Killian's POV.
We're wasting too much time! And it's pissing me off!
"How much time do we have to waste?" I asked sarcastically to Killiam.
He shrugged. "I don't know and I don't care."
What should I expect? He's Aldryn Harry Laurent Killiam Nightblood, my oh so cold big brother. Maybe he looked like he doesn't care outside, but deep inside he really care. I know my brother too well.
"Kuya, ate, do you smell that?" Killav asked and sniff the air.
"You looked like a dog, Killiav," I said.
"Ate Killian! I'm serious! Something mixed with the air. A potion, I think?"
Me and Killiam both sniffed that air. At fist I didn't smell anything but when a minute or two passed, the smell is getting stronger. It's like lingering on my nostril.
I covered my nose because the smell is getting stronger and stronger. I don't like the smell of that potion!
"What the h*ll is that a potion?" That smell make me cussed.
Tumingin ako sa paligid. ‘Yong ibang half bloods and pure bloods na kasama namin dito sa loob training room parang walang naamoy na kakaiba. Parang normal lang sa kanila ang lahat.
That means kaming tatlo lang ang nakaaamoy ng hindi kanais-kainis na amoy na iyon.
"Okay lang kayo? Is there something wrong?" Tanong sa amin ni Faithrine. Kapupunta niya lang sa puwesto namin.
"We're fine, don't mind us," ani Killiam. Kung titingnan mo ito, parang wala siyang naamoy na hindi kanais-nais kanina. Galing talagang magtago ng emosyon nitong si Killiam.
"Okay. If you say so." Nginitian kami ni Faithrine. Patago ko naman siyang inirapan. Hindi ko alam kung bakit ang init ng dugo ko sa babaeng ‘to. Naiinis ako sa tuwing nakikita ko siya.
"Good afternoon class." Lahat ng atensyon ay napunta sa battle stage. Sa gitna no'n nakatayo ang isang babaeng kulot ang buhok at singkit ang mga mata. Maganda ang pangangatawan nito at may kaputian ang kaniyang balat.
Pero kahit gaano pa kaganda ang pisikal niyang kaanyuan, hinding-hindi maitatago no'n ang masama niyang ugali. She's the reason why I have broken family. She's the MAIN reason.
"Esperanza Faye Nightmare." I murmured while glaring at her. I calm down myself, baka kasi bigla ko siyang masugod at mabangasan ko ang mukha niya. Baka nga mapatay ko pa siya kapag nagkataon.
"Ako ang bago n'yong trainer, Esperanza Nightmare ang aking pangalan, ngunit ang dapat ninyong itawag sa akin at Ms. Nightmare bilang paggalang." Nagtaas ako ng kamay upang makuha ang kaniyang atensyon. Paggalang pala, ah. Tingnan natin. "Yes?" Itinuro niya ako.
"You look so familiar Ms. Nightmare, did we met before?" Makahulugan kong tanong.
Napakunot ang noo niya. "Hindi ko matandaan kung nagkita na ba tayo noon. Baka naman kamukha ko lang?"
"Does Nightblood ring a bell to you?" Napatingin ako kay Killiav. Seryoso ang ekspresyon niya habang nakatingin kay Esperanza. Nakita ko rin ang nakuyom niyang palad na nakatago sa kaniyang likod, siguro para itago ang galit na nararamdaman niya.
Mas lalong napakunot ang noo ni Esperanza. "Why are you asking me like that? Of course, it ring a bell. Kilala ko ang mga Nightblood dahil sila ang unang pamilya sa Royal Families. Sikat sila dahil sa taglay nilang karangyaan at galing sa pakikipaglaban. Halos lahat naman ‘ata ng half bloods at pure bloods sa mundong ito ay kilala sila." May napansin akong inis sa boses niya habang sinasabi iyon. Hah! Anong karapatan niyang magalit? Kami ang dapat na magalit sa kaniya dahil sa ginawa niya sa pamilya ko! She ruined my family!
BINABASA MO ANG
Heaven University (Book 2 of Half Blood Academy)
Fantasy[COMPLETED] HUWAG ITONG BASAHIN KUNG HINDI PA NABABASA ANG 'Half Blood Academy (School of Halfbloods)' ••••••••••••• Sa ikalawang pagkakataon magiging maayos na nga ba ang lahat? Nararapat lang bang ibalik ang kanilang buhay? Sa pangalawang pagkak...
