HAYATIMIN GAYESİ

"Çivi Sökülünce"

Silivri tarafına düşen metruk bir depoya getirilmişlerdi; deponun etrafında fink atan ağanın adamları, ellerindeki uzun namlulu silahlarıyla adeta şova kalkmışlardı, her birinin gözleri dört açılmış, güvenlik had safhaya taşınmış ve adeta kuş bile uçurtulmuyordu. Deponun yan tarafındaki tenha yere çekilen arabalar, gözlerden ırak olmayı tercih etmişler gibiydi.

Depo, üç ayrı hücreye bölünmüştü; her hücreye biri konmuş, kapıya ikişer adam bırakılmış ve tedbirler alınmıştı. Sağdaki hücrenin kapısında bekleyen adamlar, içerden gelen sesleri umursamıyorlardı. Gaye'nin feryatları, adeta deponun içinde yankılanıp duruyordu.

"Bunu yanında bırakmazlar ağa bozuntusu! Bunun öcünü alacağız!" diye bağırıp duran Gaye, bağlandığı sandalyede kıvranıp duruyordu. Sandalyenin sallanmasını umursamıyor, düşer diye korkmadan bağırıp çağırıyor ve bir şekilde iplerinden kurtulmayı düşünüyordu. Ama nafileydi; öyle sıkı bağlamışlardı ki, adeta bilekleri bembeyaz kesilmiş, kanı çekilmiş gibi bir acı peyda olmuş ve Gaye, her kıvrandıkça acısı katlanıyordu.

Ortadaki hücrede, yine bir sandalyeye bağlanmış olan Kenan, sakin bir şekilde bekliyor ve Gaye'nin feryatlarını dinliyordu. Hastaneden buraya getirildiğinde, yolda saatini çıkarıp atmışlardı. En çok buna hayıflanıyordu. Şimdi kötü bir şey olsa, Musa onu bulamaz diye endişe içerisindeydi. Aklı Hamdi'ye kaydı, çok rahat ve gayet sakin görünüyordu. Sanki aklında bir şeyler vardı, Kenan sabretmeyi düşündü, bir kahramanlık yapmak istiyordu ama Hamdi'nin sakinliğini görünce, bekleyip sabretmeyi düşündü. Gaye'nin feryatları dinmek bilmiyordu, eğer yanında olsaydı onu teskin eder ve bir şekilde sustururdu. Ama yanında değildi işte, buna yanıyor ve yanında olmayı istiyordu. Belli ağanın da bir planı, hesabı vardı. Her birini ayrı bir hücreye aldığına göre, kesin büyük bir şeyler karıştırmanın peşindeydi. Ağanın hain olabileceğini biliyordu, hissetmişti ama bu kadar iler gideceğini tahmin bile edemiyordu.

Hamdi de şaşkındı; İzam Ağa'nın böyle bir çılgınlık yapması, Ruslarla aynı karede poz vermesi ve onları alıkoyması, aklını yerle bir etmişti. Ya Ruslar, ona çok büyük bir şey vaat etmişti ya İzam Ağa Kurul'u ele geçirmeyi tasarlıyordu ya da başka hesaplar dönüyordu. Anlamış değildi. Ama ağa, her halükarda bunun hesabını verecekti.

Koridorda ilerleyen İzam Ağa, yanında İvana ve Jardel'le caka satıyor; yüzünde müstehzi, kendini beğenmiş ve kazanmış gibi bir ifadeyle adımlarını atıyor ve bir nebze kadına yakın durmaya çalışıyordu. Büyük bir iş başarmıştı; Hamdi'yi kıskıvrak yakalamış, ortadan kaldırmış ve derdest etmişti. Bunun ödülünü alacaktı ama vaat edilen şey, istediği şeyden biraz düşüktü. O, Kurul'un başına geçmeyi istemiş ama İvana, yani Kızıl Ejder ona, sadece kurulacak olan Kartel'de ufak bir masa vermişti. Kurul'u yok edilecek, tamamen yerle bir olacaktı. İvana'nın kararı bundan ibaretti. Jardel, kardeşinin intikamını almak için sabırsızlanıyordu. Kenan'ın kafasına sıkmak için elleri kaşınıyor, heyecanı yüzünden okunuyor ve derin nefesler alıp veriyordu. İvana, Katerina'nın ölümüyle şok olmuştu; kızı ölüme yollamış, Kenan'ın böyle yapacağını tahmin bile edemiyordu ve canı, ister istemez sıkılmıştı. Şimdi Sibirya Kurdu, yani Raskom tekrar ortaya çıkacak ve kardeşinin ölümüne bin paha biçecekti. Onu bile tanımazdı Raskom, bu sefer ona bile kulak asmazdı. Hemen Kenan'ın kafasına sıkıp leşini Raskom'a göndermeyi düşünse de Jardel meselesi, iyice midesini bulandırmıştı. Bir şey bulmalıydı. Aklını buna yorarken baştaki hücrenin kapısının önünde durmuşlardı. Ağanın adamı, kapıyı açmakla uğraşıyordu. İçerden Gaye'nin feryatları duyuluyordu. İvana, derin bir nefes alarak kendini hazır etti. Kapı açılınca Gaye, gür sesiyle bağırdı.

"Ulan ağa, ulan ağa bozuntusu! Hain köpek, satılmış it! Bunun hesabını vereceksin lan, vereceksin?"

Ağa, hışımla Gaye'ye yöneldi. Karşısında durup olanca gücüyle sert bir şamar indirdi, afalladı Gaye, sersemleşti ve yanağında sızlayan acıyla, gözleri dolu bir şekilde: