞİMDİ AYNI DURUMA GELME SIRASI ONLARDAYDI....

Yürüyenler sanki onun aklını okuyormuşçasına hareket ediyorlardı....

Tuğrul sinirlendiği zaman daha çok hiddetleniyor...

Sakinleştiği zaman dinginleşiyorlardı...

Buna halen alışamamıştı....

Ama önemli olanda bu değildi şimdilik....

Karşısındaki asker topluluğunu yok etmek için içi içini yiyordu....

Kendiside son halmeyi vurmak için hızlandığı zaman önündeki yürüyen sürüsünün bir şey tarafından biçildiğini gördü....

Onlarca yürüyen birden parçalanmaya başlamıştı...

Buna sebep olan şeyi tespit etmek için etrafına baktığı zaman havada bir helikopterden üzerlerine ateş edildiğini gördü....

Uzakta olmasına rağmen yürüyenlerin üzerine helikopterden ateş ediliyor ve ortalığın cehennem gibi olmasına sebep oluyordu bu helikopter....

ORTADAN KALDIRILMASI GEREKİYORDU....

Helikopterin olduğu yere doğru hareket etmek üzere olduğu vakit sırtından girip göğsünden çıkan çelik halatlar gördü....

Arkasından birileri bu çelik halatları vücuduna doğru ateş etmiş ve çelik halatları vücuduna saplayıp onu bu şekilde kontrol etmek istemişlerdi....

Ne olduğunu anlamadan birden geriye doğru savruldu Tuğrul....

Bir aracın arkasında sürükleniyordu....

İçindeki öfkeyi söndüremiyordu....

SON GÖRDÜĞÜ ŞEY.....

TOZU DUMANA KATARAK ALÇALMAYA BAŞLAYAN BİR HELİKOPTERDİ.....

Korkunç bir duygu vardı içinde.....

Ölüm gibi...