Kendine geldiği zaman bir apartman dairesinde olduğunu fark etti...
Uzun süredir burada olduğunu düşünüyordu kendi başına....
Çünkü etrafında çok fazla kan birikmişti....
ve tabi bu kan kendi vücudundan çıkan kanların birikimiydi....
Yavaşça yerinden kalktı....
Garip ama kafasında en ufak bir ses yoktu....
Etrafta hiç yürüyen yok diye düşündü....
Bir süre etrafı dinledi....
En ufak bir ses bile yoktu....
Bina dağıtılmış ve terk edilmişti...
Bir zamanlar insannların yaşadığı bu yer artık zamanın insafına bırakılmış gibiydi....
Duvarlardaki boya ve sıvaların üzerinde küf birikmeye başlamış....
Camları kırılmış ve hissetmese de perdelerin kıpırdamasından dışarda hafif bir rüzgârın olduğunu düşünüyordu....
Kırık kapıdan dışarı çıktı...
Hemen sağ tarafında birisinin koşarak karşı odaya geçtiğini fark etti....
Tuğrulda peşinden takip etti ama geçtiği odaya geldiği zaman kimsenin içerde olmadığını gördü...
Aynı kişi bu seferde arkasından geçerek az önce çıktığı odaya girdi...
Hızlı bir şekilde gitti peşinden ama gene kimseyi göremedi....
Tam arkasını döndüğü zaman karşılaştığı kişi askeri üniformalı bir kişiydi....
DAHA ÇOK PİLOT TULUMUNA BENZİYORDU GİYDİĞİ ŞEY....
ÜZERİNDE KIRMIZI DİKDÖRTGEN ÜZERİNE HİLAL AY VE HEMEN YANINDA YILDIZ OLAN BİR ARMA TAŞIYORDU...
BUNUN NE OLDUĞUNU BİLİYOR AMA HAFIZASINDAKİ YERİNİ TAM OLARAK ÇIKARAMIYORDU...
Karşısındaki kişi sağ elinde bir kask taşıyordu...
Pilot kaskına benzer bir kasktı bu....
Tuğrul konuşamıyordu....
Ama karşısındaki kişi konuşabiliyordu...
" Benim Kim Olduğumu Merak Ediyorsun Değil mi ?....kim olduğumu ve neden burada seninle olduğumu bilmek istiyorsun...burada bu ıssız yerde...." diye sordu....
Tuğrul sesini çıkarmadan evet anlamında kafasını salladı...
Karşısındaki kişi konuşmaya başladı.....
" Bir zamanlar bir hayalim vardı....Asker olmak istiyordum...hayatımdaki en çok istediğim şey buydu...o üniformanın içinde can vermek istedim belkide....oldumda...ama bunun karşılığı olarak Babamı kaybettim....fakat bunun yerine bir kardeş kazandım....ailem o oldu...herşeyim...sonra ne oldu biliyormusun....ÖLDÜM BEN.....BEN ÖLDÜM....BENDEN GERİYE KALANLARLA SENİ YAPTILAR...SENİN İÇİNDEKİ EKSİK PARÇALAR BENDEN ALDIKLARI ŞEYLER YANİ....SEN..BİR ZAMANLARDAN BENDEN GERİYE KALANLARSIN...SAKIN BUNLARI KAYBETME....SEN BİR ASKERDİN....SENDEN GERİYE KALANLARI ALMALARINA İZİN VERME TUĞRUL....O ZAMAN....İŞTE O ZAMAN...İSTEDİKLERİ ŞEY OLMALARINA İZİN VERİRSİN...."
Tuğrul karşısındaki kişiyi dinlerken uzaktan bir helikopter sesi geldi....
Sesin geldiği yere baktı....
Sonra tekrar az önce konuştuğu kişiye bakmak istedi ama o yerinde yoktu...
GİTMİŞTİ...
Sesler gelmeye başladı...
Çığlıklar...
Bağrışmalar....
Yürüyenler buradaydı...
Odadan çıktığı zaman iki kişiyle karşılaştı...
Silahlı kişilerdi bunlar....
Siyah Askeri üniformalar giymişlerdi..
Onlara dokunmadı Tuğrul ve gitmelerine izin verdi....
Adamlarda Tuğrul'a ateş etmediler ve arkalarındaki yoldan devam ettiler....
Dışardaki helikopter sesi daha çok gelmeye başladı....
Tuğrul sesin olduğu yere bakmaya gitti...
Olanları kırık camdan izliyordu....
Iki kişi önce helikoptere doğru geldiler...
Sonra bir tanesi geri dönüp binadan beraberinde birkaç kişiyi daha çıkardı...
Helikopterin pilot tarafına baktığı zaman kafasında flaş şeklinde hatıralar gelip gitmeye başladı...
Bu kişiyi tanıyordu...
Ama beyni bunu hatırlamasını engelliyor ve ona zorluk çıkarıyordu...
Bacakları o kişinin yanına gitmek istiyor ama beyni bu hareketi yapmasını istemiyordu....
Bağırmaya başladı Tuğrul....
Elleri ile kafasını tutup bağırmaya başladı....
Ve etraf gene karardı....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANKARA GÜN IŞIĞI BAŞLANGIÇ YILDIZ 4-1
ParanormalSİZ HİÇ ÖLÜ GÖRDÜNÜZ MÜ ? BEN BİR KERE GÖRDÜM.....
