Gaye'nin dilinden; "Tam her şey düzeldi, hayatım güzel oldu ve artık mutluyum derken, aslında her şeyin koca bir yalandan ibaret olduğunu öğrendim. İnandığım aşk, aşık olduğum adam ve sığındığım limanın basit bir aldatmaca olduğu, yüzüme bir şamar g...
📢 LÜTFEN KİTABIMIZIN DUYULMASI VE OKUNMASI İÇİN OY VERİP TAVSİYEDE BULUNALIM. UNUTMAYIN Kİ EMEKLER KUTSALDIR...
📚 KEYİFLİ OKUMALAR ✍️👇
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fattah ve arkadaşları, Tarabya'daki bu gözden ırak yerde, Hamdi'yle İstemihan'ı yalnız kıstırdıklarını ve onları ele geçirdiklerini sanmıştı ama birden etrafta patlak veren gürültülerle yanıldıklarını anladılar; İstemihan'ın özel korumaları, dört bir yanda belirip ateşe geçtiklerinde Fattah, neye uğradığını şaşırmış bir şekilde etrafına bakındı. Düşen her adam, mermilere meze olan her adam, Fattah ve diğer ikisine endişe ve telaş olarak yansıyordu.
"Onlar burada Hamdi'm!" diyerek dışarıdaki silah seslerine kulak kesilen İstemihan, yüzüne yaydığı tebessümü koruyarak yavaşça ayağa kalktı. Hamdi, şaşkın bir şekilde onun yüzüne bakarken İstemihan, derin bir nefes alarak ona doğru yürüdü.
"Senin bilmediklerini, görmediklerini bilen ve gören bizler, evine yapılan baskını an be an izledik. Senin acın ve kederin vardı, etrafına iyi bakamıyordun, göremiyordun. Ama biz baktık, biz gördük Hamdi! Fattah Özali ve arkadaşları, sadece senin eve baskın vermediler. Kıyafetlerine verici yerleştirip senin benimle buluşmanı beklediler. Ben de onları fazla bekletmedim Hamdi! Biz Yediler olarak, ecelini de bekleyenleri bekletmez, tez veririz. Onlar ecellerine susamıştı, biz de onlara kanarcasına ecel sunacağız Hamdi!"
Hamdi'nin önünde duran İstemihan, onun üstündeki ceketin yaka cebine elini koydu ve içinden bir verici çıkarıp ona uzattı. Yutkunan Hamdi, İstemihan'ın eline eğilip öptü ve alnına yaslayıp:
"Her daim emrinizdeyim efendim!" dedi. İstemihan, dışarıda kesilen silah seslerine kulak kabartıp başını salladı.
"Çatışma dindi Hamdi'm! Gel de Fattah ve diğerlerine bir merhaba diyelim!"
İstemihan önde, Hamdi ve içerdeki diğer adam da peşinden yürüdü.
Fattah ve iki arkadaşı, adamların ortasındaydı; her üçü de diz çökertilmiş ve evin bahçesinde bekletilirken Hamdi ve İstemihan dışarı çıktı.
"Aferin size aslanlarım!" diyerek elini sallayan İstemihan, yanında duran Hamdi'ye göz ucuyla baktıktan sonra tekrar diz çökmüş adamlara baktı.
"Ben İstemihan! Bu da benim Pars'ım, Hamdi Çeliker! Anlatın bakalım, sizin burada ne işiniz var?"
Fattah, dişlerini sıkarak öfkeli bir şekilde:
"Sizde bize ait bir şeyler var. Özel Name bizim, onun için geldik!" deyince Hamdi, gözlerinde öfke çakmaklarıyla yerinde zor duruyordu. İstemihan, derin bir nefes aldıktan sonra:
